Στα 51 δεν μπορείς να περιμένεις από τον καθρέφτη σου να σε δείξει 35. Αν ελπίζεις σε μια τόσο στρεβλή αντανάκλαση της πραγματικότητας, τότε καλύτερα να αλλάξεις πλευρό ή καθρέφτη.
Κι αν αναρωτιέσαι ποιο είναι το επόμενο βήμα για σένα, να πάρεις ένα ωραίο αυτοκίνητο ή να ξεκινήσεις να τρέχεις στο Καλλιμάρμαρο, όχι για να ρίξεις τη χοληστερίνη, αλλά για να ρίξεις καμιά στροφή για τη Βίσση ή τον Ρόμπι Γουίλιαμς, τότε πάλι κάτι δεν είναι ξεκάθαρο μέσα σου και μοιάζεις αρκετά με τη Νέα Δημοκρατία.
Στα 51 της, η παράταξη που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής βρίσκεται σήμερα σε ένα υπαρξιακό σταυροδρόμι, προσπαθώντας να καταλάβει αν είναι ακόμα το κόμμα της μεσαίας τάξης ή απλά ένα κόμμα για τη μεσαία, το λιγότερο, ηλικία.
Το ταυτοτικό της ζήτημα έγινε ακόμα πιο έντονο με το πέρασμα των ετών και με πρόεδρο τον Κυριάκο Μητσοτάκη, αφού εκείνος είναι που μετακίνησε τον πυρσό σαν βελόνα, προς το Κέντρο, αφήνοντας τη λαϊκή δεξιά παρακαταθήκη όλων ανεξαιρέτως των προκατόχων του.
Από τα καφενεία και τις συντηρητικές προσεγγίσεις, η ΝΔ τρέχει εδώ και έξι κυβερνητικά χρόνια, ένα εκσυγχρονιστικό project με αρκετό ΠαΣοΚ εποχής Σημίτη και λίγες (αλλά πάντοτε ψηλές) νότες Αδωνη. Κι αν για τον φιλελεύθερο Μητσοτάκη αυτό ήταν το σχέδιο, δεν σημαίνει ότι δεν (θα) είχε και απώλειες στην παραδοσιακή βάση του κόμματος.
Το κόμμα που μετασχημάτισε ο Μητσοτάκης μοιάζει να έμαθε άπταιστα αγγλικά, αλλά να έχασε τη γλώσσα επικοινωνίας με τον απλό κόσμο. Ισως αυτό το κενό γλωσσικής και πραγματιστικής επαφής, να είναι και ο λόγος που η κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα καθημερινά προβλήματα του κόσμου.
Συμφωνούμε, το νέο Gov.gr Wallet αναβαθμίστηκε αρκετά, αλλά όσο δεν προκύπτει αναβάθμιση στο αληθινό πορτοφόλι του μέσου πολίτη, αυτές οι ειδήσεις θα χάνουν την αξία τους πιο γρήγορα και από όσο αλλάζει άποψη το ΠαΣοΚ για ένα θέμα (βλέπε περίπτωση Ρούτσι).
Η μεσήλικη Νέα Δημοκρατία καλείται να σχεδιάσει τη δεκαετία της, μέχρι τα 60, έχοντας και ως πιθανότητα να περάσει αρκετά χρόνια στα έδρανα της αντιπολίτευσης. Τι θα κάνει τότε; Θα είναι ένα κεντρώο κόμμα συναίνεσης και προόδου ή θα επιστρέψει στη δεξιά ρητορική; Θα θέλει μαζί τους νέους ή τους συνταξιούχους μιας δημογραφικά εγκλωβισμένης χώρας;
Η κρίση μέσης ηλικίας δεν είναι πάντα ένα σημείο σύγχυσης και παλιμπαιδισμού. Αν την αξιοποιήσεις μπορεί να αποτελέσει αφετηρία για αυτογνωσία και επανεκτίμηση, ώθηση για ανανέωση και, κυρίως, διόρθωση πορείας. Προϋποθέτει βέβαια ότι όταν θα κοιτάξεις τον καθρέφτη, θα δεις αυτό που βλέπουν όλοι, όχι αυτό που νομίζεις εσύ.
