Είναι 26 Ιανουαρίου 2015 και μετά τη μεγάλη νίκη του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές ο Αλέξης Τσίπρας στον πολιτικό όρκο που δίνει ενώπιον του Προέδρου της Δημοκρατίας λέει: «Διαβεβαιώνω στην τιμή και στη συνείδησή μου ότι θα τηρώ το Σύνταγμα και τους νόμους και θα υπηρετώ το γενικό συμφέρον του ελληνικού λαού».
Οι επόμενοι μήνες έδειξαν ότι, όχι από σκοπιμότητα, αλλά από ανικανότητα, αλαζονεία και έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα σε καμιά περίπτωση δεν υπηρέτησε το εθνικό συμφέρον.
Λίγες ημέρες μετά, κατά τη διάρκεια των προγραμματικών δηλώσεων στη Βουλή και ενώ στη χώρα παιανίζει… άσμα ηρωικόν – αλλά όχι ακόμη πένθιμον -, ο πρώην πρωθυπουργός υπόσχεται τα πάντα.
Κυρίως υπόσχεται μια αριστερή, συγκρουσιακή με τα μεγάλα συμφέροντα κυβέρνηση που έχει ως βασικό στόχο να ανατρέψει την ανθρωπιστική κρίση που – κατά τη γνώμη του – βίωνε η Ελλάδα.
-Η διαπραγμάτευση πολιτικών σαλτιμπάγκων, η δήθεν αμεσοδημοκρατία και το δημοψήφισμα της ντροπής
-Το ξεπούλημα των ελπίδων και το κόστος της
-Σύγκριση με τις πρώτες 100 ημέρες της ΝΔ
Διαβάστε τη συνέχεια της ανάλυσης στα «ΝΕΑ ΣΑΒΒΑΤΟΚΥΡΙΑΚΟ» που κυκλοφορούν
