Οι προϋποθέσεις ομαλής λειτουργίας των δικαστηρίων και οι «δικαστικές διακοπές»

Η Ενωση Δικαστών και Εισαγγελέων (ΕΔΕ), μετά από μια πρωτοφανή δίνη στην οποία περιήλθε το περασμένο καλοκαίρι, ανέδειξε τον Σεπτέμβριο νέο Προεδρείο στο Διοικητικό Συμβούλιο που υπερψηφίστηκε με συντριπτικά ποσοστά. Από τότε το υπουργείο Δικαιοσύνης καθόρισε μια συγκεκριμένη στρατηγική όχι μόνο απέναντι στην ΕΔΕ αλλά και στις πέντε δικαστικές ενώσεις. Τις απομάκρυνε από κάθε νομοπαρασκευαστική επιτροπή που συστήνει και από κάθε σύσκεψη που αφορά τη Δικαιοσύνη. Οι δικαστικές ενώσεις δεν κλήθηκαν στις διαβουλεύσεις που έγιναν τον Οκτώβριο για τον τρόπο λειτουργίας των δικαστηρίων μετά το πρώτο κύμα της πανδημίας ούτε στις νομοπαρασκευαστικές επιτροπές για τον Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας και για την αναμόρφωση της Εθνικής Σχολής Δικαστών. Αποκορύφωμα αυτής της μεθοδευμένης περιθωριοποίησης είναι η μη πρόσκληση των ενώσεων στη διαμόρφωση του Κώδικα Οργανισμού Δικαστηρίων, που ρυθμίζει την υπηρεσιακή μας κατάσταση (προαγωγές, μεταθέσεις, υπηρεσιακή εξέλιξη, κωλύματα, πειθαρχικός έλεγχος κ.λπ.).

Η πρωτοφανής αυτή στάση του υπουργείου ανάγκασε την ΕΔΕ να προσφύγει στην Ευρωπαϊκή Ενωση Δικαστών, η οποία με επιστολή της στον υπουργό Δικαιοσύνης εκφράζει την άποψη ότι παραβιάζονται αρχές του κράτους δικαίου και καλεί το υπουργείο να λαμβάνει υπόψη του τις θέσεις των εκπροσώπων των δικαστικών λειτουργών. Οι δικαστικές ενώσεις αναγνωρίζονται και σε επίπεδο Συντάγματος και επομένως ο συστηματικός αποκλεισμός τους καθιστά κενή περιεχομένου μια συνταγματική πρόβλεψη. Ζητήσαμε από το υπουργείο πολλές φορές να ευθυγραμμιστεί με την πρακτική που ακολουθούσαν μέχρι σήμερα όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις. Το ζήτημα είναι τόσο σοβαρό ώστε ο πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Ενωσης Δικαστών δεσμεύθηκε να το εισαγάγει στην επόμενη Γενική Συνέλευση. Θα αποτελούσε ισχυρό πλήγμα για τη Δημοκρατία μας η ένταξή της στον κατάλογο των κρατών που υπονομεύουν τη δράση των αιρετών εκπροσώπων του δικαστικού σώματος. Η Ένωσή μας πρώτιστα επιθυμεί την ομαλοποίηση των σχέσεών της με το υπουργείο Δικαιοσύνης και την αποκατάσταση του επιβεβλημένου στη Δημοκρατία θεσμικού διαλόγου της εκτελεστικής με τη δικαστική λειτουργία. Ωστόσο εάν η αναγκαιότητα αυτή δεν γίνει πλήρως αντιληπτή, θα είμαστε υποχρεωμένοι να αναδεικνύουμε το θέμα τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.