Μίλτος Πασχαλίδης- Δραστήριος όσο ποτέ

Όταν λίαν προσφάτως έχεις ολοκληρώσει μια σειρά παραστάσεων οι οποίες επί τρεισήμισι μήνες ήταν sold out και έπειτα από ένα διάλειμμα ενός μηνός ίσως και λιγότερο επιστρέφεις και πάλι στον τόπο του εγκλήματος και μάλιστα με μια λιτή παράσταση, τότε ή δεν ξέρεις τι συμβαίνει γύρω σου ή έχεις τρομερή εμπιστοσύνη στις δυνατότητές σου.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης εμφανίστηκε με τον Χρήστο Θηβαίο στον Σταυρό του Νότου, ξαπόστασε για κάποιες ημέρες και νάτος πάλι στον ίδιο χώρο, με την κιθάρα του και την Μιρέλα Πάχου, στο πιάνο, το ακορντεόν και τη φωνή. Πρεμιέρα την περασμένη Παρασκευή, σε ένα κατάμεστο club του Σταυρού και το πρόγραμμα του τραγουδοποιού αρχίζει σαν να μην σταμάτησε ποτέ.

Η χημεία μεταξύ του Μίλτου Πασχαλίδη και του κοινού ήταν τόσο δυνατή ώστε δεν χρειάστηκε να περάσει ούτε το συνηθισμένο ζέσταμα μεταξύ των δύο πλευρών, για να πάρει η παράσταση τον δρόμο της. Τον είχε πάρει πριν παίξει το πρώτο του τραγούδι. Ζεστός, και επικοινωνιακός όπως πάντα ο καλλιτέχνης, παρουσίασε τα τραγούδια του, έκανε ένα σεμνό και αξιοπρεπές αφιέρωμα στον Αλκη Αλκαίο (τις τελευταίες ημέρες κυκλοφορεί το αξιόλογο βιβλίο/cd από τον εκδοτικό οίκο Λιβάνη με τίτλο «Αγύριστο Κεφάλι. Ο Άλκης Αλκαίος που γνώρισα…») και κάποια στιγμή στο δεύτερο μέρος όταν η θερμοκρασία είχε ανέβει στα ύψη, άφησε τις τυπικούρες και έκανε ένα προσωπικό πρόγραμμα που μόνο προσωπικό δεν ήταν. Το club του Σταυρού στο πόδι και να μην τον αφήνει να κατέβει από τη σκηνή.

Ο Μίλτος Πασχαλίδης έχει ρεύμα στο κοινό, έχει νεύρο ως δημιουργός είναι παράλληλα ευαίσθητα σκληρός, κάνει αυτό που γουστάρει και όπως το γουστάρει και τελικά οι φίλοι του, το γουστάρουν αυτό. Και για αυτό τον ακολουθούν. Ηθελημένα ή όχι έχει βάλει τον πήχη της προσωπικής του απόδοσης πολύ ψηλά. Και κάθε φορά τον περνάει εύκολα. Ισως το μόνο πονηρό της υπόθεσης «Πασχαλίδης στη σκηνή».