Για την υπόθεση της Μονής Βατοπεδίου {{{ moto }}}
Σκάνδαλο σαφώς υπήρξε γιατί αρχίσαμε να αμφισβητούμε τα πάντα μέσα από μια πολύ μεγάλη διαδικασία διερεύνησης που έγινε. Φτάσαμε κόμματα, φορείς, πρόσωπα να αμφισβητούν την ύπαρξη του σκανδάλου. Νομίζω ότι όταν ένα πολύ μεγάλο μέρος της δημόσιας περιουσίας βρίσκεται αυτή τη στιγμή στα χέρια τρίτων, όπου μεταπουλήθηκε από την Μονή Βατοπεδίου και δεν βρίσκονται στα χέρια του Δημοσίου, αυτό από μόνο του είναι σκάνδαλο και είναι ένα σκάνδαλο που συνεχίζεται. Πέρα από την ποινική κατάσταση του καθενός από τους εμπλεκόμενους, σε αυτό το σημείο δεν υπήρχε περίπτωση να παρέμβω. Είναι προσωπική μου αξιακή άποψη η Δικαιοσύνη να παίρνει το δρόμο για τον καθένας μας. Έχουμε όμως ένα μεγάλο έλλειμμα ως Πολιτεία, που δεν κινήθηκαν αυτές οι διαδικασίες όπως έπρεπε να κινηθούν, έτσι ώστε να αποκατασταθεί η δημόσια περιουσία. Και είναι έλλειμμα και έλλειψη όχι της Μονής Βατοπεδίου. Είναι έλλειψη και έλλειμμα της ίδιας της Πολιτείας με τα όργανα της.
Για την παραγραφή των αδικημάτων με το κλείσιμο της Βουλής
Τον Μάιο του 2009 ο κ. Καραμανλής, ο οποίος συνεχίζει να μην μιλάει και η ΝΔ που οποία υπολογίζει και ελπίζει ότι στη λαίλαπα της κρίσης ξεχνιούνται όλα, έκλεισε τη Βουλή ακριβώς για να παραγραφούν οι ευθύνες των πολιτικών προσώπων για το σκάνδαλο Βατοπεδίου. Μια κατάσταση ανεπίτρεπτη, απαράδεκτη την οποία πληρώνουμε μέχρι και σήμερα καθόσον αμφισβητείται η Δικαιοσύνη και το αίσθημα του Δικαίου που υπάρχει στον κόσμο. Υπήρξε σκάνδαλο. Για τα πολιτικά πρόσωπα παραγράφηκαν οι ευθύνες με το κλείσιμο της Βουλής το Μάιο του 2009 αλλά και οτιδήποτε υπήρξε ως «ουρά» των ευθυνών των πολιτικών προσώπων δυστυχώς δεν αξιολογήθηκε και δεν αφέθηκε κανένα περιθώριο να αποφανθεί η Δικαιοσύνη για το αν και κατά πόσο τα πολιτικά πρόσωπα, που φυσικά χωρίς τις υπογραφές τους δεν θα φτάναμε μέχρι εδώ, έχουν ή δεν έχουν ευθύνη.{{{ audio1 }}}
Για την κατάργηση του νόμου περί ευθύνης Υπουργών
Θα πρέπει να αλλάξει το Σύνταγμα στην πρώτη ευκαιρία που μπορούμε να κάνουμε αναθεώρηση του Συντάγματος. Θα πρέπει να καταργηθεί αυτός ο νόμος περί ευθύνης υπουργών όπως βασίζεται στο Σύνταγμα. Εμείς τις δυνατότητες που είχαμε με βάση αυτό το συνταγματικό πλαίσιο τις κάναμε. Αυτό που μπορέσαμε να κάνουμε μόνο, που δεν είναι κάτι σημαντικό αλλά δείχνει τουλάχιστον την κατεύθυνση που έχουμε είναι οι υποθέσεις των κρατικών αξιωματούχων και των πολιτικών προσώπων να μην διαιωνίζονται ως προς την εκδίκαση τους αλλά να δικάζονται κατά προτεραιότητα. Πρέπει όμως σαφέστατα να καταργηθεί αυτή η συνταγματική προστασία με τη συντομότατη παραγραφή των αδικημάτων των πολιτικών προσώπων γιατί έγινε φανερό μέσα από αυτή την κρίση ότι τέτοιου είδους μεθοδεύσεις και τέτοιου είδους δόλιες εξαπατήσεις δεν χωρούν προς τον Έλληνα πολίτη. Αυτά πλέον δεν τα συγχωρεί κανείς. Δεν μπορούμε να έχουμε όχι μια περιρρέουσα ατμόσφαιρα, μια τεκμηριωμένη άποψη ότι σε πολλά ζητήματα πολιτικά πρόσωπα έχουν πάρει μίζες και έχουν ξεπουλήσει δημόσια περιούσια, να μην αγγίζονται γιατί ακριβώς υπάρχει νομικό πλαίσιο που να τους προστατεύει. Αυτό δεν μπορεί να γίνει ανεκτό πλέον. Οι παραγραφές για τις ευθύνες των πολιτικών προσώπων δυστυχώς είναι ισχυρές. Όποιο αδίκημα έχει παραγραφεί με τα συγκεκριμένα χαρακτηριστικά αδικήματος και για συγκεκριμένο πρόσωπο δεν μπορεί να ξαναπροβλεθεί έτσι ώστε ξανά να δικαστεί. Αυτό είναι ξεκάθαρο. Μπορούμε πραγματικά και πρέπει να εξαντλήσουμε όλο το νομικό μας οπλοστάσιο. Η ατιμωρησία των πολιτικών όντως είναι μια πολύ μεγάλη πληγή για την κοινωνία μας και δεν μπορεί να αποτελεί άλλοθι για την ατιμωρησία όλων των υπόλοιπων πολιτών. Η εύκολη κουβέντα είναι ότι αφού δεν τιμωρήθηκαν οι πολιτικοί γιατί ο απλός πολίτης να τιμωρηθεί για τα δικά του αδικήματα.
