Είμαστε ίσως η μοναδική ευρωπαϊκή χώρα που οι ηγεσίες κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης δεν μπορούν ούτε να ανταλλάξουν απόψεις γύρω από ένα τραπέζι. Δεν μιλάμε για συνεννόηση,πολύ περισσότερο βέβαια για συναίνεση, αλλά για μια απλή έστω συζήτηση και αλληλοενημέρωση για τα κρίσιμα θέματα που αντιμετωπίζει η χώρα.
Είναι πραγματικά τραγελαφικό οι κ.κ.Σαμαράς και Τσίπρας, που σημειωτέον δεν είχαν πρόβλημα να συναντηθούν και να συνομιλήσουν ,όσο ήταν και οι δύο στην αντιπολίτευση, να μην μπορούν να βρουν τον ελάχιστο δίαυλο επικοινωνίας..Οχι βέβαια για να συμφωνήσουν σε μια κοινή εθνική στρατηγική που θα έπρεπε να είναι το ζητούμενο σε μια χώρα που έχει πληγεί βαθύτατα, αλλά τουλάχιστον να ακούσουν χωρίς κορώνες και χωρίς σπονδές στα κομματικά ακροατήρια ο ένας τις θέσεις του άλλου.
Δυστυχώς οι πολιτικές ηγεσίες δεν έχουν αντιληφθεί ούτε τις αγωνίες των πολιτών για την επόμενη μέρα, ούτε έχουν φαίνεται προβληματιστεί από το τι συνέβη σε άλλες χώρες, που επίσης έχουν πληγεί από την κρίση. Γιατί και εκεί υπήρχαν διαφωνίες για επιμέρους χειρισμούς, για την τακτική της διαπραγμάτευσης, αλλά τουλάχιστον υπήρχε ένα μίνιμουμ συνεννόησης, που βοήθησε στη διαχείριση της κρίσης. Έχουμε επίσης και δικά μας παραδείγματα άλλων εποχών, όπου παρά τις έντονες πολιτικές συγκρούσεις οι πολιτικοί αρχηγοί δεν δίσταζαν να συναντηθούν και να συζητήσουν.
Είναι αυτονόητο ότι δεν περιμένει κανείς ότι από μια τέτοια συνάντηση, θα αλλάξει άρδην το πολιτικό κλίμα και θα γεφυρωθούν οι διαφορές που υπάρχουν. Μια συνάντηση όμως, ιδιαίτερα αυτή την περίοδο όπου οι διαπραγματεύσεις με τους δανειστές μας βρίσκονται όπως φαίνεται σε οριακό σημείο θα είχε μια συμβολική τουλάχιστον σημασία και προς τα έξω και προς τα μέσα.
Θα ήταν επίσης ένα στοιχειώδες μήνυμα προς τους πολίτες που υποφέρουν ότι δεν υπάρχουν λιγότερο ή περισσότερο πατριώτες, ότι όλοι με τις διαφορές τους αγωνίζονται για τον ίδιο κοινό σκοπό, που δεν μπορεί να είναι άλλος, από την έξοδο από την κρίση. Φαίνεται όμως ότι για μια φορά ακόμα οι μικροκομματικές σκοπιμότητες υπερισχύουν των γενικότερων εθνικών συμφερόντων.
ΤΟ ΒΗΜΑ
