Πώς κατέληξαν τα μυθικά σμαράγδια των Ρομανόφ στα χέρια της περιβόητης κληρονόμου Barbara Hutton και τι απέγιναν μετά;

Μόλις κατάλαβε τι έμελλε να συμβεί με την επανάσταση των μπολσεβίκων η Μεγάλη Δούκισσα έφυγε από την Αγία Πετρούπολη παίρνοντας μαζί της μόνο λίγα κοσμήματα ημέρας και κάποιες σειρές μαργαριτάρια, έχοντας κρύψει τους πραγματικούς της θησαυρούς σε ένα μυστικό διαμέρισμα στο ανάκτορό της.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Prince Dimitri Jewelry (@prince.dimitri)

Κατάφερε να κρυφτεί μένοντας στην επαρχία και διέφυγε από τη Ρωσία στην Βενετία τον Φεβρουάριο του 1920, η τελευταία των Ρομανόφ που έφυγε από το ρωσικό έδαφος. Τα κοσμήματά της, ωστόσο, είχαν φύγει από τη Ρωσία πριν από την ίδια. Σε μια επιχείρηση αντάξια κινηματογραφικών θρίλερ, ένας Βρετανός αξιωματικός εισέβαλε στο ανάκτορο των Βλαντιμίρ μεταμφιεσμένος, σύμφωνα με την παραφιλολογία σε ηλικιωμένη και κατάφερε να πάρει όλα τα κρυμμένα κοσμήματα ράβοντας τα στο εσωτερικό της φορεσιάς του και της τσάντας του.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη A Tiara A Day (@a.tiara.a.day)

Έτσι τα κοσμήματα της Δούκισσας έφτασαν με ασφάλεια στο Λονδίνο όπου ζούσε εξόριστος ο γιος της, Μεγάλος Δούκας Μπόρις. Μετά το θάνατο της Δούκισσας Βλαντιμίρ το 1920, η οικογένειά της άρχισε να δημοπρατεί τα κοσμήματά της για οικονομικούς λόγους.

Η τιάρα Βλαντιμίρ με τα μαργαριτάρια πουλήθηκε στη Βασίλισσα Μαίρη η οποία αντικατέστησε τα μαργαριτάρια με σμαράγδια Cambridge, ενώ μια μεγάλη ποικιλία σπάνιων σμαραγδιών που δόθηκαν στην Δούκισσα ως γαμήλιο δώρο από τον πεθερό της Τσάρο Αλέξανδρο Β 'και φορέθηκαν σε όλη τους τη δόξα στον περίφημο χορό μεταμφιεσμένων της Αγίας Πετρούπολης το 1903, πωλήθηκαν στον οίκο Cartier.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Bentley & Skinner (@bentley_skinner)

Τα σμαράγδια Vladimir άρχισαν από εκείνη τη στιγμή και για την επόμενη δεκαετία να γίνονται τα αγαπημένα πλούσιων Αμερικανίδων που έσπευσαν να απαλλάξουν τον οίκο Cartier από το βάρος τους.

Πρώτη ιδιοκτήτριά τους έγινε η Esther Rockefeller McCormick που πίστευε ότι, σε μια άλλη προηγούμενη ζωή, ήταν η σύζυγος του φαραώ Τουταγχαμόν. Μετά το θάνατό της το 1930, τα σμαράγδια επέστρεψαν στο οίκο Cartier και το 1935 πωλήθηκαν στη Barbara Woolworth Hutton, που βρισκόταν τότε στο δεύτερο γάμο της.

Η Hutton ήταν η μοναχοκόρη του επιχειρηματία Franklyn Laws Hutton και της Edna Woolworth. Παρά τον πλούτο της οικογένειάς της, τα παιδικά της χρόνια ήταν ιδιαίτερα δυστυχισμένα. Ο πατέρας της διατηρούσε μια στρατιά από ερωμένες, ενώ η μητέρα της αυτοκτόνησε όταν η Barbara ήταν μόλις 6 ετών. Ήταν εκείνη που τη βρήκε νεκρή... Μετά το θάνατό της, ο πατέρας της ουσιαστικά την εγκατέλειψε στη φροντίδα της γκουβερνάντας της. Συνεσταλμένο και ντροπαλό παιδί, η Hutton εξελίχτηκε σε μια «πεταλούδα» της υψηλής κοινωνίας, έτοιμη να ερωτευθεί οποιονδήποτε, αρκεί να πίστευε ότι θα μπορούσε να της δώσει την αγάπη που είχε στερηθεί στα παιδικά της χρόνια. Το όνειρό της ήταν να γίνει αληθινή πριγκίπισσα.

