Η Kim Kardashian δεν είναι ξένη στη δημόσια κριτική. Ωστόσο, η πρόσφατη εμφάνισή της στη σειρά του Hulu All’s Fair προκάλεσε μια αντίδραση που ξεπέρασε τα συνήθη όρια της fashion συζήτησης και άγγιξε τον πυρήνα ενός σοβαρού ηθικού ζητήματος. Η ιδρύτρια της Skims εμφανίστηκε με ένα μονοχρωματικό γκρι σύνολο από τη συλλογή Donna Karan φθινόπωρο 2011, κρατώντας μία εξαιρετικά σπάνια Hermès Birkin κατασκευασμένη από δέρμα ελέφαντα.
Η Kim Kardashian είναι γνωστή για τη σχεδόν αρχειακή συλλογή της από Hermès, με κομμάτια-φετίχ όπως η Himalayan Birkin. Ωστόσο, η συγκεκριμένη επιλογή δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί απλώς ως ένα ακόμη συλλεκτικό τρόπαιο. Ακόμη και για τα δεδομένα της Hermès —ενός οίκου με μακρά ιστορία στη χρήση εξωτικών δερμάτων— η Birkin από δέρμα ελέφαντα αποτελεί ακραία εξαίρεση. Πρόκειται για ένα από τα σπανιότερα και πιο αμφιλεγόμενα υλικά που έχουν χρησιμοποιηθεί ποτέ, και όχι χωρίς λόγο.
Η κατακραυγή ξεκίνησε όταν ο luxury expert Daniel Wesson (γνωστός ως @birkinjunky) ανέδειξε την τσάντα στα social media. Πολύ γρήγορα, το θέμα πήρε διαστάσεις. Το μοντέλο και ηθοποιός Ireland Baldwin, γνωστή για τη δράση της υπέρ των δικαιωμάτων των ζώων, αναδημοσίευσε εικόνα της Kardashian γράφοντας: «Αυτό είναι αηδιαστικό και ντροπιαστικό. Δεν μπορώ να καταλάβω πώς τέτοιοι άνθρωποι συνεχίζουν να υποστηρίζονται».
Σύμφωνα με την πλατφόρμα Privé Porter, κατασκευάστηκαν μόνο ελάχιστες Birkin από αφρικανικό δέρμα ελέφαντα. Η χαρακτηριστική ματ, κοκκώδης υφή τους δεν μοιάζει με κανένα άλλο υλικό στο αρχείο της Hermès. Κι όμως, το γεγονός ότι αυτές οι τσάντες υπάρχουν, δεν τις καθιστά αποδεκτές — ούτε ιστορικά, ούτε ηθικά.
Ο οίκος Hermès διαθέτει έναν ευρύ κατάλογο εξωτικών δερμάτων, όπως αλιγάτορα, κροκόδειλο, στρουθοκάμηλο και σαύρα. Το δέρμα ελέφαντα, ωστόσο, δεν υπήρξε ποτέ επίσημο μέρος των προσφερόμενων υλικών του οίκου, κάτι που από μόνο του υπογραμμίζει το πόσο προβληματική θεωρήθηκε εξαρχής η χρήση του.
Ο luxury commentator Louis Pisano, άνοιξε εκ νέου τη συζήτηση μέσα από ένα Instagram Reel, εξηγώντας ότι κάποια από αυτά τα κομμάτια φέρεται να κατασκευάστηκαν τη δεκαετία του ’80, από το δέρμα ενός ελέφαντα που σκοτώθηκε σε σαφάρι από επιχειρηματία. Όπως ανέφερε, ελάχιστες από αυτές τις τσάντες έχουν εντοπιστεί σήμερα, μεταξύ άλλων στις συλλογές της Jamie Chua και του Xiaoma, ιδρυτή της Ginza Xiaoma.
Ορισμένα ακόμη κομμάτια από δέρμα ελέφαντα έχουν εμφανιστεί στην αγορά μεταπώλησης, όπως μέσω του luxury reseller JaneFinds, με τιμές που φτάνουν έως και τις 50.000 δολάρια για μια Hermès Kelly 35. Τιμές που, αντί να προκαλούν θαυμασμό, αναδεικνύουν το πόσο βαθιά συνδεδεμένη είναι η έννοια της αποκλειστικότητας με την εκμετάλλευση.
Η Privé Porter χαρακτηρίζει αυτές τις vintage Birkin ως «museum-level artifacts», κατάλοιπα μιας εποχής πριν από τους σύγχρονους νόμους προστασίας της άγριας ζωής. Όμως το γεγονός ότι κάτι ανήκει στο παρελθόν δεν το καθιστά αυτόματα και αποδεκτό στο παρόν. Μετά τις viral αναρτήσεις του Pisano, η PETA επανέφερε τη μακροχρόνια κριτική της προς την Hermès, υπενθυμίζοντας τις κατηγορίες για κακομεταχείριση ζώων στην αλυσίδα παραγωγής εξωτικών δερμάτων.
Ο ίδιος ο Pisano συνοψίζει το δίλημμα, λέγοντας: «Από τη μία πλευρά, αυτές οι τσάντες Hermès από δέρμα ελέφαντα αποτελούν κατάλοιπα ακραίου προνομίου και σπάνιας δεξιοτεχνίας. Από την άλλη, είναι μια σκληρή υπενθύμιση της άβολης σχέσης ανάμεσα στην πολυτέλεια, την υπερβολή και τα απειλούμενα είδη».
Και συνεχίζει: «Δεν είναι απλώς μια τσάντα με το βάρος της μετριέται σε δέρμα. Κουβαλά ιστορία και αποτελεί μια ανησυχητική υπενθύμιση του πόσο μακριά μπορεί να φτάσει κανείς στην αναζήτηση του exclusivity».
Σε μια εποχή όπου η μόδα καλείται -επιτέλους- να επαναπροσδιορίσει τις αξίες της, η προβολή ενός αξεσουάρ από δέρμα ελέφαντα δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί ως ουδέτερη πράξη. Όσο «σπάνιο» ή «συλλεκτικό» κι αν είναι, παραμένει προϊόν μιας βίαιης πρακτικής που δεν έχει καμία θέση στο σήμερα. Η πολυτέλεια χωρίς ηθική δεν αποτελεί πλέον δείκτη glamour και σίγουρα δεν έχει άλλοθι.
