Τα λάβαρα του τρόμου κυματίζουν πλέον σε κάθε κυβερνητικό κτίριο των πόλεων που πέφτουν με ρυθμό ασταμάτητο η μία μετά την άλλη στο Αφγανιστάν στα χέρια των Ταλιμπάν. Σε μόλις μία εβδομάδα οι ακραίοι ισλαμιστές έχουν καταλάβει 10 επαρχιακές πρωτεύουσες. Προελαύνουν ακάθεκτα προς την Καμπούλ, η οποία βρίσκεται 150 χιλιόμετρα μακριά από την πόλη Γκάνζι, τελευταίο τρόπαιο σε αυτή την ξέφρενη πορεία του τρόμου. Θεωρείται βέβαιο ότι τις επόμενες εβδομάδες θα απομονώσουν την αφγανική πρωτεύουσα και ενδεχομένως να την καταλάβουν, όπως ανέφερε αμερικανός αξιωματούχος στο Reuters. Αν κάτι τέτοιο είχε συμβεί μόλις έναν χρόνο νωρίτερα, η αμερικανική απάντηση θα ήταν άγρια. Θα είχαν σηκωθεί μαχητικά αεροσκάφη και στρατιωτικά ελικόπτερα για να αναχαιτίσουν ή έστω να καθυστερήσουν την προέλασή τους. Mια αιωνιότητα πίσω Το πέρυσι όμως μοιάζει μια αιωνιότητα πίσω. Και πώς οι Αμερικανοί θα μπορούσαν να επιχειρήσουν αφού μόλις λίγες ημέρες έχουν απομείνει μέχρι να ολοκληρώσουν τη στρατιωτική τους αποχώρηση έπειτα από 20 χρόνια παρουσίας στη χώρα; Στις 31 Αυγούστου ο τελευταίος αμερικανός στρατιώτης θα επιβιβαστεί σε κάποιο μεταγωγικό εγκαταλείποντας οριστικά το Αφγανιστάν. Υπολογίζεται ότι περί τους 2.400 αμάχους έχουν σκοτωθεί ή τραυματιστεί από την 1η Μαΐου έως τις 30 Ιουνίου, σύμφωνα με έκθεση των Ηνωμένων Εθνών που δημοσιεύθηκε τον περασμένο μήνα, ενώ και στη διάρκεια του τρέχοντος η λίστα αυξάνεται επικίνδυνα. Εκατοντάδες χιλιάδες τρέπονται σε φυγή, ενώ αφγανοί στρατιώτες ή αξιωματούχοι πέφτουν νεκροί στη μάχη ή δολοφονούνται από τους Ταλιμπάν στο πλαίσιο εκστρατείας εξόντωσης των δυνάμεων που τους αντιμάχονται. Αλλά το αμερικανικό στρατιωτικό σιωπητήριο σε αυτές τις νίκες έδειξε χωρίς καμία αμφιβολία ότι ο πόλεμος για την Αμερική στο Αφγανιστάν έχει τελειώσει οριστικά και πως ο εξαντλημένος αφγανικός στρατός θα πρέπει να τα βγάλει πέρα μόνος του και να ανακτήσει τις πόλεις με τις δικές του δυνάμεις. Αλλιώς, το Αφγανιστάν σταδιακά θα παραδοθεί στους Ταλιμπάν που προελαύνουν ακάθεκτοι, οδηγώντας το με μαθηματική ακρίβεια σε έναν πολυετή εμφύλιο πόλεμο και στην κατάρρευση. Αμετάκλητη απόφαση Η πρόσφατη σειρά στρατιωτικών νικών των Ταλιμπάν δεν αλλάζει την απόφαση του Τζο Μπάιντεν να σταματήσει την αποχώρηση των στρατευμάτων. Αυτή ελήφθη με αποκλειστικό γνώμονα τη βούληση της αμερικανικής κοινωνίας να σταματήσει να στέλνει «άλλους γιους και άλλες κόρες της στον πόλεμο του Αφγανιστάν». Το δηλώνουν άλλωστε και κυβερνητικά στελέχη στην Ουάσιγκτον, το επανέλαβε προ ημερών και η εκπρόσωπος Τύπου του Λευκού Οίκου Τζεν Ψάκι στην τελευταία συνέντευξη Τύπου. Ωστόσο, «η βία δείχνει πόσο δύσκολο θα είναι για τον Μπάιντεν να βγάλει την Αμερική από τον πόλεμο επιμένοντας ότι δεν εγκαταλείπει τη χώρα εν μέσω βίαιης επίθεσης των Ταλιμπάν» επισημαίνουν οι «New York Times», παρά το γεγονός ότι ο αμερικανός πρόεδρος επιχείρησε να δώσει διασφαλίσεις, λέγοντας πως «οι ΗΠΑ έκαναν περισσότερα από αρκετά προκειμένου να ενισχύσουν την αφγανική αστυνομία και τον στρατό και με αυτόν τον τρόπο να