Δουλεύοντας «έξω από την κεντρική λεωφόρο»
Εχει σαφώς περισσότερες ζωντανές εμφανίσεις να μετράει παρά δίσκους. Η Κρίστη Στασινοπούλου διατηρεί χρόνια τώρα μια πολύ θερμή σχέση με το κοινό. Ομολογεί άλλωστε ότι στα ζωντανά δίνει τον καλύτερο εαυτό της. Ετοιμάζεται για εμφανίσεις στο κλαμπ «Αν» τέσσερις Δευτέρες, όπου θα παρουσιάσει τραγούδια από τον δίσκο της «Ηχοτρόπια», καθώς και νέα ρεμίξ των τραγουδιών του «Υφαντόκοσμου». Η Κρίστη και οι έξι μουσικοί της θα επιδοθούν επίσης σε αυτοσχεδιασμούς. Ενώ λοιπόν όλα τα σχήματα κάνουν διαδρομή Πέμπτη ως Κυριακή στην Αθήνα της νύχτας, η Στασινοπούλου προτιμά τις Δευτέρες. «Τις προτιμώ σαν πρόκληση της τύχης» λέει. «Είναι ένας τρόπος να δείξεις ότι δουλεύεις λίγο παράλληλα, λίγο έξω από την κεντρική λεωφόρο».
Η Κρίστη Στασινοπούλου έχει μια ενδιαφέρουσα διαδρομή, μια εντελώς προσωπική διαδρομή. Εκδίδει δίσκους όταν το θεωρεί απαραίτητο, κάνει εμφανίσεις σε μικρούς χώρους, γράφει βιβλία. Δεν θεωρεί πάντως ότι όλα αυτά συνιστούν καριέρα. «Δεν μ’ αρέσει η λέξη «καριέρα». Για ανιχνευτική πορεία στο τραγούδι πρόκειται. Μια δική μου πορεία ακολουθώ, σε μια προσωπική αναζήτηση επιδίδομαι. Απλώς υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι που τα παρακολουθούν αυτά που κάνω. Από στόμα σε στόμα μαζεύτηκε αυτός ο κόσμος».
Λέει ότι το κοινό της είναι μικρό. Της αρέσει γιατί σχεδόν τους ξέρει. Δεν θα την ενδιέφερε ένα αχανές πλήθος. Και παρ’ ότι ξέρει τον τρόπο να γράψει δημοφιλή τραγούδια, δεν το κάνει διότι αυτό τη βγάζει από την αρχική επιλογή της. «Ετυχε το τραγούδι «Πτήση από Ηράκλειο» να γίνει δημοφιλές, να παίζεται πολύ από τα ραδιόφωνα. Αυτό το τραγούδι χαρακτήρισε όλο τον δίσκο και δεν μου άρεσε καθόλου. Θέλω οι δίσκοι να μην ακούγονται εξαιτίας ενός τραγουδιού. Να ακούγονται ολόκληροι, να έχουν μια αίσθηση, ένα κλίμα».
Για τη μουσική της έχουν ακουστεί πολλοί χαρακτηρισμοί: ροκ, πανκ, φανκ, έθνικ… Η ίδια δεν μπορεί να τη χαρακτηρίσει, προτείνει απλά να πάμε να την ακούσουμε. Ενα πάντως θεωρεί απαραίτητο για να υπάρξει: την ελευθερία. «Η ελευθερία είναι το προσόν της μουσικής μου αλλά και το εμπορικό της ελάττωμα». Δεν εμφανίζεται συχνά, θα μπορούσε όμως να εμφανίζεται κάθε ημέρα. «Είναι δύσκολη η οργάνωση. Τα μικρά μαγαζιά όπου επιλέγω να εμφανιστώ περνάνε δύσκολες ημέρες. Αυτοί οι χώροι πλήττονται από παντού. Τους κυνηγάνε όλοι και είναι άδικο. Τα κέρδη τους είναι μικρά αλλά το έργο που επιτελούν σημαντικό. Είναι πολύ όμορφο να ζεις σε μια πόλη που έχει πολλά τέτοια μαγαζιά με διαφορετικά γκρουπ και διαφορετικές μουσικές τάσεις. Πιστεύω πως θα έπρεπε να επιχορηγούνται, διαφορετικά ας τους διευκολύνουν τουλάχιστον για να μην κλείσουν».
Η Κρίστη Στασινοπούλου έχει κυκλοφορήσει τέσσερις προσωπικούς δίσκους, εκ των οποίων ο τελευταίος, τα «Ηχοτρόπια», θεωρήθηκε από πολλούς ένας από τους καλύτερους της χρονιάς που πέρασε. Εχει εκδώσει και δύο βιβλία. Το ένα το ’93, το «Εφτά φορές στην Αμοργό», και το δεύτερο, την «Πύρινη ρομφαία», το ’96. Σήμερα, έχοντας καταλήξει σε ήχο, εκείνο που την ενδιαφέρει είναι να συνεχίσει να κάνει ό,τι ήδη κάνει, με καλύτερες όμως συνθήκες. «Αυτό είναι το παράπονό μου άλλωστε. Αυτό που με ταλαιπωρεί είναι οι δύσκολες συνθήκες των χώρων που επιλέγω».
