Τα ψέματα τελείωσαν με το τελεσίγραφο που έδωσαν οι Ευρωπαίοι ηγέτες στον κ. Τσίπρα : την Κυριακή “είτε υπογράφεις συμφωνία και μένει η χώρα στο Ευρώ με νέο μνημόνιο είτε δεν υπογράφεις και η Ελλάδα φεύγει από Ευρωπαϊκή Ένωση”.
Μη γελιόμαστε. Κανένας πολιτικός με στοιχειώδη λογική και με ένστικτο πολιτικής (και … προσωπικής)αυτοσυντήρησης δεν πρόκειται ποτέ να αποφασίσει να βγάλει τη χώρα από το Ευρώ.
Είναι μία απόφαση που καταδικάζει ολόκληρο τον ελληνικό λαό και ιδιαίτερα του μη προνομιούχους στη μαύρη φτώχεια της δεκαετίας του 50 ενώ πριμοδοτεί τους «ολιγάρχες του πλούτου» που έχουν χρήματα στο εξωτερικό και σε καθεστώς δραχμής θα αγοράσουν την Ελλάδα μπιρ παρά.
Επιπλέον η έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωπαϊκή Ένωση απομονώνει τη χώρα από τα ευρωπαϊκά της ερείσματα , εκθέτοντάς της σε εθνικούς κινδύνους που θα μπορούσαν ακόμη και να ακρωτηριάσουν την ελληνική επικράτεια.
Η συμφωνία για την παραμονή της χώρας στο Ευρώ είναι λοιπόν μονόδρομος. Πόσο μάλλον που ο κ.Τσίπρας έχει πάρει στις εκλογές του Ιανουαρίου σαφή εντολή από τον ελληνικό λαό για την εξεύρεση συμβιβαστικής λύσης με την Ευρώπη μέσα στο κοινό νόμισμα.
Μάλιστα -γνωρίζοντας ότι σχεδόν το 80 % του ελληνικού λαού επιθυμεί πάση θυσία την παραμονή της χώρας στην Ευρωζώνη- δεν τόλμησε στο πρόσφατο δημοψήφισμα να υπονοήσει καν ότι αυτό αφορά το Ευρώ (όπως έλεγε η Ευρώπη και αντιπολίτευση του ΝΑΙ) .
Όπως ανέφερε στη χθεσινή δευτερολογία του στο Ευρωκοινοβούλιο , αμέσως μετά την επικράτηση του ΟΧΙ έκανε σαφές προς όλες τις κατευθύνσεις – αν και θα μπορούσε να κάνει άλλη ερμηνεία- ότι η εντολή του δημοψηφίσματος αφορά την ενίσχυση της διαπραγματευτικής θέσης της ελληνικής κυβέρνησης απέναντι στους δανειστές.
Άρα – επί της ουσίας- δύο επιλογές έχει ο κ. Τσίπρας : είτε να συμφωνήσει ο ίδιος με τους Ευρωπαίους σε ένα σκληρό μνημόνιο που θα περιέχει ,όμως και αναπτυξιακή χρηματοδότηση της χώρας καθώς και δεσμεύσεις για ελάφρυνση του χρέους , είτε εάν αισθάνεται ότι δεν μπορεί να σηκώσει το βάρος μια τέτοιας συμφωνία να παραιτηθεί και να παραδώσει σε μία κυβέρνηση εθνικής ενότητας για να συμφωνήσει εκείνη και να σώσει τη χώρα από τη δραχμή.
Ωστόσο ,είναι σαφές ότι το 62 % του ΟΧΙ που πήρε ο Τσίπρας την περασμένη Κυριακή τον καθιστά κυρίαρχο στο ελληνικό πολιτικό σκηνικό .
Και του δίνει τη δυνατότητα να ξεκαθαρίσει –μια για πάντα- τους λογαριασμούς του με τους εσωκομματικούς αντιπάλους του ή όσους μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ επιχειρούν να εμποδίσουν την ελευθερία των επιλογών του .
Όπως ήταν ο ιδιαίτερα δημοφιλής αλλά δύσκολα διαχειρίσιμος Γιάνης Βαρουφάκης (που απομακρύνθηκε) , η απρόβλεπτη και υπερφιλόδοξη Πρόεδρος της Βουλής Ζωή Κωσταντοπούλου και οι δραχμολάγνοι ουτοπιστές της Αριστερής Πλατφόρμας Λαφαζάνης , Στρατούλης και Λαπαβίτσας.
Η σύγκρουση με την εσωκομματική του αντιπολίτευση με αφορμή το τρίτο μνημόνιο – καθοριστικό ζήτημα για την επιβίωση της χώρας αυτή τη στιγμή- αποτελεί χρυσή ευκαιρία για τον αναβαθμισμένο Τσίπρα . Και οι όποιες απώλειες στη Βουλή είναι βέβαιο ότι θα καλυφθούν από την αντιπολίτευση η οποία – αντίθετα απ ότι έκανε ο κ. Τσίπρας όταν ήταν εκείνος σ αυτή τη θέση – έχει δείξει σύσσωμη ότι ότι θα βάλει πλάτη .
Ο κ.Τσίπρας δέχτηκε σκληρές επιθέσεις από όλα τα ευρωπαϊκά κόμματα -εκτός από τους αριστερούς και τους φασίστες – στη χθεσινή εμφάνισή του στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ,ωστόσο ,τόσο οι Σοσιαλδημοκράτες του Πιτέλα ,όσο και οι Φιλελεύθεροι του Φερχόφσταντ τον στήριξαν στο κρισιμότερο ,για την ελληνική πλευρά , θέμα του χρέους.
Ο κ.Πιτέλα είπε ότι το ελληνικό χρέος δεν είναι βιώσιμο αν δεν διευθετηθεί προτείνοντας ακόμη και διεθνή διάσκεψη για το ζήτημα ενώ κ.Φερχόφσταντ κάλεσε τις χώρες της ΕΕ να ελαφρύνουν το χρέος της Ελλάδας γιατί αλλιώς δεν θα μπορέσει η χώρα να βγει σε αναπτυξιακή πορεία .
Μια μέρα πριν μάλιστα ο επικεφαλής των Φιλελευθέρων απευθυνόμενος από το ίδιο βήμα στους ηγέτες της Ευρώπης είχε ρωτήσει : «Πώς είναι δυνατόν η ΕΕ με ετήσιο εγχώριο προϊόν 15 τρισεκατομμυρίων ευρώ να μην μπορεί να δώσει μια γενναία λύση στο ελληνικό χρέος ύψους μόλις 300 δισεκατομμυρίων ευρώ;» Έλα ντε;
