Η Δράμα είναι η πόλη του κρασιού. Καθώς βρίσκεται στην Ανατολική Μακεδονία και περιβάλλεται από την οροσειρά της Ροδόπης και τα βουνά Μενοίκιο, Φαλακρό και Λεκάνη, οι κλιματικές συνθήκες που δημιουργούν τα βουνά και το ιδανικό έδαφος ευνοούν την αμπελοκαλλιέργεια.
Στη Δράμα άλλωστε λατρεύτηκε ιδιαίτερα ο θεός Διόνυσος, γνωστός ως ο θεός του τρύγου, του κρασιού και του γλεντιού. Κατά την αρχαιότητα η Δράμα αποτελούσε ένα από τα σημαντικότερα κέντρα της διονυσιακής λατρείας και έφερε το όνομα «Ηδωνίδα Γη». Η περιοχή της Δράμας μνημονεύεται από την αρχαιότητα ως σπουδαία οινοπαραγωγός περιοχή, ενώ σήμερα φιλοξενεί μερικά από τα καλύτερα οινοποιεία της Ελλάδας.
Πλήθος σημαντικών οινοποιιών έχουν την έδρα τους αλλά και τους αμπελώνες τους στην ευρύτερη περιοχή της Δράμας, διαθέτοντας σύγχρονο τεχνολογικό εξοπλισμό, τεχνογνωσία αλλά και πολύ ενδιαφέρουσες αρχιτεκτονικά κτιριακές εγκαταστάσεις.
Τα οινοποιεία αυτά απασχολούν διάφορες ειδικότητες, όπως οινολόγοι οι οποίοι ρυθμίζουν τη διαδικασία παραγωγής του κρασιού, εργάτες είτε στα χωράφια είτε μέσα στο οινοποιείο, υπεύθυνοι παραγωγής οι οποίοι ασχολούνται με την εμφιάλωση και την προώθηση του κρασιού και, φυσικά, άτομα στη διεύθυνση του οινοποιείου. Επιπλέον, στη Δράμα εδρεύει το Τμήμα Οινολογίας του Διεθνούς Πανεπιστημίου Ελλάδος, του οποίου πάρα πολλοί φοιτητές κάνουν την πρακτική τους στα οινοποιεία.
Η ιστορία της αμπελουργίας
Οι αμπελώνες της περιοχής πριν από τη δεκαετία του ’80 ήταν ελάχιστοι και διάσπαρτοι, εξυπηρετώντας τις ανάγκες της χωρικής οινοποίησης. Οι παραγωγοί, δημιουργώντας τους δικούς τους σύγχρονους αμπελώνες, έδωσαν έμφαση στην καλλιέργεια των διεθνών ποικιλιών.
Τα δραμινά κρασιά είναι ιδιαίτερα δημοφιλή και στο εξωτερικό, καθώς εξάγονται σε χώρες όπως η Γερμανία, η Αγγλία, το Βέλγιο, η Ολλανδία, η Ιαπωνία και περιστασιακά η Κίνα. Οι ελληνικές κοινότητες στις χώρες αυτές εκτιμούν βαθιά τα προϊόντα αυτά. Ακόμα, οι κινέζοι και επιχειρηματίες και τουρίστες που δοκιμάζουν τα κρασιά των δραμινών οινοποιείων στις επισκέψεις τους στην Ελλάδα επιστρέφουν με τις καλύτερες εντυπώσεις.
Στην περιοχή βρίσκονται συγκεντρωμένα κάποια από τα πιο επιτυχημένα brands όλης της χώρας αναγνωρισμένα από όλους τους φίλους του κρασιού. Σε σημαντικές εκδηλώσεις, ακόμη και στο Προεδρικό Μέγαρο της Ελλάδας, επιλέγονται κρασιά από την περιοχή λόγω των ποιοτικών τους χαρακτηριστικών.
Σύμφωνα με σημαντικό οινοποιό της περιοχής, «οι συνήθειες αλλάζουν και αυτό επηρεάζει τη ζήτηση. Παλαιότερα το κόκκινο κρασί ήταν πιο δημοφιλές από το λευκό, ενώ σήμερα ισχύει το αντίθετο, με το ποσοστό ζήτησης του λευκού κρασιού να αγγίζει το 80%.