Έτσι, το 1933, παντρεύτηκε τον Alexis Mdivani, έναν αυτοαποκαλούμενο πρίγκιπα από τη Γεωργία. Το ζευγάρι χώρισε δύο χρόνια αργότερα. Ο δεύτερος σύζυγός της ήταν ο κόμης Curt Heinrich Eberhard Erdmann Georg von Haugwitz-Hardenberg-Reventlow, ο οποίος, αν και τιτλούχος, είχε ανάγκη τα χρήματά της. Παντρεύτηκαν το 1935 και απέκτησαν έναν γιο, τον Lance.

Ο κόμης όμως ήταν βίαιος και έστειλε τελικά τη σύζυγό του στο νοσοκομείο. Χώρισαν το 1938 και η Hutton ανέλαβε την επιμέλεια του γιου της, τον οποίο όμως έμελλε να μεγαλώσουν επίσης οι γκουβερνάντες. Κατά τη διάρκεια του δεύτερου γάμου της, η Hutton είχε εθιστεί στο βαρβιτουρικό Seconal και άρχισε να ταλαιπωρείται από διατροφικές διαταραχές. Και οι δύο πληγές θα την ακολουθούσαν ως το τέλος της ζωής της. Ο πιο διάσημος από τους συζύγους της ήταν βέβαια ο Cary Grant.

Η Hutton, που ήταν γνωστή για τη γενναιοδωρία και τη φιλανθρωπία της, είχε δώσει μεγάλο μέρος της περιουσίας της στη Γαλλική Αντίσταση στο Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και βρισκόταν στο Hollywood για να συγκεντρώσει χρήματα για τους στρατιώτες, όταν συνάντησε τον διάσημο ηθοποιό. Παντρεύτηκαν το 1942. Πολλοί έλεγαν ότι την παντρεύτηκε για τα χρήματά της, η στάση του όμως έδειξε ότι είχε ειλικρινή αισθήματα απέναντί της.

Η κληρονόμος ήταν πράγματι ιδιαίτερα γενναιόδωρη με τους φίλους της, ακόμα και με τους πρώην συζύγους της, και μάλλον αφελής και καλοπροαίρετη. Είχε εμμονή με τους τιτλούχους, και όλα αυτά είχαν ως αποτέλεσμα να περιστοιχίζεται από ένα σωρό παράσιτα, που είτε παρίσταναν τους αριστοκράτες είτε ήταν ξεπεσμένοι και είχαν ανάγκη από τη βοήθειά της. Όλοι αποσκοπούσαν στα χρήματά της.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Cary Grant (@carygrantdaily)

Η μάλλον νοσηρή ατμόσφαιρα έδιωξε τον Cary Grant, ο οποίος όμως δε δέχτηκε κανένα χρηματικό ποσό από τη Hutton όταν πήραν διαζύγιο το 1945. Το 1947 παντρεύτηκε τον εξόριστο Ρώσο πρίγκιπα Igor Troubetzkoy, οδηγό αγώνων ταχύτητας, που οδήγησε την πρώτη Ferrari που συμμετείχε στο Monaco Grand Prix το 1948. Την εγκατέλειψε το 1951, ενώ η ίδια έκανε απόπειρα αυτοκτονίας, που έγινε πρωτοσέλιδα ανά τον κόσμο.

