Στην εποχή των αποκαλύψεων, της ενδοσκόπησης και της αναζήτησης της προσωπικής αλήθειας, η Μαρίνα Καλογήρου, μια από τις πιο διακριτικές και ταλαντούχες Ελληνίδες ηθοποιούς, βγήκε μπροστά για να μοιραστεί μια φρικτή εμπειρία της παιδικής της ηλικίας. Η μαρτυρία της δεν είναι απλώς σοκαριστική· είναι ένας δημόσιος καθρέφτης που μας καλεί να κοιτάξουμε κατάματα το πρόσωπο της παιδικής κακοποίησης – ακόμα κι όταν κρύβεται πίσω από τις πιο οικείες μορφές.
«Βίωσα σεξουαλική κακοποίηση από τα 4 έως τα 14, από τέσσερις διαφορετικούς άνδρες. Οι δύο ήταν φίλοι και οι άλλοι δύο συγγενείς». Με αυτά τα λόγια, η Μαρίνα Καλογήρου ρίχνει φως σε ένα προσωπικό σκοτάδι που κράτησε μια ολόκληρη δεκαετία. Όπως αποκάλυψε, η κακοποίηση που υπέστη δεν ήταν μόνο σωματική και ψυχολογική – αλλά κυρίως σεξουαλική. Ο ένας από τους δράστες την κακοποιούσε κατ’ εξακολούθηση.
Η ίδια πίστευε για χρόνια πως είχε αφήσει πίσω της το τραύμα. «Νόμιζα ότι δεν μου είχε αφήσει τίποτα αυτό το πράγμα. Είχα κάνει 200 χρόνια ψυχοθεραπεία, φαινόταν να είναι όλα εντάξει. Και ξαφνικά κατάλαβα πως όχι μόνο δεν είναι εντάξει, αλλά ότι έχει αφήσει μέσα μου έναν κακοποιητή».
Όπως τόνισε, δεν θυμάται αν της είχαν πει να μην μιλήσει, αλλά θυμάται πως αντιμετώπισε τα πάντα σιωπηλά, με έναν σπαρακτικό μηχανισμό επιβίωσης: το να αντέχει. Η κακοποίηση δεν ήταν απλώς κάτι που της συνέβη· ήταν κάτι που έμαθε να κουβαλά, να καταπίνει και τελικά να ωραιοποιεί.
