Τι είναι τελικά ο Καζαντζάκης, πεζογράφος ή ποιητής; Το ερώτημα, που επανέθεσε προσφάτως εύστοχα ο Δημήτρης Κόκορης με το βιβλίο του Ο Καζαντζάκης ως ποιητής (εκδ. Πεδίο), ανακύπτει από την τρέχουσα βεβαιότητα, ελληνική και διεθνή, ότι ο Καζαντζάκης είναι κυρίως μυθιστοριογράφος. Αλλά το θέτει έμμεσα και ο Νίκολα Κροτσέτι με τη μετάφρασή του της Οδύσσειας του Καζαντζάκη, που εκδόθηκε στην Ιταλία τον περασμένο Νοέμβριο. Αν στην περίπτωση του βιβλίου του Κόκορη η απάντηση, για τον αναγνώστη του, καθοδηγείται κυρίως επαγωγικά, διά κριτικών επιχειρημάτων, στην περίπτωση της ιταλικής Οδύσσειας επιβάλλεται από την αμεσότητα της ποιητικής εμπειρίας – για την ακρίβεια, από την ένταση αυτής της αμεσότητας, που καθορίζει και τον βαθμό της πιστότητας προς το κείμενο του πρωτοτύπου. Εννοώ περισσότερο την πιστότητα προς την ποίηση του πρωτοτύπου, που είναι το πραγματικό ζητούμενο στη μετάφραση ενός ποιήματος, και λιγότερο την απόλυτη πιστότητα προς το γράμμα του.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