Σε παγκόσμιο επίπεδο, η παραγωγή του λευκού κρασιού κατέχει το 70% της παγκόσμιας παραγωγής και ακολουθούν το ροζέ κρασί με 20% και το κόκκινο με μόλις 10%. Από τα οινοποιεία καλλιεργούνται διάφορες ποικιλίες σταφυλιού, όπως Cabernet, Αγιωργίτικο, Λημνιό, Μαλαγουζιά, Μοσχόμαυρο, Ασύρτικο. Κάθε στρέμμα δίνει 1.000 κιλά σταφύλι, που αντιστοιχούν σε 800 φιάλες».
«Το κρασί είναι σαν τον άνθρωπο. Οπως ο νέος άνθρωπος είναι δυναμικός και ατίθασος, έτσι είναι και ένα κρασί που δεν έχει ωριμάσει, με επιθετικά και επιβλητικά αρώματα. Το κρασί μετά την ωρίμανση μαλακώνει και γλυκαίνει, όπως ένας ώριμος άνθρωπος εμφανίζεται πιο συγκροτημένος».
Το κόκκινο κρασί παλαιώνει σε δρύινο βαρέλι, από το οποίο παίρνει τα πλούσια αρώματά του. Φυσικά, τα αρώματα του κρασιού μπορεί να προέρχονται από την εκάστοτε μέθοδο επεξεργασίας του καθώς και από την ποικιλία του σταφυλιού. Πολλές φορές η γεύση του κρασιού θυμίζει φράουλα, ροδάκινο, βούτυρο κ.ά., η οποία δεν οφείλεται σε πρόσθετα, όπως πολλοί πιστεύουν, αλλά αποκλειστικά στη διαδικασία παραγωγής του κάθε είδους κρασιού.
Σε αντίθεση με το κόκκινο κρασί, το λευκό κρασί πρέπει να καταναλώνεται όσο το δυνατόν πιο γρήγορα για να μη χάνει τα αρώματά του. Γενικότερα κυριαρχεί η πεποίθηση πως η παραμονή του κρασιού σφραγισμένου για χρόνια μετά την αγορά του βελτιώνει την ποιότητά του.
Σχετικά με αυτό, ειδικοί στην τέχνη του κρασιού μάς αποκάλυψαν ότι «από τη στιγμή που το προϊόν βρεθεί στο ράφι, είναι έτοιμο για κατανάλωση. Ακόμη, κάθε κρασί έχει και διαφορετική θερμοκρασία σερβιρίσματος. Για τα λευκά και τα ροζέ κρασιά, η ιδανικότερη θερμοκρασία είναι 8 βαθμοί Κελσίου, ενώ για τα κόκκινα είναι 14 βαθμοί Κελσίου. Τέλος, κάθε κρασί συνοδεύεται και με διαφορετικό φαγητό. Πρώτα παραγγέλνεις κρασί και μετά φαγητό, αν και ο κάθε άνθρωπος φαίνεται να έχει τις δικές του προτιμήσεις».
Και ο οινοτουρισμός
Τα δραμινά οινοποιεία συμμετέχουν ενεργά στον οινοτουρισμό. Πολλοί τουρίστες, αλλά και επιχειρηματίες, φοιτητές και ειδήμονες του είδους, επισκέπτονται τη Δράμα με σκοπό να διευρύνουν τις γνώσεις τους για την τέχνη του οίνου και να απολαύσουν ιδιαίτερες γεύσεις των τοπικών κρασιών.
Ο οινοτουρισμός στη Δράμα αυξάνεται σημαντικά την περίοδο των εκδηλώσεων της Δραμοινογνωσίας, κατά την οποία μπορεί κανείς να επισκεφτεί την πόλη για οινογνωσία, γευσιγνωσία και ενημέρωση σχετικά με την τέχνη του οίνου, αλλά και για ψυχαγωγία και αναψυχή.
Στη διάρκειά της η πόλη της Δράμας κατακλύζεται από συναυλίες και μουσικές βραδιές στα πιο πολυσύχναστα μέρη της. Η Δραμοινογνωσία είναι ένα παιχνίδι γεύσεων, αρωμάτων, χρωμάτων και ηχοχρωμάτων. Μια πραγματική γιορτή που ξετυλίγεται από τους αμπελώνες στην ύπαιθρο και τα οινοποιεία της Δράμας μέχρι τα εστιατόρια, τους χώρους διασκέδασης και τους δρόμους της πόλης, πάντα με επίκεντρο τον οίνο.
