Posh, κοσμική, «θετή μητέρα» της Diana- Η απίστευτη ζωή της Annabel Goldsmith που χάρισε το όνομά της στο απόλυτο κλαμπ των 60s

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Eugenia Garavani (@eugeniagaravani)

Τίτλοι ευγενείας και πολιτική

Η ατάκα αποδείχθηκε προφητική, προσθέτοντας στην καρδιακή οδύνη που η Lady Annabel βίωσε πολύ συχνά κατά τη διάρκεια της χρυσής και περιπετειώδους ζωής της.

Γεννήθηκε ως Annabel Vane-Tempest-Stewart το 1934 στο αριθμό 101 της Park Street, στο κομψό Mayfair, ως δεύτερη κόρη του Robert Stewart, υποκόμη Castlereagh — ο οποίος είχε υπηρετήσει ως σερβιτόρος στην ενθρόνιση του Γεωργίου Ε' — και της συζύγου του, Romaine (το γένος Combe). Ο Castlereagh διαδέχθηκε τον πατέρα του ως 8ος Μαρκήσιος του Londonderry το 1949, οπότε και η κόρη του έγινε Lady Annabel.

Τα πρώτα χρόνια της παιδικής της ηλικίας, τα πέρασε μεταξύ του Mount Stewart, κοντά στο Strangford Lough στη Βόρεια Ιρλανδία, και του Wynyard Park στο Co Durham, κοντά στα ορυχεία που αποτελούσαν την πηγή του μεγάλου πλούτου του Londonderry.

Η γιαγιά της Annabel, Edith Vane-Tempest-Stewart, μαρκησία του Londonderry, ήταν η πιο διάσημη οικοδέσποινα της εποχής της — ιδιαίτερα κοντά στον τότε πρωθυπουργό της Βρετανίας Ramsay MacDonald, από τα ιδρυτικά μέλη του Εργατικού Κόμματος — και κατά τη διάρκεια του μεσοπολέμου, το Londonderry House, η κατοικία τους στο Park Lane, συχνά επισκίαζε το Downing Street ως κέντρο πολιτικής δραστηριότητας.

Ο παππούς της, Charles Vane-Tempest-Stewart, 7ος Μαρκήσιος του Londonderry, ήταν υπουργός Αεροπορίας κατά τη δεκαετία του 1930 και διαβόητος για τις προσπάθειές του να καταλήξει σε συμφωνία με την ανώτατη διοίκηση των Ναζί. Επισκέφθηκε τη Γερμανία το 1936 και φιλοξενήθηκε από τους Goering και Ribbentrop. Ο Χίτλερ παρέθεσε δείπνο προς τιμήν του. Ο Ribbentrop αργότερα ήρθε να μείνει στο Wynyard.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Royal Watcher (@the_royal_watcher)

«Αυτά τα φοβερά παιδιά των Castlereagh»

Καθώς το Wynyard επιτάχθηκε κατά τη διάρκεια του πολέμου, η οικογένεια νοίκιασε μια βίλα της Εδουαρδιανής εποχής στο Surrey, που τυχαία ανήκε σε έναν θείο του James Goldsmith, ο οποίος μεγάλωσε ακούγοντας ιστορίες για «αυτά τα φοβερά παιδιά των Castlereagh».

Η άτακτη Annabel και τα αδέλφια της χρησιμοποίησαν ένα πορτρέτο της γιαγιάς του Jimmy ως στόχο για τα τόξα και τα βέλη τους, εστιάζοντας την προσοχή τους στο πλούσιο ντεκολτέ της κυρίας Goldsmith. Τελικά, ο πίνακας έπρεπε να κοπεί στο ένα τέταρτο του αρχικού του μεγέθους για να κρυφτεί η ζημιά.

