Πολλοί γονείς, μέσα στην καθημερινότητα και το άγχος τους, καταφεύγουν σε μικρές «δικαιολογίες» για να καθησυχάσουν τον εαυτό τους σχετικά με την υγεία των παιδιών τους. «Δεν χρειάζεται να πάμε για έλεγχο, το παιδί μου δείχνει μια χαρά», «Αυτά είναι υπερβολές, τα παιδιά μεγαλώνουν μόνα τους», «Ο πόνος στην κοιλιά θα περάσει σε λίγο». Φράσεις που ακούγονται αθώες, όμως, όπως τονίζουν οι παιδίατροι, κρύβουν σοβαρούς κινδύνους. Στην πραγματικότητα, αυτές οι αυταπάτες συχνά οδηγούν σε παραμέληση προβλημάτων που, αν εντοπιστούν εγκαίρως, μπορούν να αντιμετωπιστούν πιο εύκολα και αποτελεσματικά.
1. «Το παιδί μου φαίνεται καλά, δεν χρειάζεται έλεγχο»
Πολλοί γονείς θεωρούν πως αν το παιδί τους δείχνει υγιές, δεν υπάρχει λόγος για ετήσια επίσκεψη στον παιδίατρο. Η αλήθεια όμως είναι πως οι τακτικοί έλεγχοι είναι απαραίτητοι, γιατί πολλές παθήσεις δεν εμφανίζουν άμεσα συμπτώματα. Ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι η σκολίωση: συχνά περνά απαρατήρητη μέχρι να έχει προχωρήσει αρκετά, με αποτέλεσμα να καθυστερεί η διάγνωση και κατ’ επέκταση η σωστή θεραπεία. Ο τακτικός προληπτικός έλεγχος μπορεί να προλάβει καταστάσεις που, αν αφεθούν χωρίς παρακολούθηση, θα επηρεάσουν σοβαρά την υγεία του παιδιού.

2. «Αν δεν φας/δεν φερθείς καλά, θα σε πάω για ένεση!»
Η χρήση της βελόνας ως φόβητρο είναι ένα συνηθισμένο λάθος. Με αυτόν τον τρόπο, οι γονείς καλλιεργούν στον μικρό ασθενή μια έντονη φοβία απέναντι στους γιατρούς και τις θεραπείες, που μπορεί να τον ακολουθεί και στην ενήλικη ζωή. Αντί να τρομοκρατούμε το παιδί, είναι προτιμότερο να του εξηγήσουμε με ειλικρίνεια τι είναι το εμβόλιο και γιατί το χρειάζεται. Ο ρόλος του γονιού είναι να δημιουργεί αίσθηση ασφάλειας, όχι να ενισχύει τον πανικό.
3. «Αν το παιδί κάνει εργοθεραπεία/λογοθεραπεία/ψυχοθεραπεία, σημαίνει ότι έχει πρόβλημα»
Οι λογοθεραπείες, οι εργοθεραπείες, οι ψυχοθεραπείες, οι φυσικοθεραπείες και η κάθε λογής θεραπεία δεν αποτελούν ένδειξη αδυναμίας. Αντίθετα, είναι εργαλεία που βοηθούν το παιδί να αναπτύξει δεξιότητες και να ενταχθεί πιο ομαλά στο σχολείο και την κοινωνία. Ένας γονιός που διστάζει να ζητήσει βοήθεια χάνει πολύτιμο χρόνο. Το σημαντικό είναι να καταλάβουμε ότι η θεραπευτική παρέμβαση δεν είναι «στίγμα», αλλά επένδυση για το μέλλον του παιδιού.


