«Μάρτυρας της πίστης και της ελευθερίας». Με αυτά τα λόγια, ο αμερικανός πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ αναφέρθηκε στον δολοφονηθέντα πολιτικό ακτιβιστή και υποστηρικτή του, Τσάρλι Κερκ, στο πλαίσιο της επιμνημόσυνης δέησης του τελευταίου στην Αριζόνα.
Δεν ήταν ωστόσο ο μόνος, ούτε ο πλέον υπερβολικός ως προς την έκφραση μιας ιδιαίτερης λατρείας προς τον αποθανόντα, αφού θρησκευτικοί ηγέτες, πολιτικοί, influencers και γενικότερα δημόσια πρόσωπα έσπευσαν να υπερθεματίσουν, διεκδικώντας «μερίδιο της πίτας» του φιλοτραμπικού κινήματος MAGA.
Ιησούς Χριστός και Κερκ
Κατά τη διάρκεια της δέησης, που παρακολούθησαν από τους δέκτες τους εκατομμύρια άνθρωποι ανά την υφήλιο και πήρε χαρακτηριστικά πραγματικού show, ειπώθηκαν, όπως ήταν αναμενόμενο, πολλά. «Ποτέ, μα ποτέ δε θα αφήσουμε την αριστερά, τα μέσα ενημέρωσης ή τους Δημοκρατικούς να ξεχάσουν το όνομα του Τσάρλι Κερκ», είπε συγκεκριμένα ο Τζακ Ποσομπιέκ, γνωστός ακτιβιστής της Ακροδεξιάς και συνωμοσιολόγος, δίνοντας πολιτική κατεύθυνση στη διαχείριση της μνήμης. Και ο αναπληρωτής προσωπάρχης του Λευκού Οίκου, Στίβεν Μίλερ, πρόσθεσε, αναφερόμενος και αυτός στους πολιτικούς αντιπάλους των Ρεπουμπλικανών: «Δεν μπορούν να διανοηθούν τον στρατό που ξύπνησαν. Εκατομμύρια θα συνεχίσουν την κληρονομιά του».
Όμως τα σημεία που ξεχώρισαν είχαν μια άλλη διάσταση, περισσότερο συνδεδεμένη με το θρησκευτικοπολιτικό μήνυμα της ευαγγελικής δεξιάς. «Ο Τσάρλι Κερκ ήταν προφήτης», σημείωσε ο φίλος του και εκπρόσωπος Τύπου της νεολαιίστικης οργάνωσης-ΜΚΟ Turning Point (TPUSA), που αποτελεί «τέκνο» του Κερκ. Και δε σταμάτησε εκεί, αφού υποστήριξε πως η σφαίρα που δέχτηκε ο αποθανών, υπό άλλες συνθήκες, θα σκότωνε όσους βρίσκονταν πίσω του, κάνοντας συνεπώς λόγο για «ξεκάθαρο θαύμα». «Μίλησα περισσότερο για τον Ιησού Χριστό αυτές τις δύο εβδομάδες, από όσο μίλησα σε ολόκληρη τη ζωή μου», τόνισε από πλευράς του ο αμερικανός αντιπρόεδρος Τζέι Ντι Βανς, εστιάζοντας και αυτός στην κληρονομιά που αφήνει πίσω του ο 31χρονος Κερκ. Από την πλευρά του, ο υπουργός Εξωτερικών Μάρκο Ρούμπιο αποχαιρέτησε τον Κερκ με αναφορές στο Ευαγγέλιο και στην Ανάσταση του Θεανθρώπου και -φυσικά- ομνύοντας στην πίστη του τελευταίου προς τη θεία πρόνοια. Αλλά οι όποιοι θρησκευτικοί παραλληλισμοί, πραγματικά «απογειώθηκαν», όταν στη σκηνή ανέβηκε ο υπουργός Υγείας, Ρόμπερτ Κένεντι Τζούνιορ, ο οποίος δε δίστασε να παραλληλίσει τον δολοφονηθέντα με τον ίδιο τον Ιησού Χριστό. «Ο Χριστός πέθανε στα 33, αλλάζοντας την πορεία της Ιστορίας. Ο Τσάρλι πέθανε στα 31, έχοντας κι αυτός αλλάξει την πορεία της Ιστορίας», δήλωσε ο Κένεντι, επαινώντας την «αφοσίωση του Κερκ στον Θεό».
Τραμπισμός μετά τον Τραμπ
Τι σηματοδοτεί η επαναλαμβανόμενη αναφορά στη… θεία διάσταση του Κερκ;
Πέρα από τις προσωπικές φιλοδοξίες ισχυρών παραγόντων, με φόντο τις επόμενες προεδρικές εκλογές, η αξιοποίηση των ισχυρών μηχανισμών του συντηρητικού πλέγματος, που είναι γνωστό με το αρκτικόλεξο WASP (Λευκός Αγγλοσάξονας Προτεστάντης), είναι πάντα μια καλή επιλογή επανασυσπείρωσης των ψηφοφόρων, ιδίως σε μια δύσκολη συγκυρία για την κυβέρνηση Τραμπ (σκάνδαλο Επστάιν, πληθωρισμός, διαχείριση ανθρωπιστικής κρίσης στη Γάζα). Αξίζει να σημειωθεί ότι η οργάνωση TPUSA εμφανίζεται έτοιμη να λειτουργήσει ως εκλογικός μοχλός για τους Ρεπουμπλικανούς, ιδιαίτερα ενόψει των ενδιάμεσων εκλογών του 2026.
Δε θα πρέπει επίσης να παρακάμπτεται η πάγια ανάγκη εξεύρεσης πόρων. Η κηδεία του Κερκ αποτελεί, υπό αυτή την έννοια, μια θαυμάσια ευκαιρία για τα συντηρητικά ιδρύματα και think tanks να επαναβεβαιώσουν τους δεσμούς τους με τον Λευκό Οίκο και τους Ρεπουμπλικανούς, «βάζοντας» το χέρι στην τσέπη για τη στήριξη των σκοπών της TPUSA και των συντηρητικών αξιών γενικότερα.
Σε αυτό το πλαίσιο, η αυτόνομη δυναμική του κινήματος MAGA, το οποίο συνδέεται πια με τους παραδοσιακούς πόλους που συγκροτούν την ευαγγελική Δεξιά των ΗΠΑ, δίνει τον τόνο για το αφήγημα στο οποίο πρόκειται να έχουν αναφορά οι «διάδοχοι» του αμερικανού προέδρου εντός του Ρεπουμπλικανικού κόμματος. «Σε αγαπάμε, έκανες έναν καλό αγώνα φίλε μου. Από εδώ και πέρα αναλαμβάνουμε», ήταν το αποχαιρετιστήριο μήνυμα του Βανς προς τον Κερκ, περιγράφοντας την επόμενη μέρα και τη μάχη για την οικειοποίηση του Κερκ ως συντηρητικού συμβόλου.
