ΜΟΥΝΤΙΑΛ τέλος. Ανήκει στο (πρόσφατο) παρελθόν. Πολλές και ποικίλες οι πλευρές του ως θεάματος –για να αφήσουμε στην άκρη σήμερα τα «πλην» και «μείον» με τα οποία ήταν προικισμένος αυτός ο γηπεδικός πόλεμος. Θα ήταν υποκρισία να προσφύγουμε στην αθλητική άμιλλα, πόσω μάλλον στο αθλητικό πνεύμα, ως καθοδηγητικό συστατικό. Μια πλευρά που δεν συζητήθηκε όσο της έπρεπε είναι η διηπειρωτική αναμέτρηση και διαδρομή μεταξύ των αντιπροσωπειών των πέντε ηπείρων –αν θέλετε έξι, αν λογαριασθεί ως έκτη ήπειρος η Νότια Αμερική.
***
Ο ΠΡΩΤΟΣ γύρος, ευνόητα κρίσιμος για την ανάδειξη των 16 (όπου και η ελληνική αγαλλίαση), σφραγίστηκε από την ευρωπαϊκή καθίζηση σε πρωτοφανή μορφή. Βγήκαν από το παιχνίδι τέσσερις παραδοσιακές δυνάμεις. Η ευρωπαϊκή αποτυχία καταγράφεται σε ποσοστό πρόκρισης μόλις 46%, ενώ η Νότια Αμερική άγγιξε το 100%… Η Βόρεια και Κεντρική Αμερική με υψηλό ποσοστό (3 ομάδες στις 4), η Αφρική 2 στις 5, ενώ η Ασία και η Ωκεανία δεν προχώρησαν.
***
ΣΤΟΝ ΕΠΟΜΕΝΟ γύρο των 16 (όπου και το ελληνικό δράμα) η ψαλίδα ανάμεσα στην Ευρώπη και στην Αμερική μειώθηκε αισθητά, 6 ευρωπαϊκές, 8 αμερικανικές και 2 αφρικανικές χώρες. Ο προημιτελικός γύρος (4 αγώνες, 8 ομάδες) βρήκε την Ευρώπη σε αριθμητική ισοπαλία με την Αμερική (4 προς 4). Στην κρισιμότατη φάση των ημιτελικών πάλι αριθμητική ισοπαλία Ευρώπης και Αμερικής (Νότιας). Ακολούθησε νέα ισοπαλία στην τετράδα. Ευρώπη – Νότια Αμερική στον τελικό και πάλι στον μικρό τελικό. Στις περιόδους αυτές δεσπόζει η τραγωδία της Βραζιλίας –με λίαν υπολογίσιμη συνέπεια την κοινωνική έκρηξη που θα επεκταθεί στον δρόμο για τους Ολυμπιακούς του 2016. Η ποδοσφαιρική «φαντασίωση» των Βραζιλιάνων μετατράπηκε σε εφιάλτη.
***
Η ΕΥΡΩΠΗ ξεκίνησε απογοητευτικά αλλά τερμάτισε θριαμβευτικά. Το τρόπαιο της Γερμανίας απέναντι στην αξιόμαχη Αργεντινή πλαισιώθηκε με τρεις ακόμη ευρωπαϊκές διακρίσεις: τη συμμετοχή δύο ομάδων στην πρώτη τετράδα, την υπεροχή στη βαθμολογία της τετράδας (6-4) και στα τέρματα 11-1.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
