ΤΟ ΒΗΜΑ logo

Φυσικά και η νέα ταινία της Sydney Sweeney «πατώνει» στα ταμεία. Το alt-right κοινό της δεν καταναλώνει φεμινιστική τέχνη

Φυσικά και η νέα ταινία της Sydney Sweeney «πατώνει» στα ταμεία. Το alt-right κοινό της δεν καταναλώνει φεμινιστική τέχνη 1
Getty Images/ Ideal Image

Κάποτε ένας μαρκετίστας είπε «δεν υπάρχει κακή διαφήμιση», αλλά τέσσερις σερί αποτυχίες λένε άλλη ιστορία. Η Sydney Sweeney αποξένωσε το ίδιο κοινό που θα στήριζε μια queer φεμινιστική ιστορία, ποντάροντας στους MAGA. Εντυπωσιακή έλλειψη επιχειρηματικού ενστίκτου.

ΑΠΟ ΣΙΝΤΥ ΧΑΤΖΗ

Φυσικά και η νέα ταινία της Sydney Sweeney, Christy, «πατώνει» πανηγυρικά στα ταμεία. Κάθε στατιστικό από το πρώτο Σαββατοκύριακο, φωνάζει «αποτυχία», αλλά το πρόβλημα δεν είναι τα χρήματα, ούτε το timing της κυκλοφορίας, ούτε φυσικά η ιστορία αυτή καθ’αυτή. Είναι η ίδια η ηθοποιός που φρόντισε να αποξενώσει το κοινό που θα είχε πραγματικό λόγο να τη δει.

Οι αριθμοί είναι αμείλικτοι: 1,3 εκατομμύρια δολάρια το πρώτο Σαββατοκύριακο, μέσος όρος 649 δολάρια ανά αίθουσα σε 2.011 αίθουσες. Οι αριθμοί είναι ιστορικά χαμηλοί για ταινίες αυτής της εμβέλειας, κάνοντάς την μία από τις 12 χειρότερες πρεμιέρες για ταινίες που προβάλλονται σε περισσότερες από 2.000 αίθουσες, σύμφωνα με το Box Office Mojo. Βέβαια, τρεις ταινίες από τη συγκεκριμένη 12άδα, κυκλοφόρησαν στην καρδιά της πανδημίας του Covid, οπότε οι χαμηλές εισπράξεις ήταν περισσότερο προβλέψιμες. 

Αν συγκρίνουμε την καταστροφική πορεία της Christy με τις εισπράξεις του Nuremberg με τον Rami Malek, που έβγαλε 4,1 εκατ. δολάρια σε μόλις 1.802 αίθουσες, γίνεται σαφές ότι η αποτυχία δεν οφείλεται μόνο στον αριθμό των αιθουσών. Για την ιστορία, η ταινία Predator: Badlands ήταν πρώτη στο box-office με 40 εκατ. δολάρια.

Η ταινία Christy βασίζεται στην πραγματική ιστορία της θρυλικής πυγμάχου Christy Martin, μια queer γυναίκα που διαπρέπει σε έναν ανδροκρατούμενο χώρο και μετά από απόπειρα γυναικοκτονίας στέλνει τον κακοποιητή της στη φυλακή. Είναι μια ιστορία φεμινιστικής δικαίωσης, μια αφήγηση για επιβίωση και ακεραιότητα μέσα σε ένα σύστημα που ευνοεί την ατιμωρησία των ανδρών. 

Κι όμως, η ίδια η Sweeney επέλεξε, με τις μικρές και μεγάλες pick-me εκρήξεις της, να σπρώξει μακριά τον κόσμο που θα πήγαινε να δει τη συγκεκριμένη ταινία. Τι να κάνουμε που το alt-right κοινό που αγόραζε τα σαπούνια με τα νερά της μπανιέρας της, ουδέποτε θα στήριζε μια φεμινιστική ταινία (αν καταναλώνουν και οποιοδήποτε είδος τέχνης); Τι να κάνουμε που ο κόσμος που την έχρισε πρέσβειρα του anti-wokeness, δεν θα πήγαινε να δει μια ταινία, στην οποία η πρωταγωνίστρια εμφανίζεται με παραπάνω κιλά, μυώδες σωματότυπο, χωρίς μακιγιάζ και αιματοβαμμένο πρόσωπο;