Το 1953 η Hutton βρέθηκε ξανά στα πρωτοσέλιδα όταν αποφάσισε να παντρευτεί τον Δομινικανό διπλωμάτη και περιβόητο playboy Porfirio Rubirosa, που εκείνη την εποχή είχε δεσμό με τη Zsa Zsa Gabor. Ο γάμος κράτησε τελικά μόλις 53 ημέρες. Ακολούθησε ο γάμος με τον αστέρα του τένις και παλιό της φίλο, βαρόνο Gottfried Cramm, το 1955, που όμως επίσης κατέληξε σε διαζύγιο τέσσερα χρόνια αργότερα. Ο τελευταίος της σύζυγος ήταν ο πρίγκιπας Pierre Raymond Doan Vinh na Champassak, τον τίτλο του οποίου είχε αγοράσει η ίδια. Χώρισαν το 1966. Η Barbara Hutton περνούσε τον περισσότερο καιρό στο ανάκτορό της στην Ταγγέρη.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη The Beau Monde (@thebeaumonde.inc)

Στην κατοχή της υπήρχαν έργα τέχνης αμύθητης αξίας και μυθικά κοσμήματα. Τα πιο διάσημο ήταν βέβαια τα σμαράγδια Vladimir αλλά και μια σειρά μαργαριτάρια, που λεγόταν ότι ανήκαν στη συλλογή της Μαρίας Αντουανέτας. Λέγεται ότι η περιβόητη κληρονόμος ξόδεψε ένα εκατομμύριο δολάρια για να αγοράσει τους θησαυρούς των Ρομάνοφ και, μετά από αρκετή σκέψη για το πως να σετάρει τα σμαράγδια το 1947 κατέληξε σε μια τιάρα ινδικού στιλ σε κίτρινο χρυσό.

Η επιλογή του κίτρινου χρυσού ήταν μια απόκλιση από την πλατίνα που περιέβαλε κοσμήματα αυτού του επιπέδου πριν από τον πόλεμο. Ο κίτρινος χρυσός είχε γίνει όμως πολύ δημοφιλής κατά τη διάρκεια του πολέμου, και μετά καθώς η πλατίνα χαρακτηρίστηκε στρατηγικό μέταλλο και είχε απαγορευθεί η οποιαδήποτε μη στρατιωτική χρήση της. Η σμαραγδένια τιάρα Vladimir της Hutton μπορούσε επίσης να φορεθεί ως κολιέ.

Η κληρονόμος φορούσε τα σμαράγδια της συχνά με ένα σάρι στο σπίτι της στην Ταγγέρη. Κάτω από τα βαρύτιμα κοσμήματα, όμως, η κληρονόμος ήταν σκιά του εαυτού της, ταλαιπωρημένη από τις έξεις και τις διατροφικές διαταραχές. Το 1972 ο μοναχογιός της σκοτώθηκε σε αεροπορικό δυστύχημα, γεγονός που δεν μπόρεσε να ξεπεράσει. Πάντα γενναιόδωρη και μόνη, έδινε χρήματα σε οποιονδήποτε, αρκεί να της έκανε συντροφιά.

Η σπάταλη ζωή της ωστόσο είχε πλέον εξανεμίσει την άλλοτε μυθική της περιουσία. Όταν πέθανε από καρδιακή προσβολή σε ηλικία 66 ετών, το 1979, στο ξενοδοχείο του Beverly Hills όπου έζησε τα τελευταία χρόνια της ζωής της, ο μύθος θέλει το λογαριασμό της στην τράπεζα να είχε μόλις 3.500 δολάρια... Το 1965, σε μια προσπάθεια χρηματοδότησης ενός από τα διαζύγια της, η Hutton είχε πουλήσει τα θρυλικά σμαράγδια Vladimir στην Van Cleef & Arpels. Όπως ήταν το έθιμο εκείνη την εποχή - και λόγω της απίστευτης αξίας των σμαραγδιών- ο οίκος πούλησε τα σμαράγδια ξεχωριστά.

Kάποια λέγεται έγιναν δώρο από τον Ρίτσαρντ Μπάρτον στην Ελιζαμπεθ Τέιλορ. Το που βρίσκονται σήμερα είναι ένα μυστήριο. Ίσως στα δάχτυλα ή στο λαιμό κάποιας διάσημης socialite. Ίσως κρυμμένα σε ένα θησαυροφυλάκιο στη Σαουδική Αραβία. Αυτό το πολύτιμο πράσινο όμως κάπου εξακολουθεί να αντανακλάται…