Οι ανατροπές στην αγορά εργασίας

Η αγορά εργασίας έχει υποστεί μια σειρά έντονων αλλαγών, που μας έχουν προσγειώσει απότομα σε μια δύσκολη πραγματικότητα. Με την εκτινασσόμενη ανεργία να λειτουργεί ασφυκτικά προς το κοινωνικοοικονομικό σύστημα, η κυβέρνηση κλήθηκε να βρει άμεσους και δραστικούς τρόπους για να συγκρατήσει το φαινόμενο, αλλά και να αυξήσει την ανταγωνιστικότητα. Η αποτελεσματικότητα των μέτρων μέλλει να φανεί. Σίγουρα όμως χρειάζεται μια συνδυαστική εφαρμογή με πρωτοβουλίες που πραγματικά θα ωθήσουν την ανάπτυξη, προκειμένου να αποφύγουμε έναν φαύλο κύκλο.

Με βάση τα στοιχεία μας, καταγράφεται για πρώτη φορά το πραγματικό γεγονός στη σύναψη νέων συμβάσεων εργασίας οι ελαστικές μορφές να ξεπερνούν τις συμβάσεις πλήρους απασχόλησης. Για το 2012, μόλις 32.577 νέες συμβάσεις κατατέθηκαν ως πλήρους απασχόλησης, ενώ 26.076 είναι μερικής απασχόλησης και 8.670 εκ περιτροπής. Εντυπωσιακή μάλιστα είναι και η μεταβολή συμβάσεων πλήρους απασχόλησης σε μερικής και εκ περιτροπής, κυρίως με μονομερή απόφαση του εργοδότη. Ταυτόχρονα, μετά και τις πρόσφατες νομοθετικές ρυθμίσεις, σημειώνεται μια δραστική πτώση των μισθών σε ποσοστό 21,5%, είτε με επιχειρησιακές συμβάσεις, είτε – αφορά μεγαλύτερο αριθμό εργαζομένων – με ατομικές συμβάσεις εργασίας.

Ωστόσο οι δυνατότητες που έδωσε ο νομοθέτης δεν ανέκοψαν την «εμμονή» ορισμένων εργοδοτών να καταφεύγουν στην αδήλωτη εργασία και η αύξησή της τον Ιανουάριο και τον Φεβρουάριο του 2012 σε σχέση με το αντίστοιχο περυσινό διάστημα φθάνει στο 5,1% για τους ημεδαπούς εργαζομένους και στο 7,1% για τους αλλοδαπούς. Η πάταξη της αδήλωτης εργασίας είναι για εμάς το μεγάλο στοίχημα. Και φυσικά ο έλεγχος της κάθε παραβατικότητας, όπου, λόγω και των συνθηκών, η μη καταβολή δεδουλευμένων εξακολουθεί να έχει την πρωτοκαθεδρία.

Προσωπικά επιμένω ότι είναι η ώρα των κοινωνικών εταίρων να δείξουν την απαιτούμενη ωριμότητα! Οφείλουμε όλοι να θυμόμαστε ότι το ίδιο φάρμακο που μπορεί να επουλώσει πληγές, αν ληφθεί από υγιή οργανισμό ή αν ληφθεί σε υπερδοσολογία μετατρέπεται σε δηλητήριο! Τέλος, η γενικότερη κατάσταση που διέρχεται η χώρα θα πρέπει να γίνει η αφετηρία της αναγέννησής μας ώστε, πιο συνειδητοποιημένοι και πιο αποφασιστικοί, να προχωρήσουμε σε μια σειρά μεταρρυθμίσεων που θα μας οδηγήσουν στην πρόοδο και στην ανάπτυξη. Γι’ αυτό πρέπει να αγωνιστούμε!