Τέτοιο φαινόμενο είχε να παρατηρηθεί καιρό στη Γερμανία: να γίνεται διεθνώς «ντόρος» για την Ελλάδα και να μην κουνιέται «φύλλο» στη γερμανική δημοσιότητα. Οι αποκαλύψεις για το διαβόητο «Grexit», τη σχεδιαζόμενη αποπομπή της Ελλάδας από την ευρωζώνη, δεν προκάλεσαν την παραμικρή αίσθηση στα γερμανικά μέσα ενημέρωσης. Εφημερίδες και κανάλια αγνόησαν τόσο τις σχετικές αποκαλύψεις του αμερικανού πρώην υπουργού Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ στο βιβλίο του «Stress Test» όσο και εκείνες των «Financial Times».
Μόνο μια εκπρόσωπος του γερμανικού υπουργείου Οικονομικών δέχθηκε να απαντήσει σε ερωτήματα που της έθεσε «Το Βήμα». Η απάντησή της περιορίστηκε ωστόσο σε ένα θέμα: στην αποκάλυψη του κ. Γκάιτνερ ότι ο Βόλφγκανγκ Σόιμπλε ήθελε την Ελλάδα εκτός ευρωζώνης, επειδή τα χρήματα που θα χρειάζονταν για την ανεπιθύμητη στους Γερμανούς διάσωσή της θα μπορούσαν να διατεθούν ευκολότερα για τη σωτηρία της υπόλοιπης ευρωζώνης. Για το πλάνο Β ή Ζ, αντίθετα, απέφυγε κάθε νύξη.
«Ισχυρισμοί σύμφωνα με τους οποίους ο ομοσπονδιακός υπουργός Σόιμπλε παρουσίασε το 2012 στον τότε αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τίμοθι Γκάιτνερ σχέδια για την έξοδο της Ελλάδας από την ευρωζώνη είναι λανθασμένοι» είπε. Εξάλλου, πρόσθεσε, τέτοιοι ισχυρισμοί δεν ανταποκρίνονται καν στις απόψεις που διατυπώνει στο βιβλίο του ο Γκάιτνερ. Απόδειξη, η φράση στη σελίδα 483: «Λίγες μέρες αργότερα πέταξα για να συναντήσω για μεσημεριανό τον Βόλφγκανγκ Σόιμπλε σε μια παραλία του Σιλτ, όπου έκανε διακοπές. Μου είπε ότι υπάρχουν πολλοί στην Ευρώπη που σκέφτονται ακόμη ότι το να πετάξουν την Ελλάδα από την ευρωζώνη είναι μια αξιόπιστη και μάλιστα επιθυμητή στρατηγική» η οποία αποδεικνύει ότι δεν ήταν ο κ. Σόιμπλε που επιθυμούσε το «πέταγμα», αλλά οι άλλοι «πολλοί» εταίροι.
Προς επίρρωση αυτής της θέσης η εκπρόσωπος τόνισε ότι ο κ. Σόιμπλε τάχθηκε σε κρίσιμες περιόδους με ιδιαίτερη ζέση υπέρ της παραμονής της Ελλάδας στην ευρωζώνη. Οπως τότε, τον Νοέμβριο του 2012, όταν έδωσε στο γερμανικό Κοινοβούλιο το πράσινο φως στο πρόγραμμα βοήθειας για την Ελλάδα λέγοντας: «Χωρίς την υποστήριξή μας θα κινδύνευε το μέλλον, όχι μόνο της Ελλάδας, αλλά και όλης της ευρωζώνης. Το ζητούμενο είναι να διατηρήσουμε την κοινή μας Ευρώπη –και την κοινή ευημερία μας».
Νωρίτερα ωστόσο; Είναι κοινό μυστικό στο Βερολίνο ότι ο κ. Σόιμπλε προωθούσε ως τον Οκτώβριο του 2012 όσο κανείς άλλος γερμανός ή ευρωπαίος ηγέτης τον αποκλεισμό της Ελλάδας από το κοινό νόμισμα.
