Είστε single; Πέντε νοητικές παγίδες που σαμποτάρουν την ερωτική σας ζωή

2. Δεν έχετε ακόμη αναγνωρίσει τη δική σας αξία

Όσο και αν ακούγεται απλό, το να πιστεύει κανείς ότι αξίζει την αγάπη δεν είναι αυτονόητο για όλους. Αν μέσα σας υπάρχει η πεποίθηση ότι «δεν είμαι αρκετός/ή», ότι «κάτι μου λείπει», τότε — συνειδητά ή ασυνείδητα — θα τείνετε να επιλέγετε σχέσεις που απλώς επιβεβαιώνουν αυτή την αίσθηση. Μπορεί να συμβιβάζεστε με σχέσεις ημιτελείς, με ανθρώπους που δεν σας βλέπουν πλήρως, μόνο και μόνο επειδή δεν πιστεύετε ότι μπορείτε να έχετε κάτι καλύτερο. Όμως η αξία σας δεν εξαρτάται από το βλέμμα κάποιου άλλου. Είναι κάτι που καλλιεργείται εσωτερικά, από την τρυφερότητα που δείχνετε στον εαυτό σας, από τα όρια που βάζετε και από την ειλικρινή πεποίθηση ότι αξίζετε μια σχέση που να σας εμπνέει και να σας ανεβάζει.

3. Σας φοβίζει η ιδέα του να είστε πραγματικά ευτυχισμένοι σε μία σχέση

Ίσως δεν το έχετε παραδεχτεί ποτέ, αλλά για ορισμένους ανθρώπους, η ευτυχία είναι τρομακτική. Γιατί η ευτυχία προϋποθέτει να ανοιχτούμε. Να εμπιστευτούμε. Να ρισκάρουμε. Και μαζί με την προσδοκία έρχεται και η πιθανότητα της απογοήτευσης. Αν έχετε πληγωθεί στο παρελθόν ή ακόμη και αν έχετε μεγαλώσει με το μήνυμα ότι η αγάπη πάντα πονά, είναι πιθανό να αποφεύγετε ασυνείδητα οτιδήποτε μπορεί να σας κάνει πολύ ευτυχισμένους. Όμως η αποφυγή αυτή οδηγεί τελικά σε μια ζωή μισή, προστατευμένη μεν, αλλά χωρίς πραγματικό βάθος. Κι ο έρωτας, ακόμη και όταν πονά, είναι πολλές φορές ο καταλύτης για την προσωπική μας μεταμόρφωση.

4. Το «δεν είναι η κατάλληλη στιγμή», είναι απλώς μια καλοδιατυπωμένη δικαιολογία

Είναι αλήθεια ότι η ζωή δεν σταματά ποτέ να μας γεμίζει με υποχρεώσεις: προθεσμίες, επαγγελματικές φιλοδοξίες, μετακομίσεις, αλλαγές, στόχους που διαρκώς μετακινούνται στο μέλλον. Είναι εύκολο να πείσει κανείς τον εαυτό του ότι «θα είμαι έτοιμος/η όταν...». Όμως η αγάπη δεν έρχεται ποτέ στην τέλεια στιγμή. Δεν περιμένει να τακτοποιηθούν όλα πρώτα. Εμφανίζεται όταν τολμάμε να είμαστε παρόντες, ακόμη κι αν η ζωή μας είναι ανολοκλήρωτη (που πάντα είναι). Αν αναβάλλετε διαρκώς το άνοιγμα σε έναν πιθανό σύντροφο μέχρι να είστε «έτοιμοι», υπάρχει ο κίνδυνος να περιμένετε επ’ αόριστον.

5. Έχετε χάσει την ελπίδα γιατί κάποτε πληγωθήκατε

Δεν υπάρχει τίποτα πιο ανθρώπινο από το να πληγώνεται κανείς από την αγάπη. Είναι απολύτως φυσιολογικό να αισθάνεστε κουρασμένοι, ακόμη και φοβισμένοι, μετά από μια δύσκολη εμπειρία. Όμως όταν ο φόβος αυτός μετατρέπεται σε κυνισμό, τότε δεν προστατεύεστε αλλά απομονώνεστε. Η ψυχή κλείνει για να μην ξαναπονέσει, αλλά ταυτόχρονα κλείνει και στον ενθουσιασμό, στη φλόγα, στη δυνατότητα για κάτι νέο. Η ελπίδα δεν είναι αφέλεια. Είναι πράξη θάρρους. Και κάποιες φορές, αρκεί μια ρωγμή στην άμυνά μας για να περάσει μέσα το φως.