Η μητέρα Castlereagh ήταν για την εποχή εκείνη πολύ αφοσιωμένη στην οικογένεια, μέχρι που άρχισε να εξαφανίζεται στο Λονδίνο για να επισκεφτεί γιατρούς. Ο πατέρας τους ήταν επίσης στοργικός και παιχνιδιάρης, αλλά μπορούσε να αλλάξει γρήγορα τη διάθεσή του όταν έπινε αλκοόλ.

Τρόποι και φινέτσα

Η 11χρονη τότε Annabel στάλθηκε σε οικοτροφείο στο Southover Manor στο Lewes, το οποίο αργότερα έγινε το alma mater της μελλοντικής βασίλισσας Camilla. Στη συνέχεια μετακόμισε στο Cuffy’s Tutorial College στην Οξφόρδη, όπου παρακολούθησε μαθήματα αγγλικής λογοτεχνίας από τον Λόρδο Cecil.

Κατά την επίσκεψή της στο Christ Church για τσάι, είδε για πρώτη φορά τον Mark Birley, τον όμορφο γιο του ζωγράφου Oswald Birley, ύψους 1,95 μ., «ξαπλωμένο σε μια πολυθρόνα... έναν ψηλό, αδύνατο, όμορφο αλλά νωθρό νεαρό άνδρα, τον οποίο δεν θα είχα προσέξει καθόλου αν δεν ήταν η προφανής έλλειψη τρόπων του, καθώς δεν έκανε καμία προσπάθεια να σηκωθεί όταν μπήκαμε».

Μετά το Cuffy's, η Annabel στάλθηκε στο Παρίσι για να «αποκτήσει λίγη φινέτσα», πριν επιστρέψει στην Οξφόρδη για να συνεχίσει τις σπουδές της στην αγγλική γλώσσα και την ιστορία με διάφορους εξειδικευμένους δασκάλους.

Χωρίς γονείς

Τον Δεκέμβριο του 1951, όταν ήταν 17 ετών, η μητέρα της πέθανε από καρκίνο, ο οποίος τότε ήταν ένα τόσο ταμπού θέμα που κανένα από τα παιδιά ή τα αδέλφια της Viscountess Castlereagh δεν είχε ενημερωθεί για το τι της συνέβαινε.

Στη συνέχεια, ο πατέρας της Lady Annabel έπεσε γρήγορα στον βαρύ αλκοολισμό. «Δεν μπορούσε να ζήσει χωρίς αυτήν, οπότε αποφάσισε να αυτοκτονήσει» θυμάται η Lady Annabel. «Βρεθήκαμε ουσιαστικά χωρίς γονείς και η Jane, η μεγαλύτερη αδελφή μου, μας μεγάλωσε».

Το 1952, η γιαγιά της διοργάνωσε για τη Lady Annabel έναν από τους πιο μεγαλοπρεπείς χορούς της σεζόν των ντεμπιτάντ — ήταν η πρώτη ιδιωτική εκδήλωση στην οποία παρευρέθηκε η νεαρή βασίλισσα Ελισάβετ Β' μετά το θάνατο του πατέρα της.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη royalbanter.official 👑 The Royal Family (@royalbanter.official)

O γάμος με τον αγενή νεαρό

Λίγο μετά, συνάντησε ξανά τον Mark Birley και, παρά την προφανή αποδοκιμασία του πατέρα της, σύντομα άρχισαν να βγαίνουν. Όταν παντρεύτηκαν στο ληξιαρχείο του Caxton Hall το 1954, ήταν 19 ετών. Ο μεγαλύτερος γιος τους, ο Rupert, γεννήθηκε τον επόμενο χρόνο, δύο μήνες πριν ο πατέρας της Annabel πεθάνει από ηπατική ανεπάρκεια, σε ηλικία 52 ετών.

