In Bloom: H Κάτια Νεκταρίου πιστεύει ότι η ομορφιά κρύβεται στη διαφορετικότητα

Ποιο είναι το χαρακτηριστικό που έχει η Ελίνα και θα θέλατε να έχετε κι εσείς;

Αυτό που μου αρέσει στην Ελίνα και που θα ήθελα να υιοθετήσω –αν και, για κάποιο λόγο, δεν μπορώ– είναι ότι βλέπει τον κόσμο αρκετά ωμά. Έχει περάσει από ένα δύσκολο μονοπάτι ζωής και σίγουρα αυτό την έχει βοηθήσει/οδηγήσει στο να αντιμετωπίζει τις καταστάσεις με έναν τόσο σκληρό τρόπο. Εγώ που το απομυθοποιώ όλο αυτό και δουλεύω πάνω της για να την κάνω να φαίνεται σαν ένας αληθινός άνθρωπος αντιλαμβάνομαι την ωμότητά της. Δεν θα ωραιοποιήσει καταστάσεις για το εγώ της. Εγώ, αντίθετα, το κάνω σε κάποιες αρνητικές συνθήκες. Δηλώνω ένοχη!

Πώς ξεκινήσετε το ταξίδι της υποκριτικής; Πόσο δύσκολο ήταν να κάνετε την πρώτη σας συνεργασία στην τηλεόραση;

Οι γονείς μου ήξεραν ότι θα γίνω ηθοποιός από τη στιγμή που γεννήθηκα. Δεν υπήρχε κάποια αμφιβολία. Έβλεπαν ε-ξαρχής ότι το παιδί τους είναι καλλιτεχνικό πνεύμα. Θυμάμαι όταν ήμουν στον παιδικό έκανα πάρα πολλά ορθογραφικά λάθη και με πήγαν οι γονείς μου σε ειδικό για να δουν αν έχω κάποια είδους δυσλεξία. Αυτή η κυρία μου έδινε έτοιμες παραγράφους, μου μου ζητούσε να τις γράψω. Στην πρώτη σει-ρά τα έκανα όλα σωστά αλλά στις επόμενες τα άλλαζα και μου έλεγε: «Γιατί πάντα στην πρώτη σειρά σε όλες τις παραγράφους που έχουμε πει η ορθογραφία είναι τέλεια και μετά τα δοκιμάζεις με διαφορετικούς τρόπους;». Και εγώ απάντησα: «Γράφω τα πρώτα πρώτα σωστά γιατί ξέρω ότι είναι το σωστό και μετά δοκιμάζω άλλα γράμματα γιατί έχουμε τόσα πολλά «η», τόσα πολλά «ε»! Οπότε της είχα πει είναι κρίμα να μην μπουν όλα! Στο τέλος είπε στους γονείς μου: «To παιδί σας είναι απλά καλλιτέχνης. Δεν έχει τίποτα»!

Οι γονείς μου το είχαν καταλάβει. Εγώ ήθελα να γίνω δασκάλα που ήταν και η μαμά μου. Πέρασα όμως Θεατρολογία και θυμάμαι η μαμά μου είχε έρθει με έναν ενθουσιασμό και μου λέει, ενώ εγώ εργαζόμουν: «Αγάπη μου περάσαμε Θεατρολογία Ναυπλίου». Εγώ στο «Θεατρολογία» είχα πάθει το πρώτο εγκεφαλικό και στο «Ναύπλιο» έπαθα το δεύτερο γιατί κατάλαβα ότι φεύγω και ξεκινάω να κλαίω. Η μαμά ήταν εκείνη που με είχε παροτρύνει να ασχοληθώ με την υποκριτική λέγοντάς μου μετά θα πας σε μία σχολή και θα γίνεις ηθοποιός και της είχα πει: «Δεν θέλω να γίνω άνεργη!» και μου απάντησε: «Eσύ θα είσαι πολύ καλή ηθοποιός οπότε δεν θα είσαι ποτέ άνεργη!» Και αυτό έχει λειτουργήσει μέχρι σήμε-ρα γιατί έχω κάνει πολύ όμορφες δουλειές, πάρα πολύ καλές συνεργασίες, δεν έχω μείνει κάποιο διάστημα χωρίς να εργάζομαι το οποίο δεν είναι και απαραίτητα κακό βέβαια. Φέτος έκανα μία πολύ μεγάλη συνειδητοποίηση ότι δεν με κάνει καλή ηθοποιό το να έχω συνέχεια δουλειά αλλά το να έχω συνέχεια ρόλους που είμαι περήφανη.

