Κάποιες φορές, η επιστήμη μάς υπενθυμίζει ότι οι μεγάλες αλλαγές μπορεί να ξεκινούν από μικρές κινήσεις. Μία μόνο προπόνηση, σύμφωνα με νέα έρευνα του Edith Cowan University στην Αυστραλία, είναι αρκετή για να ενεργοποιήσει μηχανισμούς στο σώμα που αναστέλλουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.
Η μελέτη, που πραγματοποιήθηκε σε γυναίκες που είχαν περάσει καρκίνο του μαστού, εξέτασε τις άμεσες βιοχημικές αντιδράσεις του σώματος μετά από μία συνεδρία αντίστασης ή υψηλής έντασης διαλειμματικής προπόνησης (HIIT). Τα αποτελέσματα έδειξαν αύξηση έως και 30% των μυοκινών, ειδικών πρωτεϊνών που εκκρίνονται από τους μύες και είναι γνωστό ότι αναστέλλουν την ανάπτυξη καρκινικών κυττάρων.
Οι μυοκίνες λειτουργούν ως «χημικοί αγγελιαφόροι» μεταξύ μυών και υπόλοιπων ιστών, επηρεάζοντας το ανοσοποιητικό και μειώνοντας τη φλεγμονή, δύο παράγοντες-κλειδιά στην πρόληψη και τον έλεγχο της εξέλιξης του καρκίνου. Το πιο εντυπωσιακό εύρημα ήταν η αμεσότητα του αποτελέσματος: ακόμη και μία μεμονωμένη προπόνηση ήταν αρκετή για να καταγραφεί μετρήσιμη αύξηση αυτών των προστατευτικών πρωτεϊνών.
Ο επικεφαλής ερευνητής, Francesco Bettariga, τόνισε ότι η άσκηση δεν πρέπει να αντιμετωπίζεται απλώς ως τρόπος βελτίωσης της φυσικής κατάστασης, αλλά ως «μορφή φαρμάκου». Η συστηματική προπόνηση, και ιδίως η άσκηση που συνδυάζει μείωση λιπώδους ιστού με αύξηση μυϊκής μάζας, φαίνεται να ενισχύει την παραγωγή μυοκινών και να περιορίζει τη φλεγμονή που σχετίζεται με την ανάπτυξη και υποτροπή καρκίνου.
Ο Bettariga υπογράμμισε επίσης τη σημασία της μυϊκής διατήρησης, σημειώνοντας ότι η απώλεια βάρους μόνο μέσω διατροφής δεν είναι αρκετή για την ενεργοποίηση αυτού του προστατευτικού μηχανισμού. Χωρίς μυϊκή μάζα, το σώμα δεν μπορεί να παράγει επαρκείς μυοκίνες για να ενισχύσει την άμυνά του.
Η έρευνα αυτή προστίθεται σε ένα ολοένα και μεγαλύτερο σώμα επιστημονικών δεδομένων που υποστηρίζουν την ένταξη της σωματικής δραστηριότητας ως βασικού πυλώνα στη θεραπεία και την αποκατάσταση από τον καρκίνο. Η άσκηση, με τη σωστή καθοδήγηση και προσαρμογή στις δυνατότητες κάθε ασθενούς, αναδεικνύεται όχι μόνο σε μέσο ευεξίας αλλά και σε συμπληρωματικό «θεραπευτικό εργαλείο» απέναντι σε μία από τις σοβαρότερες ασθένειες της εποχής μας.
