Σ’ ένα πράγμα χρησιμεύει η συγγνώμη: ότι δεν κοστίζει τίποτα.
Και όχι πως ο αθώος-ένοχος δεν είναι συγχρόνως ένας ένοχος-αθώος, ή ότι ο ειλικρινής-ψεύτης δεν είναι λιγότερο ο ειλικρινής που ψεύδεται.
Κατά τα άλλα, το: «από τότε που βγήκε η συγγνώμη χάθηκε το φιλότιμο», ομολογώ πως το ακούω βερεσέ. Διότι η συγγνώμη, όλα τα μπορεί, εκτός από ένα: να συγχωρεί τις «δικαιολογίες».