Να σημειωθεί ότι γενικά η Sweeney είναι στο «flop era» της εδώ και καιρό, αφού το κοινό του  «Euphoria» δεν την ακολούθησε στη μεγάλη οθόνη. Εξαιρείται η επιτυχία της αμφιβόλου ποιότητας ρομαντική κομεντί «Anything But You» με τον Glen Powell, η οποία σημείωσε πάνω από 220 εκατ. δολάρια εισπράξεις έναντι 25 εκατ. προϋπολογισμού. Τώρα, με τέσσερις συνεχόμενες αποτυχίες -Christy, Americana, Eden και Madame Web- φαίνεται πως η Sweeney χάνει τη δύναμή της.

Σπάω το κεφάλι μου να καταλάβω τη λογική του PR team της τα τελευταία χρόνια. Πώς γίνεται να μην το είχε προβλέψει; Πώς γίνεται να μην μπορούσε να βάλει τις εξάρσεις της στην άκρη για μία μόνο σεζόν και να αφήσει την τέχνη της να μιλήσει, μέσα από την ιστορία που η ίδια επέλεξε να υπηρετήσει. Αντίθετα, οι προσωπικές της αμφισημίες έκαναν το έργο της δυσπρόσιτο.

Και για να μιλήσουμε για τον ελέφαντα στο δωμάτιο: η διαφήμιση του American Eagle. Η καμπάνια «Sydney Sweeney Has Great Jeans», εξελίχθηκε σε ένα μικρό πολιτισμικό επεισόδιο που εξηγεί πολλά. Το λογοπαίγνιο του «jeans/genes», το γεγονός ότι η Sweeney είναι μια ξανθιά, γαλανομάτα με ευρωκεντρικά χαρακτηριστικά και η φράση «My genes are blue» σε ένα από τα βίντεο, προκάλεσαν έντονη αντιπαράθεση, με πολλούς να υποστηρίζουν ότι το σύνολο των συμβόλων και της αισθητικής υπονοεί ή έστω αγγίζει ιδέες ευγονικής ή λευκής υπεροχής.

Μπορεί να φαίνεται αστείο που κάποιοι εκνευρίστηκαν με τη διαφήμιση, αλλά ο πανικός γύρω από την ευγονική δεν προκύπτει εξ ουδενός. Η Αμερική έχει μακρά ιστορία εφαρμογής ευγονικής, με μαύρους και ιθαγενείς να υποβάλλονται σε αναγκαστική στείρωση ακόμα και μέχρι τη δεκαετία του 1970. Ακόμη και φέτος, σημεία ομιλιών ευγονικής χρησιμοποιήθηκαν σε συνέδρια προ-ναταλισμού, όπου η ακροδεξιά συζήτησε την υποτιθέμενη πτώση των γεννήσεων στις ΗΠΑ. Στο podcast του Guardian, Today in Focus, η Moria Donegan παρατήρησε ότι ένας από τους ομιλητές στο NatalCon επισήμανε ότι το ποσοστό γεννήσεων στις ΗΠΑ αυξήθηκε ελαφρά το 2024, αλλά καθώς πρόκειται για παιδιά παράνομων μεταναστών, θεωρήθηκε ο «λάθος» τύπος μωρών.

Επιπλέον, οι MAGA αγκάλιασαν τη Sweeney ακόμη περισσότερο, όταν έγινε γνωστό ότι είναι εγγεγραμμένη Ρεπουμπλικανή, γεγονός που εγκωμίασε μέχρι κι ο Λευκός Οίκος. Ο Donald Trump και ο JD Vance στήριξαν τη Sweeney και τη διαφήμιση, με τον Trump να γράφει στο Truth Social: «Sydney Sweeney, μια εγγεγραμμένη Ρεπουμπλικανή, έχει την πιο HOT διαφήμιση εκεί έξω. Πάμε, Sydney!» (πλανητάρχης, btw). 

