Ο Αλέξανδρος Ωνάσης με τον πρώτο του ξάδελφο Φίλιππο Νιάρχο, γιο του Σταύρου Νιάρχου και της αδελφής της μητέρας του, Ευγενίας Λιβανού καταγράφηκαν κάποτε στο φακό σε μια σπάνια λήψη του αρχείου Elena's Diary, στις αρχές της δεκαετίας του 70.
Νέος, όμορφος, χαρισματικός ο Αλέξανδρος Ωνάσης, κληρονόμος του Αριστοτέλη Ωνάση είχε όλη τη ζωή μπροστά του και κάποια στιγμή θα διαδεχόταν τον πατέρα του στο τιμόνι της αυτοκρατορίας που είχε δημιουργήσει. Τα πάντα ανατράπηκαν όταν στις 22 Ιανουαρίου του 1973 το αεροπλάνο που οδηγούσε, κατέπεσε στο αεροδρόμιο του Ελληνικού, δευτερόλεπτα μετά την απογείωσή του.
Ο Αλέξανδρος Ωνάσης τραυματίστηκε βαριά και άφησε την τελευταία του πνοή στις 7 το απόγευμα της 23ης Ιανουαρίου, λόγω βαριών κρανιοεγκεφαλικών κακώσεων σε ηλικία μόλις 25 ετών. Ο θάνατος του παραμένει τυλιγμένος σε πέπλο μυστηρίου μέχρι σήμερα. Το δυστύχημα του Αλέξανδρου σηματοδότησε την αρχή της τραγωδίας για την οικογένεια Ωνάση. Η μητέρα και ο πατέρας του Αλέξανδρου, θα έφευγαν από τη ζωή εξίσου πρόωρα μέσα στην επόμενη διετία. Η δε αδελφή του Χριστίνα θα έσβηνε μόλις στα 38 της…
Εκείνη η Δευτέρα, 22 Ιανουαρίου 1973, φαινόταν διαφορετική από το πρωί. Ο Αλέξανδρος Ωνάσης είχε ξυπνήσει με άγχος για το Piaggio, το μικρό αλλά αγαπημένο αεροσκάφος της οικογένειας. Το μοιραίο υδροπλάνο ήταν αυτό που είχε πάντα δίπλα του ο Αριστοτέλης, για να τον μεταφέρει από τη θαλαμηγό του «Χριστίνα» στο πλησιέστερο αεροδρόμιο. Τελικά, αποφάσισε να το αντικαταστήσει με ένα ελικόπτερο, επειδή τον έπεισε ο Αλέξανδρος ότι έτσι θα ήταν πιο ευκίνητος και πιο σίγουρος, αφού το άλλο κάθε τόσο χρειαζόταν επισκευές. Στις 4 Ιανουαρίου του 1973, ο Ωνάσης ανακοίνωσε στο γιο του πως παρότι είχε δεθεί με το υδροπλάνο του, τελικά το πήρε απόφαση να το αντικαταστήσει με ένα υπερσύγχρονο ελικόπτερο. Σκόπευε, πάντως, να το κρατήσει μέχρι τα τέλη του Γενάρη, για να το έχει εύκαιρο σε μια κρουαζιέρα που προγραμμάτιζε στην Καραϊβική.