«Ο Σόιμπλε ήταν αποφασισμένος να κόψει από την ευρωζώνη το “άρρωστο πόδι” της, όπως ονόμαζε τότε την Ελλάδα» λέει ανώτατος αξιωματούχος της γερμανικής κυβέρνησης που θέλει να μείνει ανώνυμος. «Αυτή που τον εμπόδισε ήταν η Ανγκελα Μέρκελ, η οποία είχε πειστεί πολύ νωρίτερα ότι με την έξωση της Ελλάδας θα κατέρρεε και η υπόλοιπη νομισματική ένωση».
Κανείς δεν αμφιβάλλει πλέον στη γερμανική πρωτεύουσα ότι υπήρξε όντως ένα πλάνο Β, το οποίο τέθηκε σε κίνηση στις αρχές του 2012 και συνέχισε να πορεύεται ως τις αρχές Οκτωβρίου. «Κανείς δεν το είχε διαβάσει, όλοι όμως είχαμε την αίσθηση ότι είναι υπαρκτό» λέει η επικεφαλής του τμήματος Ευρώπη του Herti School of Governance του Βερολίνου Ντανιέλα Σβάρτσερ. «Ηταν σενάριο-φάντασμα, που δέσποζε πάνω από όλα τα άλλα πιθανά σενάρια» προσθέτει ο αξιωματούχος.
Το ενδεχόμενο να γίνει πράξη, εκτιμά, δεν ήταν ίσως μεγάλο, αλλά και μόνο η σκιά του έφτανε για να προκαλεί πανικό. Κατά κοινή πεποίθηση πάντως το πλάνο Β δεν ήταν επιχειρησιακό, δεν προοριζόταν δηλαδή για άμεση χρήση. «Χωρίς να είναι μπλόφα, ήταν το κυριότερο από τα πολλά σενάρια τρόμου που κάλυπταν την έλλειψη ενός συνεκτικού στρατηγικού σχεδίου» λέει ο ίδιος.
Το πλάνο Β θάφτηκε, ως γνωστόν, οριστικά στις 7 Οκτωβρίου του 2012 στη Σιγκαπούρη, όπου ο κ. Σόιμπλε –ύστερα από αφόρητες πιέσεις των Αμερικανών, των Κινέζων, καθώς και της κυρίας Μέρκελ –δήλωσε απερίφραστα ότι: «Δεν έχει νόημα να κάνουμε εικασίες για έξοδο. Η Ελλάδα δεν πρόκειται να χρεοκοπήσει».
Τον Ιούνιο του 2012 υπήρξε όντως μια ιστορική στιγμή, κατά την οποία το πλάνο θα μπορούσε να πάρει σάρκα και οστά –τότε που στον ορίζοντα διαγραφόταν ευκρινώς μια εκλογική νίκη του ΣΥΡΙΖΑ. «Οχι απίθανο ότι οι δανειστές θα διέκοπταν τότε τις διαπραγματεύσεις και θα έδειχναν στην Ελλάδα την πόρτα» λέει η κυρία Σβάρτσερ. «Η τρόικα θα έμενε στην Ελλάδα μόνο αν γίνονταν πλήρως αποδεκτές οι προηγούμενες συμφωνίες –κάτι που απέκρουε ο ΣΥΡΙΖΑ» προσθέτει.
Η έξωση αποτελεί πλέον ιστορία. Και ο ΣΥΡΙΖΑ, χάρη και στη «βίαια ωρίμανσή» του, έχει πάψει να είναι το φόβητρο της Ευρώπης. «Τέρμα οι αποκλεισμοί» βεβαιώνει. «Στο μέλλον θα κινηθούμε κατά το “βλέποντας και κάνοντας” –χωρίς να αποκλείουμε φυσικά και ρήξεις. Αυτό ισχύει τόσο για την περίπτωση που η Αριστερά κερδίσει τις ευρωεκλογές όσο και, αργότερα, τις εθνικές εκλογές».
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