Ο δεύτερος γιος των Birley, ο Robin, γεννήθηκε το 1958, και η κόρη τους India Jane το 1961. Εγκαταστάθηκαν στο Pelham Cottage, κοντά στο σταθμό South Kensington του μετρό, και περνούσαν τα Σαββατοκύριακα στο Charleston Manor στο Sussex Downs, όπου οι γονείς του Mark είχαν αναδημιουργήσει έναν διάσημο κήπο.

Ασύμβατα ωράρια (και πίστη)

Κατά τη διάρκεια της εβδομάδας, ο Birley εργαζόταν για τη διαφημιστική εταιρεία J Walter Thompson και αργότερα ίδρυσε το υποκατάστημα της Hermès στο Λονδίνο. Μετά το opening του κλαμπ Annabel’s, συχνά επέστρεφε στο σπίτι την ώρα του πρωινού για να κοιμηθεί όλη την ημέρα.

Η Lady Annabel, όμως, προτιμούσε να ξυπνάει πριν τις 7 το πρωί και δεν ήταν καθόλου νυχτοπούλι. Εκτός από τα ασύμβατα ωράρια τους, η πίστη δεν ήταν ποτέ προτεραιότητα για τον Mark, όπως θυμάται η Lady Annabel, και άρχισαν να απομακρύνονται ο ένας από τον άλλο.

Μέχρι και τη δεκαετία του 1970, η αριστοκρατία εξακολουθούσε να έχει μεγάλη επιρροή και το κλαμπ Annabel's προσέλκυε σημαντικές προσωπικότητες από όλο τον κόσμο, όπως η Γκρέις Κέλι, ο Φρανκ Σινάτρα, ο Τέντι Κένεντι, ο Ντέιβιντ Χόκνι και ο Μοχάμεντ Άλι.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Tatler (@tatlermagazine)

«Λίγο jet set»

Ένα βράδυ στο Annabel's, καθόταν μόνη της όταν ο James Goldsmith τη ρώτησε αν μπορούσε να καθίσει μαζί της. Είχε θεωρήσει τον Goldsmith «λίγο jet set», αλλά εκείνο το βράδυ ήταν ιδιαίτερα γοητευτικός και σύντομα ξεκίνησε μια σχέση μαζί του.

Δεν ήθελε να αφήσει τα παιδιά της, οπότε έφευγε κρυφά για να δειπνήσει με τον Goldsmith στη σουίτα του στο Ritz και επέστρεφε στο σπίτι πολύ πριν ο σύζυγός της γυρίσει στις 4 ή 5 το πρωί. Αυτό συνεχίστηκε για πάνω από δύο χρόνια, μέχρι που τελικά αποκάλυψε την αλήθεια στον σύζυγό της. Ωστόσο, συνέχισαν να ζουν μαζί για αρκετά χρόνια ακόμα, ενώ ο Birley, που ήταν ακόμα ερωτευμένος με τη Lady Annabel, ήλπιζε ότι η σχέση θα τελείωνε από μόνη της.

Ο Goldsmith, εν τω μεταξύ, μοίραζε το χρόνο του μεταξύ του Παρισιού, όπου περνούσε τα Σαββατοκύριακα με τη σύζυγό του, Ginette, και τα παιδιά τους, και του Λονδίνου, όπου ο Τύπος περιέγραφε τη Lady Annabel ως τη «σταθερή σύντροφό» του.

«Γυναίκα ενός άνδρα»

Το πρώτο παιδί της Lady Annabel με τον Jimmy Goldsmith, η Jemima, γεννήθηκε τρία χρόνια μετά, τον Ιανουάριο του 1974, ακολουθούμενη από τον Zac ένα χρόνο αργότερα, ενώ ήταν ακόμα νόμιμα παντρεμένη με τον Birley. Το 1976 φωτογραφήθηκε για πρώτη φορά δημόσια με τον Goldsmith, φτάνοντας στο δικαστήριο αγκαζέ την πρώτη μέρα της πολύ δημοσιευμένης υπόθεσης δυσφήμισης εναντίον του περιοδικού Private Eye.

