Ο έρωτας του Richard Chamberlain και του Μartin Rabbett- «Παγιδευμένοι ανάμεσα σε δύο κόσμους»

Εκείνη την εποχή, είπε «ήμουν πολύ σκληρός, πολύ άκαμπτος στις συνεντεύξεις». Τώρα, είναι τόσο ανοιχτός, που δεν μπορείς να κάνεις τίποτα άλλο από το να τον ακούσεις. «Δεν έχω καμία εικόνα να υπερασπιστώ» εξήγησε ο ηθοποιός.

Στην παράσταση του 2003, The Stillborn Lover, που παιζόταν στο Berkshire Theater Festival, ο Chamberlain υποδυόταν έναν πρεσβευτή που αποκάλυπτε τη σεξουαλική ταυτότητά του στην οικογένειά του. Ο Rabbett είχε σκηνοθετήσει το έργο, πράγμα που σημαίνει ότι βοήθησε τον Chamberlain να πει «είμαι γκέι».

«Ένα παιχνίδι γάτας και ποντικιού με τον Τύπο»

Σε αντίθεση με τη Rosie O'Donnell, η οποία αποκάλυψε το 2002 την ομοφυλοφιλία της και στη συνέχεια επέμεινε ότι δεν ήταν στη ντουλάπα εξαρχής, ο Chamberlain επέλεξε να είναι ειλικρινής. Για χρόνια, είπε, «έπαιζα ένα παιχνίδι γάτας και ποντικιού με τον Τύπο».

Στη συνέχεια πρόσθεσε με νοσταλγία: «Το παιχνίδι τελείωσε». Ο Chamberlain ήταν 69 ετών σε αυτή την αποκαλυπτική συνέντευξη στους New York Times και ο Rabbett ήταν 50 ετών. «Αυτή είναι η πρώτη φορά» είπαν οι άνδρες «που μιλάμε στα μέσα ενημέρωσης ως ζευγάρι».

Σκύβοντας απέναντι από το τραπέζι, ο Rabbet είπε στον Chamberlain: «Είσαι πιο ελαφρύς, πιο ελεύθερος τώρα». «Ήμουν τόσο μ@λάκας» πρόσθεσε ο ηθοποιός.

«Κανείς δεν προσπάθησε να με πατήσει στο δρόμο»

Ο Rabbett βοήθησε στην έκδοση των απομνημονευμάτων του Chamberlain, με τίτλο «Shattered Love», και τον ενθάρρυνε να είναι ειλικρινής. «Πληρώσαμε υψηλό τίμημα για τη φήμη του Richard» είπε.

Υπενθύμισε ότι μετά την έκδοση του βιβλίου, έλαβε ένα γράμμα από έναν από τους θαυμαστές του Chamberlain. «Πάντα ξέραμε ότι ήσουν εκεί», έλεγε το γράμμα. «Αυτό πραγματικά με συγκίνησε».

Σχετικά με το coming out, ο Chamberlain σχολίασε χιουμοριστικά: «Κανείς δεν προσπάθησε να με πατήσει στο δρόμο».

Πριν από το δείπνο, ο  Chamberlain είχε τραβήξει τον κάδο με τα σκουπίδια μέχρι το δρομάκι του νοικιασμένου βικτοριανού σπιτιού τους και στη συνέχεια κολύμπησε στην πισίνα της πίσω αυλής. Ο Rabbett οδήγησε τον δημοσιογράφο των New York Times σε μια τρισάθλια ξύλινη σκάλα στον τελευταίο όροφο του σπιτιού. Εκεί, είπε, είχε ανακαλύψει ένα φάντασμα το προηγούμενο βράδυ.

«Καθώς ανέβαινα τις σκάλες» αφηγήθηκε ο Rabbett, «ένιωθα τις τρίχες στα χέρια μου να σηκώνονται. Η καρδιά μου άρχισε να τρέμει». Ο Chamberlain, έξω από την πισίνα, πρόσθεσε ότι πίστευε στα πνεύματα, αλλά «αυτό εδώ είναι του Martin».

Παγιδευμένοι ανάμεσα σε δύο κόσμους

Αργότερα, στο Red Lion, ο Rabbett, ο οποίος μεγάλωσε στη Χαβάη, είπε: «Τα πνεύματα είναι παντού γύρω μας». Συμπλήρωσε ότι τα λυπάται, «παγιδευμένα ανάμεσα σε δύο κόσμους. Πρέπει να τους βοηθήσεις να κάνουν τη μετάβαση».

Ένας λόγος που μπορεί να τον έκανε να πιστεύει στα φαντάσματα, ήταν ίσως επειδή, ως σύντροφος του Chamberlain, ήταν αόρατος για 27 χρόνια. Η κίνηση του ζευγαριού προς την ορατότητα ξεκίνησε όταν ο Chamberlain άρχισε να γράφει «μια σειρά από φιλοσοφικά δοκίμια».

Τότε η εκδότριά του, η Judith Regan του Regan Books, του ξεκαθάρισε: «Δεν μας ενδιαφέρει να είσαι ιεροκήρυκας». Ο Chamberlain ζήτησε από τον Rabbett - ο οποίος είπε ότι ήταν «οργανωμένος, έξυπνος και μεθοδικός» - να τον βοηθήσει. Με τη σειρά του, ο Rabbett θυμάται ότι ήταν «αδίστακτος» με την πεζογραφία του συνεργάτη του.

«Επινόησα ένα άλλο πρόσωπο για να είμαι»

Στο βιβλίο, ο Chamberlain περιγράφει ότι μεγάλωσε πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο κάτω από τον έλεγχο ενός βίαιου, αλκοολικού πατέρα και πέρασε τον επόμενο μισό αιώνα, κυλιόμενος στην αυτοεξόντωση.

«Είχα τόση δυσπιστία προς τον εαυτό μου», είπε, «που επινόησα ένα άλλο πρόσωπο για να είμαι».

Στο Oahu, όπου ζούσαν για περισσότερο από μια δεκαετία, το ζευγάρι έχτιζε ένα σπίτι στην παραλία. Κατά τη διάρκεια της συνέντευξης του 2003 παραδέχτηκαν ότι δεν θα τους πείραζε εάν έβρισκαν πνεύματα, «αλλά ελπίζουμε να κρατήσουμε μακριά τους θαυμαστές του Chamberlain». Λίγο πριν το επιδόρπιο, ο Rabbett άρχισε να περιγράφει το νέο σπίτι, το οποίο αποκάλεσε «σύγχρονο ασιατικό». Ο Chamberlain παρενέβη: «Πιστεύεις ότι είναι σοφό να μιλάμε γι' αυτό;» ρώτησε. «Οι άνθρωποι μπορεί να βγάλουν λάθος συμπεράσματα».

Όλοι αξίζουν να έχουν ένα μυστικό, στην τελική.