ΤΟ ΒΗΜΑ logo

Τέμπη – Η ελπίδα ξαναγεννιέται εκεί που το «μαζί» γίνεται πράξη

Τέμπη – Η ελπίδα ξαναγεννιέται εκεί που το «μαζί» γίνεται πράξη 1
Photo by Giorgos Arapekos/NurPhoto via Getty Images

Το Σύνταγμα χθες έγινε σύμβολο της επιθυμίας -ή μάλλον της απαίτησης- για δικαιοσύνη και αλλαγή.

ΑΠΟ ΜΑΡΘΑ ΚΟΥΜΠΑΝΗ

Το δυστύχημα στα Τέμπη υπήρξε ένα γεγονός που συγκλόνισε την ελληνική κοινωνία, αφήνοντας πίσω του μια βαθιά πληγή και μια αίσθηση ανείπωτης αδικίας. Στη σκιά αυτής της τραγωδίας, χιλιάδες άνθρωποι σε όλη την Ελλάδα, αλλά και στο εξωτερικό βγήκαν στους δρόμους, ζητώντας δικαιοσύνη και διαφάνεια. Το χθεσινό συλλαλητήριο στην πλατεία Συντάγματος στην Αθήνα αποτέλεσε την κορωνίδα αυτών των κινητοποιήσεων, με εικόνες που ενέπνευσαν τόσο θυμό για την αδικία όσο και ελπίδα για το μέλλον.

Η απώλεια 57 ανθρώπων στα Τέμπη αποδεικνύει περίτρανα την αποτυχία ενός ολόκληρου συστήματος. Οι πολίτες που συγκεντρώθηκαν στο Σύνταγμα, αλλά και στη Νάουσα, τον Πύργο, την Αμαλιάδα, την Χαλκιδική, τις Σέρρες, την Ημαθία, το Κιλκίς και την Πέλλα κρατούσαν πλακάτ με συνθήματα όπως «Δεν έχω οξυγόνο», εκφράζοντας τη δική τους αγωνία για μια χώρα όπου οι ζωές φαίνονται αναλώσιμες. Η κραυγή τους δεν ήταν μόνο για τα θύματα, αλλά για όλα τα χρόνια παραμέλησης, διαφθοράς και έλλειψης λογοδοσίας που οδήγησαν σε αυτή την τραγωδία.

Η παρουσία ανθρώπων κάθε ηλικίας – από μαθητές και φοιτητές μέχρι εργαζόμενους και συνταξιούχους – μαρτυρά τη διάχυτη οργή. Η Μαρία Καρυστιανού, μητέρα ενός εκ των θυμάτων και πρόεδρος Συλλόγου Συγγενών Θυμάτων Τεμπών, η οποία έχει ανοίξει την ψυχή της στο Grace, τόνισε: «Πιστεύω σήμερα κατάλαβαν πολλά». «Τους κοιτούσαμε να μας κουνούν το χέρι και να απορούν γιατί δεν πονάμε βουβά, γιατί δεν φοράμε μαύρα, δεν είμαστε μαντρωμένοι να αργοπεθαίνουμε. Ακόμα τους ακούμε να αναρωτιόνται πού βρίσκουμε τη δύναμη να αναπνέουμε, να ζούμε, να αγωνιζόμαστε». Αυτή η δήλωση συνοψίζει το πνεύμα της χθεσινής συγκέντρωσης: μια κοινωνία που, ίσως για πρώτη φορά τόσο συνειδητά και μαζικά, αρνείται να σωπάσει μπροστά στην αδικία, που δεν ανέχεται πια την αδιαφορία.

Μια λαοθάλασσα στο Σύνταγμα

Το Σύνταγμα χθες έμοιαζε με ζωντανό οργανισμό που ανέπνεε οργή, πένθος, αλλά και αποφασιστικότητα. Από τη Βασιλίσσης Σοφίας μέχρι το Πολεμικό Μουσείο, η πυκνή παρουσία του κόσμου ήταν εντυπωσιακή. Ο κόσμος, κρατώντας κεριά, πανό και φωτογραφίες των θυμάτων, μετέτρεψε τη συγκέντρωση σε μια ειρηνική διαμαρτυρία με ηχηρό μήνυμα.