Την πρώτη μου συνεργασία την έκανα στην Ελλάδα παράλληλα με την σχολή (χωρίς να τους το πω). Ήμουν σε μία ται-νία μικρού μήκους, το «Καληνύχτα Μάρα» και αυτή ήταν η πρώτη μου επαφή με την κάμερα. Μέχρι τότε πίστευα ότι δεν έπρεπε να δουλέψω με κάμερα, έπρεπε να κάνω μόνο θέατρο και εκεί κατάλαβα ότι δεν ισχύει. Όταν τελείωσα τη σχολή έφυγα πήγα στην Αγγλία χωρίς να έχω κλείσει κάτι συγκε-κριμένο. Απλά είπα πάω Αγγλία και την επόμενη ημέρα έφυγα! Εκεί μου έκαναν scouting, με βρήκε μία υπεύθυνη (σαν manager είναι στην Αγγλία) και μου ζήτησε τα στοιχεία μου. Στην αρχή φοβήθηκα αλλά μετά που την έψαξα και διαπίστωσα ότι δεν είναι scam και έκανα και κάποιες ταινίες μικρού μήκους και φωτογραφίσεις στην Αγγλία.

Έχετε μια πολύ ξεχωριστή ομορφιά. Απολαμβάνετε αυτήν τη διαφορετικότητα; Πιστεύετε ότι σας έχει βοηθήσει στην πορεία σας;

Καταλαβαίνω ότι είμαι διαφορετική, ότι έχω πιο ιδιαίτερα και σπάνια, κατά κάποιον τρόπο, χαρακτηριστικά. Δέχομαι όμως σχόλια όπως «δεν περίμενα ότι θα είσαι έτσι από κοντά». Φέτος με είπαν ΑΙ! Αυτό δεν το αντιλαμβάνομαι. Κατ’ αρχάς, για μένα, το να είναι κάποιος διαφορετικός τον κάνει τρομακτικά υπέροχο. Μου αρέσουν πολύ τα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά των ανθρώπων. Τώρα, όσον αφορά το αν με έχει βοηθήσει, θα πω ότι έχει δύο όψεις γιατί, από τη μία, μπορεί να με θυμούνται λόγω της εμφάνισής μου, από την άλλη, όμως, είναι λίγο περιοριστική για τους ρόλους. Φέτος, για παράδειγμα, είμαι διαφορετική σε σχέση με πέρυσι. Στο «Ταμπού» υπάρχουν αλλαγές πάνω μου σε σύγκριση με το «Κάνε ότι κοιμάσαι». Για να με εμπιστευτεί κάποιος σκηνοθέτης, πρέπει είτε να με γνωρίζει και να ξέρει ότι μπορώ να προσαρμοστώ είτε να έχει μεγάλη πίστη στον εαυτό του και στην ομάδα του ότι δεν θα βγει ο ίδιος χαρακτήρας.

Όταν ήσαστε παιδί, πώς βιώνατε αυτήν τη διαφορετικότητα;

Όταν ήμουν στο δημοτικό, μου έκαναν bullying, και μάλιστα σε σημείο που να μη θέλω να πάω σχολείο και να λέω ψέματα στη μητέρα μου ότι ήμουν άρρωστη. Αυτό είχε αρχίσει από τον παιδικό σταθμό, όπου με κορόιδευαν επειδή είχα πει ότι είμαι νεράιδα. Το είχα πει επειδή όλοι μου έλεγαν «μοιάζεις με νεράιδα» και τους απαντούσα «ναι, είμαι» – μέσα μου προφανώς ήξερα ότι δεν είμαι. Αργότερα, όταν πήγαμε στο ίδιο δημοτικό, με ρωτούσαν: «Γιατί είσαι έτσι περίεργη; Είσαι νεράιδα;». Μετά ξεκίνησα να κάνω παρέα με τα αγόρια –σε όλη μου τη ζωή κάνω παρέα κυρίως με αγόρια– και μου ασκούσαν bullying και για αυτή μου την επιλογή. Τα παιδιά δεν μπορούν να διαχειριστούν τη διαφορετικότητα. Φανταστείτε ένα παιδάκι με πολύ πιο ανοιχτόχρωμα χαρακτηριστικά, γαλάζια μάτια, μύτη οριακά ανύπαρκτη, ήμουν λίγο «ο εξωγήινος».

