Στο Buenos Ayres ο έφηβος ακόμη Αριστοτέλης Ωνάσης ήταν ένας από τους χιλιάδες σκουρόχρωμους πρόσφυγες και μετανάστες από την ανατολική άκρη της Ευρώπης, που αντιμετωπίζονταν μάλλον υποτιμητικά και έκαναν διάφορες δουλειές του ποδαριού.
Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στον μικρό και το μεγάλο Ωνάση, είχε οδηγήσει τον Αρίστο να αναζητήσει την τύχη μόνος του στο νέο κόσμο, αφού το να συνδιαχειριστεί με τον πατέρα του την οικογενειακή περιουσία και επιχείρηση ήταν αδύνατον…
Ο νεαρός Έλληνας είχε φτάσει εκεί τον Σεπτέμβριο του 1923 με 250 δολάρια στην τσέπη, στριμωγμένος για ένα μήνα στην τρίτη θέση του «Tomaso Di Savoia” σε μια μικρή καμπίνα πάνω από την προπέλα του πλοίου. Από το κατάστρωμα του πλοίου έλεγε αργότερα ότι είχε δει για πρώτη φορά το Μόντε Κάρλο, στο δρόμο για τη νέα του ζωή
Πίσω στην Αθήνα είχε αφήσει τον πατέρα του Σωκράτη και τις αδελφές του Μερόπη, Άρτεμη και Καλλιρόη.
Η οικογένεια, από τις πιο εύπορες της πόλης ξεχωρίζοντας στο καπνεμπόριο, είχε ξεριζωθεί από τη Σμύρνη ένα χρόνο νωρίτερα και είχε βρει καταφύγιο στην Αθήνα μετά από πολλές περιπέτειες. Ο ανταγωνισμός ανάμεσα στον μικρό και το μεγάλο Ωνάση, είχε οδηγήσει τον Αρίστο να αναζητήσει την τύχη μόνος του στο νέο κόσμο, αφού το να συνδιαχειριστεί με τον πατέρα του την οικογενειακή περιουσία και επιχείρηση ήταν αδύνατον…

Ο Αριστοτέλης Ωνάσης έφτασε στο Μπουένος Άυρες το 1923