Ο θάνατος του Robert Redford στα 89 του χρόνια σηματοδότησε το τέλος μιας εποχής για τον παγκόσμιο κινηματογράφο. Η είδηση ότι «έφυγε στον ύπνο του» σκόρπισε θλίψη όχι μόνο στο Χόλιγουντ, αλλά και σε εκατομμύρια θαυμαστές που είχαν μεγαλώσει με τις ταινίες του και είχαν ταυτίσει το πρόσωπό του με την αίγλη και τη δύναμη της μεγάλης οθόνης. Ο Redford υπήρξε κάτι περισσότερο από ένας χαρισματικός ηθοποιός∙ ήταν σκηνοθέτης, παραγωγός, ακτιβιστής και ιδρυτής του περίφημου Φεστιβάλ Sundance, το οποίο άλλαξε το τοπίο του ανεξάρτητου κινηματογράφου.
Μετά την ανακοίνωση του θανάτου του, τα κοινωνικά δίκτυα πλημμύρισαν από συγκινητικά μηνύματα και προσωπικές αναμνήσεις καλλιτεχνών που συνεργάστηκαν μαζί του ή επηρεάστηκαν από την πορεία του. Η Barbra Streisand, με την οποία είχε συμπρωταγωνιστήσει στην ταινία «Τα καλύτερά μας χρόνια» (1973), τον χαρακτήρισε «μοναδικό στο είδος του», σημειώνοντας: «κάθε μέρα στο σετ ήταν συναρπαστική, έντονη και γεμάτη ατόφια χαρά. Ήμασταν αντίθετοι: εκείνος προερχόταν από τον κόσμο των αλόγων, εγώ ήμουν αλλεργική σε αυτά! Κι όμως, συνεχίσαμε να προσπαθούμε να μαθαίνουμε περισσότερα ο ένας για τον άλλον, ακριβώς όπως οι χαρακτήρες της ταινίας».
Ο Leonardo DiCaprio ανέδειξε μια λιγότερο προβεβλημένη πλευρά του: αυτή του ακτιβιστή για το περιβάλλον, μιλώντας για την «αδιαπραγμάτευτη δέσμευσή του να προστατεύσει τον πλανήτη μας και να εμπνεύσει αλλαγές ισοδύναμες του τεράστιου ταλέντου του».
Στον ίδιο τόνο, ο Ethan Hawk τον αποκάλεσε «υπέρτατο πρωταθλητή του ανεξάρτητου κινηματογράφου, ορμητικό υπερασπιστή του αυθεντικού storytelling και του περιβάλλοντος».
Με ιδιαίτερη συγκίνηση τον αποχαιρέτησε και η Demi Moore, η οποία θυμήθηκε την κοινή τους εμφάνιση στο «Ανήθικη πρόταση» (1993), γράφοντας: «Και τι δεν θα έδινα για έναν ακόμα χορό μαζί του».
Από την πλευρά της, η Mia Farrow μίλησε για «έναν ηθικό άνθρωπο που ενδιαφερόταν βαθιά για την οικογένειά του και για την Αμερική», τονίζοντας πως «ενσάρκωνε ό,τι θεωρούμε σημαντικό – και αναζητάμε σήμερα».
Η Jane Fonda, με την οποία είχε συνεργαστεί σε δύο χαρακτηριστικές στιγμές της καριέρας του, δεν έκρυψε την οδύνη της: «έκλαιγα όλο το πρωί. Ευτυχώς όμως μπορώ να θυμηθώ τόσο πολλές χαρούμενες στιγμές, γεμάτες γέλιο με τα αστεία του. Νιώθω τυχερή που έκανα μαζί του μια από τις πρώτες μεγάλες ταινίες του, “Ξυπόλητοι στο πάρκο” (τον ερωτεύτηκα σε εκείνη) και την τελευταία του, “Οι ψυχές μας τη νύχτα”».
Αντίστοιχα, ο Morgan Freeman μοιράστηκε τη δική του εμπειρία συνεργασίας: «Υπάρχουν κάποιοι άνθρωποι με τους οποίους ξέρεις ότι θα ταιριάξεις. Αφού συνεργαστήκαμε με τον Robert Redford στο “Brubaker” το 1980, γίναμε αμέσως φίλοι».
Ο Robert Redford δεν υπήρξε μόνο ένας από τους πιο εμβληματικούς σταρ του Χόλιγουντ – με ταινίες όπως «Butch Cassidy and the Sundance Kid», «Ο Κόνδορας της Μέρας», «The Sting» και πολλές ακόμη. Υπήρξε επίσης ένας άνθρωπος που επαναπροσδιόρισε τη σχέση της τέχνης με την κοινωνία, δίνοντας χώρο και φωνή σε δημιουργούς που ήθελαν να ξεφύγουν από τα στερεότυπα των μεγάλων στούντιο. Με το Sundance καθιέρωσε μια νέα γενιά κινηματογραφιστών και άφησε παρακαταθήκη που θα συνεχίσει να εμπνέει.
Ο κόσμος της τέχνης τον αποχαιρετά με ευγνωμοσύνη, αναγνωρίζοντας ότι η πορεία του ήταν μοναδική, γεμάτη επιτυχίες αλλά και ουσιαστικές αξίες. Ένας ηθοποιός που μετατράπηκε σε σύμβολο μιας ολόκληρης εποχής, παραμένοντας μέχρι τέλους πιστός στις αρχές και τα οράματά του.
