Επανέρχονται οι προσπάθειες των πιστωτών για την εξεύρεση ευρύτερου κυβερνητικού σχήματος που θα μπορούσε να εφαρμόσει μια συμφωνία για τη ρύθμιση του χρέους και τις μεταρρυθμίσεις που θεωρούνται απαραίτητες για την επιστροφή της οικονομίας σε αναπτυξιακούς ρυθμούς. Και τούτο διότι, όπως αναφέρουν καλά πληροφορημένες πηγές, «αν οι Ευρωπαίοι προχωρήσουν σε ρύθμιση του χρέους με τη συμμετοχή του ΔΝΤ, τα μέτρα και οι δεσμεύσεις που θα πρέπει να λάβει η Ελλάδα δεν μπορεί να τα εγγυηθεί η παρούσα κυβέρνηση, η οποία στηρίζεται στην πλειοψηφία των 153 βουλευτών».
Επιπλέον, η δέσμευση όσο το δυνατόν μεγαλύτερου μέρους του πολιτικού συστήματος κρίνεται απαραίτητη διότι η λύση για το χρέος θα δοθεί υπό όρους (conditionality). Δηλαδή η Ελλάδα θα λαμβάνει ελάφρυνση, η οποία θα συνδέεται με επιμήκυνση λήξεων, μείωση επιτοκίων κ.λπ., μόνο εάν και όταν υλοποιεί τα συμφωνηθέντα που θα προβλέπονται στη ρύθμιση. Ως εκ τούτου, οι θεσμοί έχουν κάθε λόγο να επιδιώκουν συναίνεση στη λύση για το χρέος.
Αλλωστε πάγια θέση των Ευρωπαίων και των πιστωτών είναι να δεσμεύσουν όσο το δυνατόν περισσότερα κόμματα και να εξασφαλίσουν όσο το δυνατόν ευρύτερη κοινοβουλευτική πλειοψηφία σε μια συμφωνία για το χρέος. Στο πλαίσιο αυτό κοινοτικοί κύκλοι σχολιάζουν ότι «δύσκολα θα πεισθούν οι Ευρωπαίοι να δώσουν όλη την αντιπαροχή (σ.σ.: από μια ρύθμιση) στον κ. Τσίπρα». Σύμφωνα με τις ίδιες πηγές, στην παρούσα φάση οι πιστωτές δεν φαίνονται διατεθειμένοι να ανοίξουν άμεσα τη συζήτηση για το χρέος.
«Η αίσθηση που υπάρχει στις Βρυξέλλες είναι ότι μπορούν να ζητήσουν και να επιβάλουν όποιον όρο θέλουν στην ελληνική πλευρά» αναφέρουν και σημειώνουν ότι «οι θεσμοί έχουν καταλάβει ότι ο έλληνας Πρωθυπουργός θα κάνει τα πάντα για να πάρει μια συμφωνία για το χρέος». Μπορεί ο Αλέξης Τσίπρας στο εσωτερικό να χρησιμοποιεί επιθετική γλώσσα απέναντι στις αξιώσεις του κουαρτέτου, η στάση του όμως στις Βρυξέλλες αναφέρεται ως «συγκαταβατική», ιδιαίτερα στο Προσφυγικό όπου «τα έχει δώσει όλα», ευελπιστώντας να έχει ευνοϊκότερη μεταχείριση στην αξιολόγηση.
Οι Ευρωπαίοι φαίνεται να κρατούν στην «πρίζα» τον κ. Τσίπρα και παράλληλα «ζεστό» τον πρόεδρο της ΝΔ Κυριάκο Μητσοτάκη. Δεν φαίνεται να βιάζονται για ολοκλήρωση της αξιολόγησης. Αλλωστε δεν είναι τυχαία η δήλωση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης Γιάννη Δραγασάκη που τοποθετεί μια συμφωνία για το χρέος τον Ιούλιο. «Ως τον Ιούλιο θα έχουμε ολοκληρώσει το 80% όσων μας επέβαλαν πέρυσι οι δανειστές μας. Τότε θα μπορέσουμε να πούμε: εντάξει, τα κάναμε, έπρεπε να τα κάνουμε, αλλά τώρα παρακαλώ να μιλήσουμε για μια ελάφρυνση του δημοσίου χρέους» εκτίμησε την περασμένη εβδομάδα. Πρέπει να σημειωθεί ότι το καλοκαίρι λήγουν και πάλι ομόλογα της ΕΚΤ και για την αποπληρωμή τους θα πρέπει να έχει ολοκληρωθεί η αξιολόγηση ώστε να χρηματοδοτηθεί ομαλά η χώρα.
Ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας στις συναντήσεις που είχε στις Βρυξέλλες την προηγούμενη εβδομάδα απέκλεισε οποιαδήποτε συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ. Μάλιστα, κατά τη διάρκεια των εργασιών του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος (ΕΛΚ) εξήγησε ότι ενδεχόμενη συνεργασία με τον ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι αντίστοιχη με τη συνεργασία του γερμανικού Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος με τους Σοσιαλδημοκράτες, αλλά των Χριστιανοδημοκρατών με το Die Linke, παράδειγμα που έκανε κατανοητές τις δυσκολίες στους συντηρητικούς γερμανικούς κύκλους. Σύμφωνα με πληροφορίες, δεν του ασκήθηκαν πιέσεις από την πλευρά της Ανγκελα Μέρκελ προς αυτή την κατεύθυνση.
Ωστόσο, όπως σημειώνουν οι ίδιες πηγές, στην παρούσα φάση προτεραιότητα για τη γερμανίδα καγκελάριο αποτελεί το προσφυγικό ζήτημα. «Η Μέρκελ θα κριθεί πολιτικά στο Προσφυγικό και όχι στο οικονομικό πρόβλημα της Ευρώπης, το οποίο δεν είναι ένα αλλά πολλά, το ισπανικό, το ιταλικό, το πορτογαλικό, το γαλλικό, το ελληνικό, το καθένα με τις δικές του ιδιαιτερότητες» αναφέρουν. Και εκεί η γερμανίδα καγκελάριος πήρε τη συναίνεση του κ. Μητσοτάκη, ο οποίος υποσχέθηκε να βοηθήσει την κυβέρνηση στο Προσφυγικό, λαμβάνοντας ως αντάλλαγμα τη διαβεβαίωση ότι δεν θα κλείσουν τα σύνορα της Ελλάδας.
Ωστόσο, από τη γαλλική πλευρά ο κ. Μητσοτάκης δέχθηκε «παραινέσεις» να στηρίξει την κυβέρνηση Τσίπρα. Ιδιαίτερα από τον γάλλο επίτροπο Πιερ Μοσκοβισί, ο λόγος του οποίου, αν και σε ευρωπαϊκό επίπεδο θεωρείται ότι δεν έχει μεγάλη βαρύτητα, ωστόσο απηχεί τις απόψεις του γάλλου προέδρου Φρανσουά Ολάντ, ο οποίος εμφανίζεται ο μεγαλύτερος υποστηρικτής της κυβέρνησης Τσίπρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.
Πάντως, κοινοτικοί κύκλοι θεωρούν ότι η στάση της αξιωματικής αντιπολίτευση στο Προσφυγικό θα μπορούσε να αποτελέσει ένα πρώτο βήμα για μια συνεργασία ή τουλάχιστον μια κοινή δέσμευση των μεγάλων κομμάτων στην Ελλάδα σε ζητήματα που σχετίζονται με τη ρύθμιση του χρέους, όπως για παράδειγμα το Ασφαλιστικό και οι μεταρρυθμίσεις.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