Άλλωστε η Annabel Goldsmith ζούσε σε αυτό το παράξενο πανοπτικό χάος, όπου οι πιο προσωπικές λεπτομέρειες της ζωής της μεταδίδονται στον κόσμο σε πραγματικό χρόνο, είτε επαινείτο στις σελίδες του Tatler είτε σατιριζόταν στο Private Eye.

Ο κόσμος πάντα ανακατευόταν στις υποθέσεις της, πολύ πριν γράψει τα δύο της απομνημονεύματα, Annabel: an Unconventional Life το 2004 και No Invitation Required το 2009. Ανταποκρινόταν στα κουτσομπολιά με ειρωνικές ομιλίες για το θέμα της πίστης. Στη δεκαετία του 1980, η Annabel θεωρούσε ότι η πίστη ήταν για τους αδύναμους – αρκεί ο σύζυγός σου να επέστρεφε στο σπίτι στο τέλος της ημέρας, ποιος νοιαζόταν για το τι έκανε στο μεταξύ; Πολύ αργότερα είπε ότι μετάνιωσε που δεν ήταν «γυναίκα ενός άνδρα», αλλά είναι αδύνατο να προσδιοριστεί ποιον άντρα εννοούσε.

Η νέα ερωμένη

Εν τω μεταξύ, η Annabel και ο Birley είχαν τελικά χωρίσει, οπότε ο Goldsmith της είπε ότι ήθελε να βρει ένα σπίτι αρκετά μεγάλο για όλη την οικογένεια. Σύντομα αγόρασαν το Ormeley Lodge, κοντά στο Richmond Park, το οποίο θα παρέμενε το σπίτι της για το υπόλοιπο της ζωής της.

Η Annabel και ο Goldsmith παντρεύτηκαν το 1978 για να νομιμοποιήσουν τα παιδιά τους, αν και μέχρι τότε ο Goldsmith είχε ερωτευτεί μια 26χρονη δημοσιογράφο του Paris Match, την Laure Boulay de la Meurthe, η οποία του χάρισε άλλα δύο παιδιά και έγινε η τρίτη γυναίκα στη ζωή του.

Το 1981, ένα χρόνο μετά τη γέννηση του έκτου παιδιού της Annabel, του Benjamin, ο Goldsmith ανακοίνωσε ότι είχε αποφασίσει να μετακομίσει στη Νέα Υόρκη, καθώς είχε απογοητευτεί όλο και περισσότερο από τη Βρετανία και το ενδιαφέρον του Τύπου για τις περίπλοκες οικογενειακές του σχέσεις.

«Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις»

Η Lady Annabel βασανιζόταν για το αν θα έπρεπε να ξεριζώσει τα μικρά της παιδιά για μια νέα ζωή στην Αμερική, αλλά τελικά αποφάσισε να μείνει στο Richmont, λέγοντας στον Jimmy ότι θα τον υποδεχόταν με χαρά όταν θα την επισκεπτόταν στο Λονδίνο και ότι θα συνέχιζε να είναι σύζυγός του όποτε το ήθελε, και φυσικά θα τον συνόδευε στις διακοπές.

Ταυτόχρονα, όμως, θα προσαρμοζόταν στη ζωή χωρίς αυτόν. Όταν οι φίλοι της τη ρωτούσαν πώς άντεχε να είναι παντρεμένη με έναν άντρα που είχε ερωμένη, η Annabel απαντούσε: «Ό,τι σπέρνεις, θερίζεις», συνειδητοποιώντας τον πόνο που είχε προκαλέσει ίδια στην πρώτη σύζυγο του Goldsmith και θεωρώντας ότι δεν μπορούσε να παραπονεθεί όταν το ίδιο συνέβη και σε αυτήν.

