Η Brigitte Bardot έφυγε όπως έζησε τα τελευταία της χρόνια: μακριά από τα φώτα, αλλά στο επίκεντρο της παγκόσμιας συγκίνησης. Νωρίς το πρωί της Κυριακής 28 Δεκεμβρίου 2025, η εμβληματική μορφή του παγκόσμιου κινηματογράφου άφησε την τελευταία της πνοή, κλείνοντας έναν κύκλο ζωής που σημάδεψε όχι μόνο την Έβδομη Τέχνη, αλλά και έναν ολόκληρο τρόπο ύπαρξης: αυτόν της απόλυτης, ασυμβίβαστης ελευθερίας.
Η είδηση του θανάτου της έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα σε λίγα λεπτά. Δεν ήταν απλώς ο αποχαιρετισμός σε μια μεγάλη σταρ. Ήταν το τέλος ενός μύθου που είχε επιλέξει συνειδητά να αποσυρθεί, να σιωπήσει, να μετατοπίσει το κέντρο βάρους του από τη λάμψη στην πράξη.
Ο Bruno Jacquelin, διευθυντής Τύπου και Δημοσίων Σχέσεων του ιδρύματος που φέρει το όνομά της, μίλησε δημόσια για τις τελευταίες στιγμές της Bardot, δίνοντας ένα σπάνιο και βαθιά ανθρώπινο στιγμιότυπο από το τέλος μιας ζωής που υπήρξε διαρκώς εκτεθειμένη. Όπως αποκάλυψε στο BFMTV, είχε επικοινωνήσει με τον σύζυγό της, Bernard d’Ormale, «λίγο πριν βγει στον αέρα». Η εικόνα που περιέγραψε ήταν απλή και συντριπτική μαζί. «Τη συνόδευσε μέχρι το τέλος», εξήγησε. «Ήταν στο πλευρό της όταν έσβησε».
Η Bardot δεν έφυγε μόνη. Έφυγε όπως ακριβώς είχε επιλέξει να ζει τα τελευταία χρόνια: με έναν άνθρωπο δίπλα της, χωρίς κοινό, χωρίς χειροκρότημα. Ο Bruno Jacquelin αποκάλυψε και την τελευταία λέξη που πρόφερε η Brigitte Bardot, απευθυνόμενη στον σύζυγό της - μια λέξη σχεδόν παιδική, σχεδόν άυλη. «Την άκουγε να αναπνέει κανονικά και ύστερα, στις 5:50, του είπε πολύ απαλά αυτήν τη λέξη αγάπης, που ήταν “pioupiou”. Και τότε τελείωσαν όλα». Στην αργκό, pioupiou σημαίνει μωρό μου. Μια λέξη μικρή, τρυφερή, σχεδόν ψίθυρος· ένα αντίο χωρίς δραματουργία, χωρίς μεγαλόστομες δηλώσεις.
"À 5h55 ce matin, elle lui a dit tout doucement son petit mot d'amour": Bruno Jacquelin, directeur presse de la Fondation Bardot, raconte les derniers instants de Brigitte Bardot pic.twitter.com/1oWGOJxHOZ
— BFM (@BFMTV) December 28, 2025
Τα τελευταία χρόνια της ζωής της ήταν δύσκολα. Η Brigitte Bardot ήταν ταλαιπωρημένη από προβλήματα υγείας, όμως, όπως επιβεβαίωσε ο Bruno Jacquelin, παρέμεινε μέχρι τέλους «κουρασμένη, αλλά μαχητική». Παρά την εξάντληση, δεν εγκατέλειψε ποτέ τον αγώνα που η ίδια θεωρούσε ουσιαστικότερο από κάθε κινηματογραφικό της ρόλο: τη δράση για τα δικαιώματα και την προστασία των ζώων. «Συνέχιζε τη δράση της για τα ζώα, μέσω του ιδρύματός της», τόνισε.
Το Ίδρυμα Brigitte Bardot δεν υπήρξε ποτέ ένα απλό παράρτημα της φήμης της. Ήταν το έργο ζωής της. «Όπως έλεγε και η ίδια, το ίδρυμά της είναι δυνατό, όπως και εκείνη. Και το Ίδρυμα θα συνεχίσει φυσικά με δύναμη και αυστηρότητα», πρόσθεσε ο Jacquelin, σκιαγραφώντας τη φιλοσοφία με την οποία η Bardot αντιμετώπιζε τη δράση της: χωρίς συμβιβασμούς, χωρίς ημίμετρα, χωρίς συναισθηματικούς εκβιασμούς.
Δεν είναι τυχαίο ότι ο θάνατός της ανακοινώθηκε μέσα από αυτή ακριβώς την οργάνωση. Η επιλογή αυτή, όπως εξηγεί ο Bruno Jacquelin, συμπυκνώνει όλη τη μεταγενέστερη ζωή της Bardot. «Έδωσε τα πάντα για το ίδρυμά της», θυμάται, υπογραμμίζοντας το «τεράστιο έργο» που επιτέλεσε η αείμνηστη σταρ επί 40 χρόνια. Τέσσερις δεκαετίες αδιάκοπης δράσης, συγκρούσεων, παρεμβάσεων, δημόσιων τοποθετήσεων που συχνά δίχασαν, αλλά ποτέ δεν υπήρξαν αδιάφορες.
Πλέον, το Ίδρυμα Brigitte Bardot και η ίδια η Brigitte Bardot «είναι άρρηκτα συνδεδεμένα για πάντα». Όχι ως μνημείο νοσταλγίας, αλλά ως ζωντανή συνέχεια ενός αγώνα που η ίδια δεν εγκατέλειψε ούτε όταν το σώμα της λύγιζε.
Η Brigitte Bardot πέθανε στα 91 της χρόνια, αφήνοντας πίσω της κάτι πολύ μεγαλύτερο από μια κινηματογραφική φιλμογραφία. Άφησε ένα αποτύπωμα που ξεκινά από την εικόνα και καταλήγει στην πράξη.