διασφαλίσουν το μέλλον του λαού τους». Μέχρι στιγμής, η στρατηγική αυτή δεν έχει φέρει κανένα απτό αποτέλεσμα και το κενό ασφαλείας που δημιουργείται είναι τεράστιο. Απίθανη η συμφωνία Τις τελευταίες τρεις εβδομάδες οι ΗΠΑ χρησιμοποίησαν μη επανδρωμένα αεροσκάφη Reaper και κανονιοφόρα αεροσκάφη για να πλήξουν τον εξοπλισμό των Ταλιμπάν και το βαρύ πυροβολικό τους που απειλεί αστικά κέντρα, ξένες πρεσβείες και αφγανικά κυβερνητικά κτίρια. Μοιάζουν όμως κι αυτά, μαζί με τους 650 αμερικανούς στρατιώτες που έχουν απομείνει στο πεδίο, ανίκανα να αναιρέσουν την προέλαση των Ταλιμπάν. Ενώ το σενάριο μιας ειρηνευτικής συμφωνίας μεταξύ Καμπούλ και Ταλιμπάν είναι επί του παρόντος απίθανο. Στο μεταξύ οι αφγανικές δυνάμεις – μολονότι αρχικά είχε εκφραστεί η ελπίδα ότι διαθέτουν τους πόρους και την ικανότητα να αντεπιτεθούν – είναι πια σε οριακό σημείο: «Ας το παραδεχθούμε. Το μέγιστο που μπορούμε να ελπίζουμε προς το παρόν είναι ένα είδος αδιεξόδου μεταξύ των αφγανικών δυνάμεων και των μαχητών των Ταλιμπάν, οι οποίοι έχουν δείξει μικρό ενδιαφέρον για την επίτευξη συμφωνίας από την ημέρα που ανακοινώθηκε η αποχώρηση των αμερικανικών στρατευμάτων» αναφέρει ο πρώην υπουργός Αμυνας του Ομπάμα Λέον Πανέτα. Η ώρα του σκότους Οσο οξύμωρο και αν ακούγεται, είναι πέρα για πέρα αληθινό. Στη χώρα έχει αρχίσει να… ανατέλλει το σκοτάδι και μεγάλος χαμένος είναι ο βασανισμένος λαός της. Μια κοινωνία που έχει τραυματιστεί βαθιά από έναν ατέρμονο πόλεμο ο οποίος έρχεται να δώσει τη θέση του σε έναν ακόμα πιο σκληρό, με άγνωστη έκβαση. Το 2001 τού είχαν υποσχεθεί ειρήνη, εκδημοκρατισμό, δικαιοσύνη και μια στοιχειώδη απελευθέρωση για τις γυναίκες. Στις υπό κατάληψη πόλεις, συμβούλια των γερόντων – κατόπιν εντολών από τους σκοταδιστές – ετοιμάζουν γαμήλιους καταλόγους με κορίτσια ηλικίας ακόμα και 12 ετών για τους γαμπρούς Ταλιμπάν που καταλαμβάνουν το ένα χωριό μετά το άλλο. Οι Ταλιμπάν έρχονται να επιβάλουν τον μεσαίωνα, με την απόσυρση των στρατευμάτων να αφήνει συντρίμμια και μια προοπτική απόλυτου χάους… Γουέσλι Κλαρκ «Μια τραγωδία σε πλήρη εξέλιξη» Πρόκειται για «μια τραγωδία σε πλήρη εξέλιξη για τον λαό του Αφγανιστάν, συνέπεια των αμερικανικών λανθασμένων κρίσεων και αποτυχιών» τονίζει στους «New York Times» σχολιάζοντας τα τεκταινόμενα στην ασιατική χώρα ο Γουέσλι Κλαρκ, πρώην ανώτερος στρατηγός του ΝΑΤΟ υπό τον πρόεδρο Μπιλ Κλίντον.H συντακτική ομάδα των «Financial Times» το θέτει πιο ωμά: «Η Ουάσιγκτον πρέπει να αναγνωρίσει ότι οι ηθικές της υποχρεώσεις απέναντι στο Αφγανιστάν δεν τελειώνουν όταν θα απογειωθεί το τελευταίο στρατιωτικό μεταγωγικό», αφήνοντας σαφώς να εννοηθεί ότι δεν θα έπρεπε κιόλας. Οι υποψήφιοι να καλύψουν τη «μαύρη τρύπα» που αφήνουν οι ΗΠΑ Αναλυτές θεωρούν βέβαιο ότι είναι ζήτημα χρόνου η επικράτηση των Ταλιμπάν και πως η «μαύρη τρύπα» που θα ανοίξει θα καλυφθεί από άλλους περιφερειακούς δρώντες, όπως η Ρωσία, το Ιράν ή η Ινδία, οι οποίοι σε καμία περίπτωση δεν επιθυμούν η χώρα να μετατραπεί και πάλι σε φυτώριο εξαγωγής τζιχαντιστικού φονταμενταλισμού.