Όταν η Elizabeth Taylor φωτογραφήθηκε από τον Bert Stern στη Ρώμη το 1962 ως Κλεοπάτρα, ήταν εμφανής η ουλή από την πρόσφατη χειρουργική επέμβαση τραχειοτομής στον λαιμό της. Αυτό ήταν ένα σημάδι της πολύ σοβαρής πνευμονίας που είχε βιώσει πριν από τα γυρίσματα. Η ταινία Cleopatra (1963) θεωρείται μία από τις πιο φιλόδοξες και ταυτόχρονα προβληματικές παραγωγές στην ιστορία του Χόλιγουντ, με ένα μεγάλο σκάνδαλο απιστίας που έφτασε μέχρι το Βατικανό, υπέρογκους προϋπολογισμούς και πολυετείς καθυστερήσεις που έφτασαν να απειλούν την ίδια την 20th Century Fox.
Σύμφωνα με τον ιστορικό κινηματογράφου Alexander Doty, η επική αυτή ταινία (διαρκείας άνω των 4 ωρών!) την έκανε πιο διάσημη από ποτέ. Ήταν η πρώτη σταρ του παγκόσμιου κινηματογράφου που αμείφθηκε με 1 εκατομμύριο δολάρια για έναν ρόλο, ενώ η Fox της παραχώρησε επίσης το 10% των ακαθάριστων κερδών της ταινίας, καθώς και τη δυνατότητα να γυριστεί σε Todd-AO, ένα ευρυγώνιο φορμάτ του οποίου τα δικαιώματα είχε κληρονομήσει από τον Mike Todd.
Η παραγωγή αρχικά ξεκίνησε στη Βρετανία τον Σεπτέμβριο του 1960, αλλά διεκόπησαν εξαιτίας των κακών καιρικών συνθηκών και των προβλημάτων υγείας της Taylor, συμπεριλαμβανομένης της σχεδόν θανατηφόρας πνευμονίας που κατέληξε σε επείγουσα τραχειοτομή. Η σταρ είχε βρεθεί στο νοσοκομείο με υψηλό πυρετό και σε κρίσιμη κατάσταση, με κάποιες ειδησεογραφικές υπηρεσίες να αναφέρουν -λανθασμένα- ότι είχε πεθάνει! Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ήταν αλήθεια, όμως, δεν απείχε και πάρα πολύ από την πραγματικότητα. Εκείνη η πνευμονία παραλίγο να της στερήσει τη ζωή.
Αφού ανάρρωσε, η 20th Century Fox αποφάσισε να εγκαταλείψει τελείως το ήδη γυρισμένο υλικό και να μεταφέρει την παραγωγή στα στούντιο της Τσινετσιτά στη Ρώμη. Άλλαξαν επίσης τον σκηνοθέτη (επιλέγοντας τελικά τον Joseph Mankiewicz) και τον ηθοποιό στον ρόλο του Μάρκου Αντώνιου, τον οποίο υποδύθηκε τελικά ο Burton, μια καρμική επιλογή όπως αποδείχτηκε. Τα γυρίσματα ολοκληρώθηκαν τελικά τον Ιούλιο του 1962.
Όταν επέστρεψε στη δουλειά η Elizabeth Taylor, η ουλή από την επέμβαση παρέμενε εμφανής και ο Stern, αντί να την αποκρύψει πλήρως (γιατί, ναι υπήρχε ρετούς και το '60), κατέγραψε την ηθοποιό έτσι όπως ήταν. Αυτή η εικόνα αντιπαραβάλλει τη μυθική λαμπρότητα του ρόλου με την ανθρώπινη πραγματικότητα μιας γυναίκας που είχε μόλις γλιτώσει από τον θάνατο και βρέθηκε ξανά υπό το επίμονο βλέμμα του κοινού και των φωτογράφων. Η ουλή είναι φανερή και σε άλλες λήψεις από το backstage της ταινίας, ενώ πολλοί άνθρωποι στην παραγωγή έχουν αναφέρει ότι η ηθοποιός αντιμετώπιζε σοβαρά αναπνευστικά προβλήματα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.
Η ίδια η ταινία εξελίχθηκε σε θρυλικό δείγμα υπερπαραγωγής: κόστισε περίπου 62 εκατ. δολάρια (γύρω στα 657 εκατομμύρια σε αξία το 2025), καθιστώντας την μέχρι εκείνη τη στιγμή την πιο ακριβή στην ιστορία, με εκτεταμένο καστ, πολυδάπανα σκηνικά και κοστούμια, αλλά και με πρεμιέρες που έγιναν πρωτοσέλιδο παγκοσμίως. Παρά το γεγονός ότι γνώρισε μεγάλη εισπρακτική επιτυχία το 1963, η πρώτη της απόδοση εσόδων χρειάστηκε χρόνια για να καλύψει το κόστος της, φέρνοντας την εταιρεία κοντά σε οικονομική κατάρρευση.
Το στούντιο απέδωσε δημόσια στην Taylor την ευθύνη για τα προβλήματα της παραγωγής και επιχείρησε ανεπιτυχώς να μηνύσει τον Burton και την ίδια, υποστηρίζοντας ότι η συμπεριφορά τους είχε πλήξει τις εμπορικές προοπτικές της ταινίας. Οι κριτικές που έλαβε η ταινία κυμάνθηκαν από χλιαρές έως αρνητικές, με αρκετούς κριτικούς να χαρακτηρίζουν την Taylor υπέρβαρη και τη φωνή της υπερβολικά λεπτή (ωραίες, αθώες εποχές πριν μας καταστρέψουν τα κινητά!).
Αναδρομικά, η ίδια η Taylor χαρακτήρισε την Cleopatra ως τη «χαμηλότερη καμπή» στην καριέρα της και υποστήριξε ότι το στούντιο είχε αφαιρέσει σκηνές τις οποίες θεωρούσε ότι συγκροτούσαν τη «βάση της ερμηνείας της.
Για την ιστορία, αυτή δε θα ήταν η τελευταία φορά που μια πνευμονία θα έβαζε σε κίνδυνο τη ζωή της σταρ, καθώς και το 1990 χρειάστηκε να νοσηλευτεί και να εγχειριστεί για τον ίδιο λόγο. H ηθοποιός ήταν αλκοολική, εθισμένη στα χάπια και μανιώδης καπνίστρια -τα αγαπημένα της τσιγάρα ήταν εκείνα με γεύση μέντα- κάτι που έκανε την ανάρρωσή της κάθε φορά και πιο δύσκολη. Ήταν άλλη μια περιπέτεια υγείας ανάμεσα στις, ειλικρινά, αμέτρητες που χρειάστηκε να αντιμετωπίσει μέχρι τον θάνατό της στα 79 της χρόνια.
