Μπούστα και ολόσωμα, προφίλ και τρουακάρ, σε ώρα σχόλης και στην κορύφωση του μόχθου, με έκδηλη αμηχανία και απόλυτη άνεση. H Νίκη Τυπάλδου φωτογραφίζει τα μοντέλα της – γνωστούς Ελληνες της πολιτικής, του πνεύματος και της τέχνης – με ευρηματικότητα αλλά και οξυδέρκεια, προσπαθώντας να βγάλει από αυτά όχι μόνο τη διάθεση της στιγμής αλλά και το βάθος της ψυχής τους. «Το βλέμμα της Τυπάλδου», γράφει στην εισαγωγή του ο Μένης Κουμανταρέας, «στιλπνά ασπρόμαυρο και χωρίς βάρος, ακουμπά πάνω σε όλους μας, θωπευτικό μαζί και ερευνητικό, αποκαλύπτοντας πέρα από τις ιδιότητες του καθενός και κάτι από το πρόσωπο ενός αιώνα που έφυγε κι ενός άλλου που μόλις άρχισε».
Μακρύς ο κατάλογος, αλλά όχι υπερβολικά. Αλλωστε η Τυπάλδου απαθανατίζει εκείνους που η ίδια θεωρεί άριστους. Ανάμεσά τους: Τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Μίκη Θεοδωράκη στη διάρκεια μιας συναυλίας το 1977, τον Κωνσταντίνο Καραμανλή στο στούντιο της EPT να εκφωνεί προεκλογικό λόγο το 1977, τον Ανδρέα Παπανδρέου έναν χρόνο νωρίτερα, κρατώντας την πίπα του, με πουκάμισο και γραβάτα, τον ακαδημαϊκό Ιάκωβο Καμπανέλλη στο σπίτι του στην πλατεία Αμερικής.
Τον ζωγράφο Γιώργο Μαυροΐδη στον κήπο του σπιτιού του το 1998, τον Μάνο Λοΐζο και τον Μάνο Κατράκη σε συναυλία στο Παναθηναϊκό Στάδιο δύο χρόνια μετά τη Μεταπολίτευση, τη Μαρία Φαραντούρη και τη Φλέρυ Νταντωνάκη στα καμαρίνια του θεάτρου Λυκαβηττού το 1977, τον Σταύρο Ξαρχάκο, την Αγνή Μπάλτσα και τον Διονύση Σαββόπουλο, τη Νάνα Μούσχουρη, τους Μιχάλη Κακογιάννη, Παντελή Βούλγαρη και Θόδωρο Αντωνόπουλο.
Και ακόμη, την ποιήτρια και ακαδημαϊκό Κική Δημουλά στο σπίτι της στην Κυψέλη, τον ποιητή Νίκο Καρούζο, πριν από 23 χρόνια, με την κορούλα του Αννα, τον Αλέκο Αλεξανδράκη και τον Θανάση Βαλτινό, τον Τίτο Πατρίκιο, τον Ευγένιο Σπαθάρη, τη Νίκη Γουλανδρή, τον Στρατή Τσίρκα, τον Γιάννη Ρίτσο, την Ντόρα Μπακοπούλου, τον Γιάννη Τσαρούχη, τη Μελίνα Μερκούρη.