Εσείς πώς θα ορίζατε την ομορφιά;

Με μία λέξη: «διαφορετικότητα». Αν σε δω και μπορώ να θυμηθώ το πρόσωπό σου ένα μήνα αργότερα, ένα χρόνο αργότερα, μία αιωνιότητα αργότερα, αν το πρόσωπό σου περιτριγυρίζει τη σκέψη μου, αυτόματα είσαι πανέμορφη/ος στα δικά μου μάτια. Γενικά, όμως, η ομορφιά είναι το vibe μας. Αν ένας άνθρωπος έχει θετικό vibe, αν, όταν τον βλέπεις, μπορείς να διαβάσεις την ψυχή και τα συναισθήματά του και να αισθανθείς ασφάλεια, απευθείας είναι όμορφος. Αν όμως δεις έναν, αντικειμενικά, όμορφο άνθρωπο που όμως δεν εκπέμπει κάτι ευχάριστο, αυτό θα απομυθοποιήσει τα χαρακτηριστικά του.

Σας αρέσει να κάνετε αλλαγές στην εμφάνισή σας;

Λατρεύω τις αλλαγές. Για παράδειγμα, μια μέρα μπήκα απλώς στο μπάνιο και βγήκα με αφέλειες. Σκέφτηκα «και γιατί όχι;». Τις έκοψα μάλιστα με ψαλιδάκι νυχιών, οπότε, καταλαβαίνετε, ήταν τελείως αυθόρμητο. Γενικά κουρεύω τα μαλλιά μου μόνη μου, τα βάφω και μου αρέσει να πειραματίζομαι διαρκώς.

Ποια είναι τα προϊόντα ομορφιάς που δεν αποχωρίζεστε;

Τα κόκκινα κραγιόν και τα κόκκινα βερνίκια. Στην τσάντα μου θα βρείτε πάντα τουλάχιστον 5-6 κόκκινα κραγιόν σε διαφορετικές αποχρώσεις. Αυτά είναι τα must. Συνήθως έχω μαζί μου και ένα κονσίλερ και ένα highlighter γιατί δεν βάφομαι πολύ, μόνο αν βγω έξω.

Η beauty ρουτίνα σας;

Το πρώτο που κάνω όταν ξυπνήσω είναι να πλύνω το πρόσωπό μου με παγωμένο νερό. Συνεχίζω με σαπούνι και ζεστό νερό και κάνω κυκλικές κινήσεις με ένα beauty gadget. Κατόπιν κάνω μασάζ με ένα παγάκι. Ολοκληρώνω τη ρουτίνα μου με serum και ενυδατική, μετά εφαρμόζω καστορέλαιο στις βλεφαρίδες μου, βάζω το κόκκινο κραγιόν μου και φεύγω!

Ποιες είναι οι πράσινες συνήθειες ομορφιάς που έχετε υιοθετήσει;

Προτιμώ εταιρείες με επαναχρησιμοποιούμενες συσκευασίες και πιο πράσινη φιλοσοφία συνολικά. Επίσης, χρησιμοποιώ δίσκους ντεμακιγιάζ από βαμβακερό ύφασμα, ενώ δεν πετώ τα βαζάκια από κρέμες επειδή φτιάχνω σπιτική κηραλοιφή και τα γεμίζω με αυτήν.

Ποιο από τα μακιγιάζ της φωτογράφισης θα θέλατε να ξαναδοκιμάσετε;

Το μακιγιάζ με το ρουζ και τις έντονες, νέον φακίδες το έχω ξανακάνει. Μου αρέσει να προσθέτω στο πρόσωπό μου φακίδες σε διαφορετικά χρώματα. Η αλήθεια όμως είναι ότι ερωτεύτηκα το look με τα κολλημένα λουλούδια. Αν και δεν θα το επέλεγα τόσο έντονο, σίγουρα θέλω να το δοκιμάσω σε μια έξοδό μου.

