Πριν από περίπου δύο μήνες η Εθνική Οπερα της Αγγλίας ανακοίνωσε μια πρωτοποριακή πρωτοβουλία: τη χρήση μέρους της κρατικής επιχορήγησης για τη σύναψη εμπορικών συμφωνιών ούτως ώστε το κέρδος που θα προκύψει να επενδυθεί εκ νέου στην οπερατική παραγωγή! Με μία φράση, επιχειρεί να αυξήσει τους πόρους της χωρίς να επιβαρύνει περαιτέρω τον βρετανό φορολογούμενο… Λίγο αργότερα το ίδιο θέατρο βρέθηκε εκ νέου στο επίκεντρο της διεθνούς δημοσιότητας με την παγκόσμια πρεμιέρα των «Θηβαίων», μιας νέας όπερας του συνθέτη Τζούλιαν Αντερσον, εμπνευσμένης από την τριλογία του Σοφοκλή, η οποία έτυχε διθυραμβικής υποδοχής…
Συνδυάζοντας κανείς τα παραπάνω δεν μπορεί να μη σκεφθεί την Επίδαυρο. Παρ’ όλο που αντίστοιχες επικερδείς συμφωνίες είναι πράγματι δύσκολο να μεταφερθούν στα καθ’ ημάς για πολλούς λόγους, ο τρόπος σκέψης και δράσης ενός μεγάλου πολιτιστικού οργανισμού αξίζει να μας προβληματίσει θετικά. H γοητεία που ασκεί η Επίδαυρος στους μεγαλύτερους καλλιτέχνες του κόσμου είναι γνωστή στους παροικούντες την Ιερουσαλήμ. Και είναι αυτή ακριβώς η συνειδητοποίηση της διεθνούς παγκόσμιας απήχησής της που δείχνει τον δρόμο για την αξιοποίησή της ως διεθνούς φόρουμ για το αρχαίο δράμα και την πρωτογενή δημιουργία που αυτό εμπνέει (και) πέραν του θεάτρου. Σε μια τέτοια κατεύθυνση, το οικονομικό δεν είναι ανυπέρβλητο εμπόδιο. Πολύ περισσότερο όταν ο υψηλού επιπέδου τουρισμός είναι το ζητούμενο…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
