ΤΟ ΒΗΜΑ logo

Η μοναξιά του επιδραστή και του ινφλουένσερ το κάγκελο 1

Το χάσταγκ #influencer κερδίζεται με σχετική ευκολία, μετριέται με views, like, καρδούλες, μεταφράζεται σε μερικά έξτρα μηδενικά στον τραπεζικό λογαριασμό και διαμορφώνει συνειδήσεις. Ο γνωστός γλωσσολόγος, Γιώργος Μπαμπινιώτης, ωστόσο διαφωνεί στα σημεία.

ΑΠΟ ΕΦΗ ΑΛΕΒΙΖΟΥ

Το 2018, η Daily Mail χαρακτήρισε τον Ralphie Waplington ως τον «νεότερο ινφλουένσερ» των μέσων κοινωνικής δικτύωσης της Βρετανίας. Ο Ralphie, ο οποίος ήταν τότε δύο ετών, είχε είκοσι χιλιάδες ακολούθους στο Instagram. Οι γονείς του τον φωτογράφιζαν σύμφωνα με τις εντολές που λάμβαναν από εμπορικούς συνεργάτες- τα μέλη της ευρύτερης οικογένειάς του έπρεπε να ζητήσουν έγκριση πριν δημοσιεύσουν τις δικές τους φωτογραφίες με τον Ralphie, μη τυχόν και βλάψουν το εμπορικό σήμα με μια πόζα ενδεχομένως εκτός μηνύματος.

«Ο Ralphie είναι αναμφισβήτητα χαριτωμένος. Αλλά η χαριτωμενιά του επιτείνει μόνο την αίσθηση ανησυχίας που νιώθουμε κάθε φορά που εξετάζουμε τους ινφλουένσερ και την τέχνη τους» σχολιάζει ο Αμερικανός συγγραφέας Laurence Scott σε ένα άρθρο του New Yorker, το 2019 και συνεχίζει βάζοντας τα πράγματα στη θέση τους:

«Σε ένα επίπεδο, ο όρος "ινφλουένσερ" είναι μια ανόητη, εμπορική ταμπέλα, που περιγράφει κάποιον που εκμεταλλεύεται ένα διαδικτυακό κοινό υποστηρίζοντας προϊόντα ή υπηρεσίες -έναν εκπρόσωπο διασημοτήτων για την εποχή των σόσιαλ μίντια».

Τα χρόνια πέρασαν, ο όρος ινφλουένσερ καθιερώθηκε και σήμερα, έρχεται εκ νέου ο φιλόλογος, γλωσσολόγος και καθηγητής Πανεπιστημίου, Γιώργος Μπαμπινιώτης να επαναπροσδιορίσει ένα λεκτικό τικ, με μια ανάρτησή του φέισμπουκ, που έγινε -τι άλλο;- viral.

«Όπως μας υπενθυμίζει ο χαρακτηριστικός, μοντέρνος ισχυρισμός του Φραγκίσκου, η επιρροή δεν χρειάζεται να ευθυγραμμίζεται με τα εταιρικά συμφέροντα» σχολιάζει ο Αμερικανός συγγραφέας Laurence Scott στο ίδιο άρθρο, στο New Yorker, τοποθετώντας τη δράση του ινφλουένσερ στο κέντρο του σύγχρονου, πολυδιάστατου μάρκετινγκ, όπου και κυρίως ανήκει.

Τα χρόνια πέρασαν, ο όρος ινφλουένσερ καθιερώθηκε και σήμερα, έρχεται εκ νέου ο φιλόλογος, γλωσσολόγος και καθηγητής Πανεπιστημίου, Γιώργος Μπαμπινιώτης να επαναπροσδιορίσει ένα λεκτικό τικ, με μια ανάρτησή του φέισμπουκ, που έγινε -τι άλλο;- viral.

«Φτάνει πια με τους influencerS! (προσέξτε τον αγγλικό πληθυντικό, τρομάρα μας!). Άσε που θυμίζει -μακριά από μάς- την ινφλουέντσα, την ισπανική γρίπη! Επιδραστές είναι οι άνθρωποι και επιδράστριες, αν είναι γυναίκες. Γνωστοί, παραγωγικοί και δημιουργικοί.