Τι σας γεμίζει με ενέργεια;

Μόνο και μόνο που θα ξυπνήσω και θα ανοίξω την ατζέντα μου και θα δω ότι έχω κάτι να κάνω γεμίζω ενέργεια. Θεωρώ ότι έχω κάποια στοιχεία εργασιομανίας αλλά από τη στιγμή που αυτό με κινητοποιεί να ξυπνήσω νωρίς, να κάνω την ρουτίνα μου, μου αρέσει!

Πείτε μας ένα beauty icon που θαυμάζετε.

Η αλήθεια είναι ότι δυσκολευόμουν ανέκαθεν να βρω μοντέλα, ηθοποιούς που να ταυτιστώ. Τελευταία εμπνεύστηκα από το Euphoria, την ταινία ολόκληρη που πήρα το vibe και είπα θέλω αυτό να το αποτυπώσω στο πρόσωπό μου για την έξοδό μου. Δεν ταυτίζομαι τόσο με ανθρώπους αλλά από τα vibes και συνήθως είναι από ταινίες.

Πώς βλέπετε τον εαυτό σας σε δέκα χρόνια;

Προσωπικά με αγχώνει ότι μεγαλώνω. Θα ήθελα ιδανικά να μείνω έτσι για πάντα. Αυτή τη στιγμή ειδικά βρίσκομαι στην καλύτερη φάση μου, λατρεύω τα χαρακτηριστικά μου, δεν θα άλλαζα τίποτα επάνω μου. Τώρα σε δέκα χρόνια ελπίζω να έχω κάνει πολύ κινηματογράφο, να έχω πειραματιστεί με δικά μου projects. Θα ήθελα πολύ να έχω συνεργαστεί και με τον Βασίλη Κεκάτο! Τώρα εμφανισιακά δεν μπορώ να φανταστώ πως θα είμαι σε δέκα χρόνια γιατί δεν ξέρω πώς θα είμαι σε έναν μήνα! (γέλια)

Ποιο είναι το επόμενο επαγγελματικό σας βήμα;

Αυτή την περίοδο δουλεύω ένα project, το οποίο δεν είναι ακριβώς παράσταση. Πρόκειται για performance την οποία είδα στον ύπνο μου. Ξύπνησα έστειλα μήνυμα στους ανθρώπους που πίστευα ότι ταιριάζουν σε αυτό το project και ανταποκρίθηκαν μετά από λίγες ώρες. Άκουσαν τα απεγνωσμένα ηχητικά μου: «Παιδιά είδα αυτό και πρέπει να το κάνουμε!». Τώρα το δουλεύουμε γιατί με το που αισθανθώ ότι θέλω να κάνω κάτι, απλά το κάνω.

Η make-up artist Δήμητρα Αλτάνη εμπνεύστηκε από την απλότητα και την ομορφιά της φύσης για το μακιγιάζ της Κάτιας Νεκταρίου και μοιράζεται μαζί μας βασικά μυστικά για τα πιο φρέσκα ανοιξιάτικα looks.

• Η περιποίηση της επιδερμίδας πριν από το μακιγιάζ εξασφαλίζει διάρκεια και σταθερό και ομοιόμορφο αποτέλεσμα.
• Η διάφανη κάλυψη με skin tint είναι must καθώς χαρίζει ενυδάτωση και δροσερή όψη. Πρόκειται για ένα προϊόν με εξαιρετικά ελαφριά υφή που αναζωογονεί και προσφέρει την απαραίτητη υγρασία στην επιδερμίδα.
• Τα φρύδια προσδίδουν δύναμη και χαρακτήρα στο βλέμμα. Για να τα δημιουργήσετε, χρησιμοποιήστε τζελ, που τα βοηθά να παραμένουν ανασηκωμένα.
• To ρουζ την άνοιξη λειτουργεί σαν αξεσουάρ και δίνει statement προσωπικότητα στο look. Στόχος είναι ένα φρέσκο και φυσικό αποτέλεσμα με μια διακριτική πινελιά λάμψης.
• Όσον αφορά τα χείλη, τα lip oils για διάφανη λάμψη και φροντίδα πρωταγωνιστούν, ενώ η τεχνική του οmbre τα κάνει να δείχνουν πιο σαρκώδη