ΤΟ ΒΗΜΑ logo

Marseaux: «Η μαμά μου πρόλαβε ένα μόνο live μου, το πρώτο» – Η τραγουδίστρια μιλά για τον πόνο της απώλειας

Marseaux: «Η μαμά μου πρόλαβε ένα μόνο live μου, το πρώτο» – Η τραγουδίστρια μιλά για τον πόνο της απώλειας 1

Για την απώλεια της μητέρας της και τον τρόπο που διαμόρφωσε τη ζωή και την πορεία της, μίλησε η Marseaux σε μια εκ βαθέων συνέντευξη. Η τραγουδίστρια αποκάλυψε πως, παρά τον συνεχιζόμενο πόνο, έχει βρει τις ισορροπίες της, ενώ θυμήθηκε τις «τελευταίες κουβέντες» που είχε μαζί της πριν φύγει από τη ζωή.

ΑΠΟ GRACE TEAM

Σε μια σπάνια προσωπική εξομολόγηση, η Marseaux μίλησε για την απώλεια της μητέρας της, ένα γεγονός που σημάδεψε τη ζωή της. Η τραγουδίστρια, που τότε ήταν μόλις 17 ετών, ανέφερε πως παρά τον πόνο που παραμένει, έχει καταφέρει να επανακτήσει τις ισορροπίες της.

Όπως δήλωσε στην εκπομπή Buongiorno, την 1η Ιουλίου:

«Χάσαμε τη μαμά μας όταν ήμουν 17 χρόνων και η αδερφή μου 12. Ακόμα πονάει αλλά κάπως μαθαίνεις και ξαναβρίσκεις τις ισορροπίες σου και την καθημερινότητά σου και συνεχίζεις. Ήταν δύσκολο γιατί και η αδερφή μου ήταν σε μεταβατική περίοδο και αντίστοιχα εγώ είχα τα διλήμματά μου. Είχαμε προλάβει να κάνουμε τις "κουβέντες" μας. Κυρίως τη φρόντιζε ο μπαμπάς μου την αδερφή μου, γιατί εγώ έφυγα από το σπίτι όταν πέθανε η μαμά μου. Δεν είχα βγάλει κάποια τραγούδια και είχα ένα κοινό. Πουλούσα κάποια μπλουζάκια και μάζεψα λεφτά για να φύγω από το σπίτι. Η μαμά μου πρόλαβε ένα μόνο live μου, το πρώτο».

Η μητέρα της, όπως περιγράφει, ήταν ένα δυνατό πρόσωπο που λειτούργησε ως καθοδηγητική φιγούρα ακόμη και λίγο πριν τον θάνατό της. Είχε προλάβει να μιλήσει στις κόρες της και να τις προετοιμάσει για την απουσία της, δίνοντάς τους τη βασική συμβουλή να σταθούν στα πόδια τους.

«Γνωρίζαμε ότι θα "φύγει" η μητέρα μου. Όταν είχε διαγνωστεί ήταν πολύ διαχειρίσιμο και μας είχαν πει ότι θα το ξεπερνούσε. Μετά δεν ξέρω τι έγινε, ίσως κάποιες επιπλοκές, μεταστάσεις, και δεν τα κατάφερε. Όταν το κατάλαβε ότι δεν θα το ξεπεράσει, μας έκανε κάποιες κουβέντες ότι θα είμαστε τώρα μόνες μας με τον μπαμπά μας και να πατήσουμε στα πόδια μας. Σημαίνει τα πάντα για μένα η μαμά μου. Στον χαρακτήρα της μοιάζω, γιατί ήταν μία πολύ δυναμική γυναίκα και ήταν και είναι το πρότυπό μου. Η αδερφή μου μοιάζει πολύ στο πρόσωπο με τη μαμά μου. Δεν ξέρω από πού πήρα τα μπλε μάτια μου, η αδερφή μου έχει τα πράσινα μάτια της μαμάς μου».

ΑΠΟΡΡΗΤΟ