Ο Rick Owens αποτίει φόρο τιμής στην πολυετή, ανατρεπτική πορεία του με μια μεγάλη αναδρομική έκθεση στο Παρίσι, στο Musée de la Mode του Palais Galliera. Η έκθεση, με τίτλο "Temple of Love", ξεδιπλώνει την καλλιτεχνική διαδρομή του Αμερικανού σχεδιαστή, από τις πρώτες του δημιουργίες στο Χόλιγουντ έως τις πασαρέλες του Παρισιού.
Ξεκινώντας πριν από 30 χρόνια, ράβοντας ρούχα στον Μπρούκλιν του Λος Άντζελες, ο Owens είχε ένα μόνο όνειρο: «Ήθελα να είμαι μια εκκεντρική υποσημείωση στην ιστορία της μόδας». Η πραγματικότητα ξεπέρασε τις προσδοκίες του, καθώς εξελίχθηκε σε μία από τις πιο επιδραστικές και αναγνωρίσιμες μορφές της παγκόσμιας σκηνής μόδας.
Η έκθεση καλύπτει κάθε πτυχή της δημιουργίας του: εντυπωσιακά φορέματα που θυμίζουν υψηλή ραπτική, φουτουριστικά ρούχα, βίντεο με ιδιαίτερο σχεδιασμό, ακόμη και μια ρεαλιστική γλυπτική αναπαράσταση του Owens… ουρώντας. Ο ίδιος αστειεύεται για αυτό αποκαλώντας το “piss chapel” — μια ξεκάθαρη υπενθύμιση της πρόθεσής του να σοκάρει και να προκαλεί.
Πίσω από την πρόκληση, όμως, υπάρχει ποιότητα και συνέπεια.
Στην έκθεση παρουσιάζονται πάνω από 100 σύνολα, από τις πρώτες του δημιουργίες με φθαρμένα υφάσματα, μέχρι κομμάτια εμπνευσμένα από την αρχιτεκτονική του Frank Gehry και την αισθητική του Joseph Beuys. Κυριαρχούν χρώματα όπως το σκούρο καφέ, το γκρι, το μαύρο και το ιβουάρ, που αντικατοπτρίζουν τη λιτή, αλλά φορτισμένη οπτική του.
Ο Owens έχει αναλάβει τον ρόλο του καλλιτεχνικού διευθυντή της έκθεσης, επιμένοντας να αποδοθεί το όραμά του χωρίς παρανοήσεις. Όπως λέει: «Αν ήμουν μόνο πρόκληση, δεν θα είχα διαρκέσει τόσο. Πίσω από το σοκ, υπάρχει ποιότητα, βάθος, και μια κάποια σοφιστικέ διάσταση που πείθει τον κόσμο να πιστεύει σε εμένα».
Η επιρροή του Owens εκτείνεται και έξω από τις αίθουσες της έκθεσης: έχει διακοσμήσει την πρόσοψη του μουσείου με τεράστια τοτέμ, έχει επανασχεδιάσει τον κήπο, έχει επιμεληθεί τις στολές των σερβιτόρων και έχει συνεργαστεί με σουηδική εταιρεία για την κατασκευή βουρτσών από τρίχα αγριόχοιρου. Όλα με το χαρακτηριστικό του μείγμα πρωτογονισμού και μινιμαλισμού.
Η έκθεση δεν κρύβει τις επιρροές του: από τον κινηματογράφο του Cecil B. DeMille και το "Metropolis", έως την Jugendstil και την glam αισθητική των ‘30s. Ταυτόχρονα, προβάλλει πρόσωπα που έχουν εμπνεύσει τον Owens: η drag queen Goddess Bunny, η Courtney Love (που γράφει και έναν υμνητικό πρόλογο στον κατάλογο), ακόμα και ο David Bowie — με το άλμπουμ "Diamond Dogs", που αποτέλεσε για τον Owens μια εφηβική αποκάλυψη.
Παρά την εικόνα του «σκοτεινού» και προκλητικού δημιουργού, ο Owens προωθεί διαχρονικές αξίες: καλοσύνη, ανεκτικότητα, ευγένεια. Όπως λέει χαρακτηριστικά: «Η πρόκληση είναι η διαμαρτυρία μου απέναντι στον ηθικισμό και την καταπίεση. Είναι το χιούμορ, η αυτοειρωνεία και η ικανότητα να γελάς με τον εαυτό σου — η πιο κομψή μορφή ύπαρξης».
Η έκθεση θα διαρκέσει έως τις 4 Ιανουαρίου 2026, προσφέροντας μια μοναδική ευκαιρία να δει κανείς όχι μόνο τα ρούχα, αλλά και τον ίδιο τον Owens: έναν καλλιτέχνη που τολμά να είναι διαφορετικός και τελικά, να θριαμβεύει μέσα από αυτή τη διαφορετικότητα.