Μια σειρά από τραγωδίες

Όντως ο Goldsmith πήγαινε συχνά να δει την Annabel και τα παιδιά και περνούσαν τις οικογενειακές διακοπές μαζί σε ένα σπίτι στα βουνά πάνω από τη Marbella. Αλλά λίγο μετά την αγορά του σπιτιού στην Ισπανία, το 1986, η Annabel βίωσε τη μεγαλύτερη τραγωδία της ζωής της, όταν ο μεγαλύτερος γιος της, ο 30χρονος Rupert Birley, εξαφανίστηκε, πιθανώς πνίγηκε, στα ανοικτά των ακτών της Δυτικής Αφρικής, όπου εργαζόταν.

Ακολούθησαν και άλλα χτυπήματα. Όταν η Jemima Goldsmith παντρεύτηκε τον Imran Khan το 1995, ο James Goldsmith ήδη έπασχε από τον καρκίνο από τον οποίο θα πέθαινε δύο χρόνια αργότερα, τον Ιούλιο του 1997. Τον επόμενο μήνα ήρθε ο συγκλονιστικός θάνατος της πριγκίπισσας Diana στο Παρίσι, η οποία είχε γίνει κάτι σαν θετή κόρη της Annabel και πήγαινε τακτικά στο Ormeley Lodge για να της εκμυστηρευτεί τα προβλήματα του γάμου της.

Πολύ αργότερα, η Annabel κατέθεσε ως μάρτυρας στην ανάκριση για τον θάνατο της Diana. Ήταν αυτή που γνώριζε καλά ότι η πριγκίπισσα δεν είχε πεθάνει ερωτευμένη με τον Fayed, ούτε έγκυος στο παιδί του, λέγοντας ότι χρειαζόταν έναν νέο σύζυγο «όσο χρειαζόμουν ένα εξάνθημα στο πρόσωπό μου». Η φράση ήταν απολύτως χαρακτηριστική της Diana, είπε η Annabel στο δικαστήριο.

«Η μόνη αληθινή αγάπη»

Η Annabel παρέμεινε κοντά στον Birley, με τον οποίο μιλούσε κάθε μέρα, μέχρι που πέθανε το 2007, σε ηλικία 77 ετών. Μετά το θάνατό του, είπε στο Vanity Fair ότι ο χωρισμός τους οφείλεται «στις απιστίες του Mark, όχι στο ότι ερωτεύτηκα τον Jimmy. Νομίζω ότι ήταν απολύτως ανίκανος να είναι πιστός. Ήταν ένας κατά συρροή μοιχός. Σαν πεταλούδα, έπρεπε να αποπλανήσει κάθε γυναίκα».

Πρόσθεσε επίσης ότι «αν τον είχα παντρευτεί αργότερα, πιθανότατα θα ήμουν ακόμα μαζί του». Από την πλευρά του, ο Birley είπε ότι ήταν «η μόνη αληθινή αγάπη ο ένας του άλλου».

Ως σύζυγος και πρώην σύζυγος δύο άπιστων ανδρών, η Annabel εξήγησε τη φιλοσοφία της για το γάμο στην εφημερίδα The Times το 1987: «Ποτέ δεν θα καταλάβω τις συζύγους που πραγματικά ενοχλούνται, τις συζύγους που δίνουν τόση σημασία στην πίστη. Πόσο παράξενο και πόσο τρελό είναι αυτό. Διότι, σίγουρα, αν ο άντρας βγαίνει έξω και επιστρέφει, δεν κάνει πραγματικά κανένα κακό». Περιέγραψε τον εαυτό της ως «μια απίστευτη μητέρα, μάλλον καλή ερωμένη, αλλά όχι πολύ καλή σύζυγο».

*Η Lady Annabel Goldsmith, σοσιαλιτέ και οικοδέσποινα και ομώνυμη του νυχτερινού κέντρου Annabel's, γεννήθηκε στις 11 Ιουνίου 1934. Πέθανε στις 18 Οκτωβρίου 2025, σε ηλικία 91 ετών.