Ο οκτάχρονος Anthony Hopkins καθόταν μόνος στο θρανίο του το 1946, με τα πνιχτά γελάκια των συμμαθητών του να αντηχούν γύρω του. Δεν ήταν μέρος του κόσμου τους, κάτι που γνώριζε πολύ καλά και, όπως είναι λογικό, τον πονούσε βαθιά. Στο Cowbridge Grammar School, στη Νότια Ουαλία, ο Anthony ήταν ένας ξένος, ένα παιδί που δυσκολευόταν να ενταχθεί. Οι συμμαθητές του έβρισκαν χαρά στα παιχνίδια, τα αστεία και τις φάρσες, αλλά το μυαλό του Anthony περιπλανιόταν αλλού, καταναλωμένο από μια επίμονη αίσθηση αποξένωσης. Ακόμα και οι δάσκαλοί του τον χαρακτήριζαν ως «αργό», κάτι που τον επηρέαζε βαθύτατα, απομονώνοντάς τον ακόμα περισσότερο από τους συνομηλίκους του.
Ένα περιστατικό από τα σχολικά του χρόνια αποτυπώνει έντονα τη μοναξιά του. Κατά τη διάρκεια ενός διαλείμματος, ενώ οι άλλοι έπαιζαν στην αυλή, ο Anthony προτίμησε να καθίσει μόνος σε ένα κρύο παγκάκι, κρατώντας ένα μπλοκ σχεδίου. Σχεδίαζε πολύπλοκα σχήματα, δημιουργώντας φανταστικούς κόσμους μακριά από το χάος γύρω του. Εκείνη την ημέρα, μια δασκάλα παρατήρησε τη δουλειά του. «Έχεις ένα χάρισμα», του είπε, επιστρέφοντάς του το σχέδιό του, που απεικόνιζε ένα κάστρο χτισμένο σε έναν απόκρημνο βράχο. Για τον Anthony, αυτά τα λόγια ήταν σπάνια, μία από τις λίγες φορές που αισθάνθηκε ότι κάποιος τον έβλεπε πραγματικά.
Το πιάνο έγινε μια άλλη διέξοδος. Στα 9 του, ο Anthony είχε ανακαλύψει το παλιό, σκονισμένο πιάνο στην αίθουσα μουσικής του σχολείου του. Ενώ τα άλλα αγόρια συγκεντρώνονταν σε παρέες, ο Anthony προτιμούσε να μείνει μόνος στην άδεια αίθουσα και να εξασκηθεί στο πιάνο. Πατούσε τα πλήκτρα διστακτικά στην αρχή και στη συνέχεια πιο σίγουρα, καθώς μάθαινε μόνος του να παίζει απλές μελωδίες.
Η μουσική έγινε η γλώσσα του, ένας τρόπος να εκφράσει συναισθήματα που δεν μπορούσε να περιγράψει με λόγια. Δεν πέρασε πολύς καιρός μέχρι οι γονείς του να παρατηρήσουν το ταλέντο και το αυξανόμενο πάθος του για το πιάνο. Συγκεντρώνοντας ό,τι μπορούσαν, του αγόρασαν ένα μεταχειρισμένο πιάνο. Τα απογεύματα, μετά το σχολείο, ο Anthony χανόταν στη μουσική, βρίσκοντας παρηγοριά στις μελωδίες που δημιουργούσε.
