Μία από τις πλέον δύσκολες νόσους είναι η άνοια τόσο για τον ίδιο τον ασθενή όσο και για τα αγαπημένα του πρόσωπα. Η επικοινωνία χάνεται ξαφνικά και η καθημερινότητα είναι γεμάτη προκλήσεις τόσο πρακτικές όσο και συναισθηματικές. Η Ελένη Ράντου έκανε τη δική της κατάθεση ψυχής στο podcast της Μαρίας Μπακοδήμου και μίλησε για το ζήτημα της άνοιας, με αφορμή τη μητέρα της, η οποία πάσχει από άνοια έξι χρόνια.
Η ηθοποιός θέλησε να μιλήσει για την ασθένεια της μητέρα της και το έκανε με τον δικό της τρόπο και τα αληθινά της λόγια μας συγκίνησαν τόσο εμάς όσο και το κοινό. Τρυφερή, γλυκιά και ειλικρινής εξομολογήθηκε πώς βιώνει την άνοια της μητέρας της. Χαρακτηριστικά, είπε:
«Ο άνθρωπος που έχει αναλάβει τον φροντιστή, πρέπει να έχει βοήθεια από ψυχολόγο για να ανταπεξέλθει. Το να μην σε θυμάται ο γονιός σου, σε χτυπάει τόσο πολύ που αποκλείεται να μην ταρακουνήσει το ψυχολογικό σου κομμάτι. Ο άνθρωπος είναι ζωντανός αλλά σαν να έχει φύγει. Στο σπίτι κάποια στιγμή επικρατούσε η απόλυτη τρέλα και με τις κοπέλες που ερχόντουσαν για φροντίδα αλλά και με εμάς. Η σύγχυση ήταν μεταδοτική, ειδικά όσο η μητέρα μου μιλούσε».
H ίδια εξήγησε πώς γεννήθηκε η άνοια: «Το πρώτο σύμπτωμα της άνοιας είναι η έλλειψη συναισθημάτων. Τα συναισθήματα που γεννιούνται είναι πολύ επιθετικά. Η μητέρα μου είναι σε φάση που δεν μιλάει. Χρειάζεται τη φροντίδα ενός μωρού. Από όλη την οικογένεια, φροντιστής θα γίνει ο ένας. Είσαι τόσο εξαρτημένος από τον άρρωστο άνθρωπο, όσο είναι και εκείνος από εσένα. Υπήρξαν πολλές στιγμές που πήρα προσωπικά και πληγώθηκα με το γεγονός ότι φρόντιζα την μητέρα μου, αλλά δεν έπαιρνα αγάπη λόγω του ότι με την ασθένεια δεν μπορεί να νιώσει τίποτα από όλα αυτά. Πάω κάθε μέρα στην μητέρα μου γιατί έχω έναν τρόμο ότι αν αφήσω μέρες, δεν θα με γνωρίζει καθόλου. Παλεύεις με τα δικά σου φαντάσματα όταν έχεις έναν άνθρωπο με άνοια. Μαθαίνεις να δίνεις εντελώς ανιδιοτελώς, που το κάνεις μια φορά για το παιδί σου και μετά για τον γονιό σου».
