Χιντ Καμπαουάτ: Ποια είναι η πρώτη Χριστιανή υπουργός της Συρίας και υπέρμαχος της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας

Γεννημένη σε μια οικογένεια με μεικτές χριστιανικές ρίζες -με πατέρα Ελληνοκαθολικό και μητέρα Ελληνορθόδοξη-, η Καμπαουάτ διακρίθηκε από νωρίς για την ενασχόλησή της με τα κοινωνικά ζητήματα και την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών. Αν και η οικογένειά της ανήκει στις ελληνόρρυθμες χριστιανικές παραδόσεις της Συρίας, η καταγωγή της είναι συριακή και όχι ελληνική.

Οι Μελχίτες (Ελληνοκαθολικοί) και οι Ελληνορθόδοξοι της Αντιόχειας έχουν ελληνικές πολιτισμικές και λειτουργικές επιρροές, καθώς η Βυζαντινή Αυτοκρατορία έπαιξε σημαντικό ρόλο στη διαμόρφωση της χριστιανικής ταυτότητας στη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, η εθνοτική τους ταυτότητα είναι αραβική και δεν σημαίνει απαραίτητα ελληνική καταγωγή.

Έχει σπουδάσει νομικά και οικονομικά και έχει διατελέσει αναπληρώτρια διευθύντρια στο γραφείο της Συριακής Διαπραγματευτικής Επιτροπής στη Γενεύη μεταξύ 2017 και 2022, συμμετέχοντας ενεργά στις ειρηνευτικές συνομιλίες για τη Συρία.

Παράλληλα με την πολιτική της δράση, δίδαξε νομικά σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ και ανέλαβε το 2013 τη διεύθυνση του Προγράμματος Διαθρησκευτικής Ειρήνης στο Πανεπιστήμιο George Mason στη Βιρτζίνια, το οποίο επικεντρώνεται στη διπλωματία και την επίλυση συγκρούσεων. Επιπλέον, είναι επικεφαλής της οργάνωσης Tastakel, η οποία εκπαιδεύει γυναίκες πρόσφυγες στη Συρία και στην Τουρκία ώστε να αναλάβουν ρόλους στη διαδικασία ειρήνης και συμφιλίωσης.

Πολιτικές και κοινωνικές θέσεις

Η Καμπαουάτ έχει τοποθετηθεί επανειλημμένα ενάντια στο καθεστώς του Μπασάρ αλ-Άσαντ, το οποίο κατηγορεί ότι χρησιμοποιεί τους Χριστιανούς της Συρίας ως προπαγανδιστικό εργαλείο. Σε άρθρα και συνεντεύξεις της έχει τονίσει ότι ο Άσαντ δεν προστατεύει τις χριστιανικές κοινότητες, αλλά τις εγκλωβίζει σε ένα δίλημμα: είτε να τον υποστηρίξουν, είτε να βρεθούν εκτεθειμένες στη βία εξτρεμιστικών ομάδων.

Ιδιαίτερη έμφαση δίνει στην ανάγκη οικοδόμησης μιας νέας συριακής ταυτότητας που υπερβαίνει τις θρησκευτικές και εθνοτικές διαιρέσεις. Έχει δηλώσει χαρακτηριστικά: «Είμαι Χριστιανή, αλλά το Ισλάμ είναι κομμάτι της ιστορίας και του πολιτισμού μου».

Στήριξη στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα

Η Καμπαουάτ είναι επίσης υπέρμαχος των δικαιωμάτων της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας, κάτι σπάνιο για πολιτικό στη Μέση Ανατολή. Έχει δηλώσει επανειλημμένα ότι η νέα Συρία πρέπει να στηρίζεται στην αποδοχή και την ισότητα όλων των πολιτών, ανεξαρτήτως φύλου, θρησκείας ή σεξουαλικού προσανατολισμού. Έχει αναγνωρίσει τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν τα ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα στη συριακή κοινωνία, όπου ο σεξουαλικός προσανατολισμός παραμένει ταμπού και συχνά διώκεται από τον νόμο.

Στο πλαίσιο του ακτιβισμού της, έχει συνεργαστεί με διεθνείς οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και έχει υποστηρίξει πρωτοβουλίες που προωθούν την προστασία των ΛΟΑΤΚΙ+ προσφύγων από τη Συρία. Στις ομιλίες της έχει υπογραμμίσει την ανάγκη να διασφαλιστούν ίσα δικαιώματα για όλους τους πολίτες στη μεταπολεμική Συρία, κάτι που έχει προκαλέσει αντιδράσεις από συντηρητικούς κύκλους τόσο εντός όσο και εκτός της χώρας.

Ιστορική σημασία της υπουργοποίησής της

Ο διορισμός της Καμπαουάτ έχει προκαλέσει ποικίλες αντιδράσεις. Από τη μία, φιλελεύθεροι και μετριοπαθείς κύκλοι τη βλέπουν ως σύμβολο προόδου και ενσωμάτωσης των μειονοτήτων στη διακυβέρνηση της Συρίας. Από την άλλη, συντηρητικά και ακραία ισλαμιστικά στοιχεία έχουν εκφράσει αντιρρήσεις, αμφισβητώντας τη θέση μιας Χριστιανής γυναίκας σε μια κυβέρνηση που προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα σε διαφορετικές εθνοθρησκευτικές ομάδες.