Η μεγάλη συμμετοχή δεν ήταν απλώς εντυπωσιακή από αριθμητικής άποψης. Ανέδειξε την ανάγκη του κόσμου να δώσει φωνή σε όσους χάθηκαν και να απαιτήσει την αλήθεια για τις συνθήκες της τραγωδίας. Οι οικογένειες των θυμάτων, οι οποίες βρίσκονταν στην πρώτη γραμμή, ήταν ο πυρήνας αυτής της διαμαρτυρίας. Στα πρόσωπά τους καθρεφτιζόταν ο πόνος, αλλά και η αποφασιστικότητα να μην επιτρέψουν η υπόθεση να ξεχαστεί.

Τέμπη – Η ελπίδα ξαναγεννιέται εκεί που το «μαζί» γίνεται πράξη 2

Photo by Giorgos Arapekos/NurPhoto via Getty Images

Η τραγωδία που έγινε αφετηρία

Το δυστύχημα στα Τέμπη δεν είναι ένα μεμονωμένο γεγονός. Είναι η κορύφωση δεκαετιών κακοδιαχείρισης, έλλειψης επενδύσεων στις υποδομές και αδιαφορίας για την ασφάλεια. Για χρόνια, τα σημάδια ήταν εκεί: ανεπαρκείς έλεγχοι, προειδοποιήσεις που αγνοήθηκαν, συστήματα που δεν εκσυγχρονίστηκαν ποτέ.

Το χθεσινό ήταν ένα κάλεσμα για αλλαγή. Οι πολίτες που συγκεντρώθηκαν εκεί, απαίτησαν λογοδοσία. Ζήτησαν να πέσει φως στις ευθύνες, αλλά και να υπάρξουν θεσμικές αλλαγές που θα διασφαλίσουν ότι δεν θα επαναληφθεί ποτέ ξανά μια τέτοια τραγωδία.

Δυστυχώς, για ακόμα μία φορά, η ειρηνική διαμαρτυρία στο Σύνταγμα δεν κατάφερε να αποφύγει τα επεισόδια. Μια μικρή ομάδα κουκουλοφόρων, αποκομμένη από το κύριο σώμα των διαδηλωτών, προκάλεσε ένταση, επιτιθέμενη με μολότοφ στις αστυνομικές δυνάμεις. Τα επεισόδια με χημικά και κρότου λάμψης ήταν μια θλιβερή παραφωνία στη γενικότερη εικόνα της ημέρας. Παρά την ένταση, όμως, το μήνυμα του κόσμου έμεινε ανέπαφο: η δικαιοσύνη είναι το ζητούμενο, όχι η βία.

Η ελπίδα κρύβεται στο «μαζί»

Η χθεσινή ημέρα ήταν κάτι περισσότερο από μια απλή διαμαρτυρία. Ήταν μια δήλωση ότι οι πολίτες δεν είναι διατεθειμένοι να αφήσουν την τραγωδία να ξεχαστεί. Ήταν ένα μήνυμα προς τους υπεύθυνους ότι η ατιμωρησία και η αδιαφάνεια δεν θα γίνουν πια αποδεκτές.

Παράλληλα, η μαζική συμμετοχή έδωσε ένα μήνυμα ελπίδας. Έδειξε πως, ακόμα και μέσα από την οδύνη, μπορεί να γεννηθεί μια νέα αποφασιστικότητα για αλλαγή. Ο κόσμος δεν ζητά μόνο τιμωρία, αλλά και μια νέα αρχή: ένα σύστημα που σέβεται τη ζωή, που προστατεύει τους πολίτες και που λογοδοτεί για τις πράξεις του.

Το Σύνταγμα χθες έγινε σύμβολο αυτής της αλλαγής. Ήταν η απόδειξη πως, όταν η κοινωνία ενώνεται, μπορεί να απαιτήσει δικαιοσύνη. Πως το «μαζί» μπορεί να γίνει η ανάσα, το οξυγόνο που τόσο έχουμε ανάγκη. Και αυτή η ελπίδα, που άνθισε μέσα από την τραγωδία, είναι ίσως το πιο πολύτιμο δώρο που μπορούμε να κρατήσουμε από τις χθεσινές εικόνες.

ΑΠΟΡΡΗΤΟ