Όπως όλα τα τικ, λεκτικά ή μη, έτσι και ο ινφλουένσερ δεν κόβεται, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, εύκολα.

»Γι’ αυτό και ας αποφύγουμε το επηρεαστές και επηρεάστριες (που θα ήταν μια άλλη απόδοση), γιατί αυτό ''επηρεάζεται'' ως παράγωγο από την επήρεια που δεν έχει και την καλύτερη φήμη (η επήρεια έχει πάντοτε αρνητικό περιεχόμενο και αναφέρεται στα δυσμενή επακόλουθα που προκαλούνται από ορισμένες ουσίες ή καταστάσεις.

»''Οδηγούσε υπό την επήρεια αλκοόλ και προκάλεσε ατύχημα'' – ''Ήμουν ακόμη υπό την επήρεια τής νάρκωσης'' – ''Η απόφαση ελήφθη βιαστικά, υπό την επήρεια μιας λανθασμένης εντύπωσης'')» γράφει ο Μπαμπινιώτης κάνοντας την ορθή κατ’ αυτόν πρόταση. Όπως όλα τα τικ, όμως, λεκτικά ή μη, έτσι και ο ινφλουένσερ δεν κόβεται, κυριολεκτικά ή μεταφορικά, εύκολα.

«Ο ινφλουένσερ ακούγεται ελαφρώς δυσοίωνος -θα μπορούσε να είναι ένας κακός του Batman, μαζί με τον Joker» συνεχίζει ο Laurence Scott από εκεί που το άφησε στο άρθρο του New Yorker για να εισχωρήσει σε πιο βαθιά νοήματα και ερεβώδη μηνύματα:

«Δεν είναι τυχαίο ότι ο όρος έχει εισέλθει στο λεξικό την ίδια στιγμή που η επιρροή διαφορετικού είδους έχει γίνει γεωπολιτικό όπλο πρωτοφανών διαστάσεων. Ο ινφλουένσερ των μέσων κοινωνικής δικτύωσης έχει έναν απόκοσμο σωσία στο πρόσωπο του χάκερ που διαμορφώνει κρυφά τον πολιτικό λόγο. Και οι δύο ευδοκιμούν στον ολοένα και πιο δικτυωμένο κόσμο μας, στον οποίο η ψηφιακή επιρροή είναι έντονα αμφίπλευρη - ένα εμπορεύσιμο αγαθό και μια απειλή για τη δημοκρατία, ένα εμπορικό όνειρο και ένας πολιτικός εφιάλτης».

Επιδραστής, επηρεαστής ή ινφλουένσερ; Ίσως δεν έχει τόση σημασία πώς λέγεται αλλά τι ο ίδιος λέει.

Κλείνοντας το άρθρο του ο Scott αφήνει μια στάλα ελπίδας να στάξει στην ψηφιακή λίμνη της εντός, εκτός και επί τα αυτά πραγματικότητας: «Υπάρχουν, παρ' όλα αυτά, θετικοί τρόποι για να επηρεάσει κανείς τους ανθρώπους. Η διαρκής μας πρόκληση είναι να διαπραγματευτούμε την εγγενή αναυθεντικότητα και τον κυνισμό μιας οικονομίας επιρροής, διατηρώντας παράλληλα την ικανότητά μας να ασχολούμαστε και ίσως να αλλάζουμε προς το καλύτερο από τις μη οικείες ιδέες των άλλων ανθρώπων».

Επιμύθιο: Επιδραστής, επηρεαστής ή ινφλουέσερ; Ίσως δεν έχει τόση σημασία πώς λέγεται αλλά τι λέει ο ίδιος.


Demy: Όρια, φόβοι και η επιστροφή στον πυρήνα

Η Ειρήνη και η Έλενα υποδέχονται στο στούντιο τη Demy για μια ειλικρινή συζήτηση που θα σας αγγίξει περισσότερο από όσο φαντάζεστε.


READ MORE

ΑΠΟΡΡΗΤΟ