Παρά τις αντιδράσεις, η παρουσία της σε τόσο υψηλή θέση ενισχύει την ελπίδα για ένα πιο ανεκτικό πολιτικό σύστημα στη χώρα. Ο διορισμός της Καμπαουάτ δεν είναι η μόνη γυναικεία παρουσία στη νέα συριακή κυβέρνηση. Αν και είναι η μοναδική Χριστιανή γυναίκα, άλλες γυναίκες έχουν επίσης αναλάβει υπουργικές θέσεις, σηματοδοτώντας μια τάση προς μεγαλύτερη συμμετοχή των γυναικών στην πολιτική.

Η Ράνα αλ-Χάλεντ, γνωστή για τη δράση της στα κοινωνικά ζητήματα, διορίστηκε Υπουργός Υγείας, ενώ η Ναουάλ αλ-Άσαντ ανέλαβε το Υπουργείο Πολιτισμού, με στόχο τη διατήρηση της πολιτιστικής κληρονομιάς και την προώθηση της ελευθερίας της έκφρασης. Η συμμετοχή αυτών των γυναικών δείχνει μια προσπάθεια για μεγαλύτερη εκπροσώπηση των γυναικών στην πολιτική ζωή της Συρίας. Αλλά η πρώτη γυναίκα που διορίστηκε ως υπουργός στη νέα συριακή κυβέρνηση ήταν η Αΐσα αλ-Ντιμπς, επικεφαλής του Γραφείου Γυναικείων Υποθέσεων.

Ο διορισμός της Καμπαουάτ είναι ένα σημαντικό βήμα για τη Συρία, ειδικά σε μια περίοδο όπου ο συντηρητισμός και ο σεκταρισμός κερδίζουν έδαφος παγκοσμίως. Η παρουσία μιας γυναίκας σε τόσο υψηλή κυβερνητική θέση αποτελεί σύμβολο αλλαγής και μπορεί να λειτουργήσει ως καταλύτης για την προώθηση των δικαιωμάτων των γυναικών και των θρησκευτικών μειονοτήτων στη Συρία. Παρά τις αντιδράσεις από ακραία στοιχεία, η υπουργοποίησή της δείχνει ότι η συριακή κοινωνία επιθυμεί να κινηθεί προς ένα πιο συμπεριληπτικό και πολυπολιτισμικό μέλλον.

Οι χριστιανικές κοινότητες στη Συρία

Οι Χριστιανοί της Συρίας έχουν υποστεί σοβαρές διώξεις από ομάδες όπως το Ισλαμικό Κράτος, ενώ τα τελευταία χρόνια πολλοί έχουν αναγκαστεί να εγκαταλείψουν τη χώρα. Ωστόσο, ιστορικά υπήρξαν πυλώνες της συριακής κοινωνίας, με επιρροή στην παιδεία, τις επιστήμες και το εμπόριο.

Σήμερα, οι χριστιανικές κοινότητες της διασποράς διαδραματίζουν καθοριστικό ρόλο στην προώθηση της ειρήνης και της ανασυγκρότησης της χώρας, με οργανώσεις και θρησκευτικές ηγεσίες να προσπαθούν να ενισχύσουν τον διάλογο και την ανεκτικότητα μεταξύ των κοινοτήτων. Η Καμπαουάτ έχει ισχυρούς δεσμούς με τη συριακή διασπορά, ειδικά στον Καναδά, και έχει συμβάλει στη γεφύρωση του χάσματος μεταξύ των προσφύγων και των πολιτικών φορέων στη Συρία. Πριν τον πόλεμο, οι Χριστιανοί αποτελούσαν περίπου το 10% του πληθυσμού της Συρίας.

Σήμερα, εξαιτίας του εκτοπισμού και των διώξεων, εκτιμάται ότι είναι κάτω από 2%. Οι κύριες χριστιανικές ομάδες στη Συρία περιλαμβάνουν Ελληνορθόδοξους, Ελληνοκαθολικούς (Μελχίτες), Συρορθόδοξους, Συροκαθολικούς, Αρμενικούς Ορθόδοξους, Αρμενικούς Καθολικούς, Χαλδαίους και Προτεστάντες.

Ιστορικά, οι Χριστιανοί της Συρίας έχουν συμβάλει σημαντικά στον πολιτισμό, την εκπαίδευση και το εμπόριο της χώρας. Από την Αντιόχεια, ένα από τα πρώτα κέντρα του Χριστιανισμού, μέχρι τη σύγχρονη Δαμασκό και το Χαλέπι, οι κοινότητές τους έχουν διαδραματίσει ρόλο-κλειδί στην ανάπτυξη της χώρας. Ωστόσο, τα τελευταία χρόνια, οι διώξεις από εξτρεμιστικές ομάδες, η οικονομική κρίση και η γενικότερη αστάθεια έχουν οδηγήσει πολλούς Χριστιανούς στην προσφυγιά.

Παρά τις δυσκολίες, οι χριστιανικές κοινότητες της Συρίας συνεχίζουν να διατηρούν τον πολιτισμό και τις παραδόσεις τους, με τα μοναστήρια, τις εκκλησίες και τα πολιτιστικά κέντρα τους να αποτελούν σημεία αναφοράς τόσο για τον θρησκευτικό όσο και για τον εθνικό και πολιτισμικό τους χαρακτήρα.

Η ανάδειξη της Καμπαουάτ ως υπουργού μπορεί να δώσει νέα πνοή στις προσπάθειες για την ενσωμάτωση των μειονοτήτων στο πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας και να αποτελέσει ένα σημαντικό βήμα προς την πολυπολιτισμική αναγέννηση της Συρίας.