@piffpeterson

SYDNEY SWEENEY BATH WATER SOAP UPDATE 😳 sydney sweeney soap ad dr squatch bathwater bar bliss scent new reaction response interview movie red carpet 😓 what do you think? 👀

♬ original sound - piff peterson

Να σημειωθεί πως πριν λίγες ημέρες, σε μια σουρεαλιστικά κακή συνέντευξη η οποία έγινε αμέσως meme, η Sweeney εξήγησε ότι δεν περίμενε μια διαφήμιση για τζιν να προκαλέσει τέτοιες αντιδράσεις, αφού «είναι απλώς τζιν. Αγαπώ τα τζιν». Αν κάτι τέτοιο είναι αλήθεια, ας πει τουλάχιστον πόσο τη φρίκαρε το γεγονός ότι αυτή η καμπάνια ενισχύθηκε και αγκαλιάστηκε από αμετανόητους ρατσιστές που πιστεύουν στην ευγονική. Ας αναγνωρίσει έστω τη ζημιά που προκάλεσε η καμπάνια σε αμερικανικές μειονότητες. Ό,τι κι αν σήμαινε η διαφήμιση, όποιες κι αν ήταν οι προθέσεις, το αποτέλεσμα είναι ότι οι ρατσιστές τη λάτρεψαν. Αυτό δεν θα έπρεπε να ταρακουνήσει κάθε άνθρωπο που δεν είναι ρατσιστής;

Η διαφήμιση είναι γελοία. Όσοι την επικρίνουν για ρατσιστικό dog-whistling (ρητορική τεχνική όπου κάποιος λέει κάτι που φαίνεται αθώο ή ουδέτερο σε πρώτο επίπεδο, αλλά κρύβει υπονοούμενα που καταλαβαίνουν μόνο συγκεκριμένες ομάδες, βλ. τον αστραπιαίο ναζιστικό χαιρετισμό του Elon Musk), έχουν κάθε δικαίωμα να το κάνουν. Στην πλειονότητά τους, επικρίνουν αυτά που οι διαφημίσεις αυτές αντιπροσωπεύουν στο σύγχρονο κλίμα, όπου τόσο η κουλτούρα όσο και οι πολιτικές γίνονται ολοένα πιο συντηρητικές. Αυτή δεν ήταν η πρώτη φορά που το alt-right κοινό συσπειρώνεται γύρω από τη Sweeney. Πέρσι, υποστήριζαν ότι το στήθος της σταρ συμβολίζει τον «θάνατο του woke», καθώς επιτέλους μια όμορφη λευκή ξανθιά γυναίκα έγινε ξανά υπερδιάσημη (ε;).

Βέβαια, λίγους μήνες αργότερα, το ίδιο κοινό εξέφρασε αποστροφή για το σώμα της όταν οι παπαράτσι τράβηξαν φωτογραφίες της να κάνει ηλιοθεραπεία, αφότου είχε πάρει βάρος για τις ανάγκες του ρόλου στην ταινία Christy. Φαίνεται πως το ξέχασαν, επανερχόμενοι τώρα στην υπεράσπισή της ενάντια στο «οργισμένο woke πλήθος».

Η κυβέρνηση Trump έχει ενισχύσει τις ομάδες λευκών υπερασπιστών με τις πολιτικές της κατά της μετανάστευσης και της DEI, ενώ υπάρχει αυτή τη στιγμή μια κοινότητα μόνο για λευκούς στο Arkansas που επιδιώκει να επεκταθεί και σε άλλες πολιτείες. Ο ρατσισμός και η ευγονική είναι παντού και κάθε γενοκτονία που τελείται αυτή τη στιγμή, το αποδεικνύει. 

Οι κριτικές μέχρι στιγμής για την ταινία Christy είναι μέτριες αλλά σε καμία περίπτωση κακές. Τη στιγμή που γράφεται αυτό το κείμενο έχει 67% στο Rotten Tomatoes. Βέβαια, στη σημερινή εποχή, όπου δυστυχώς και τραγικώς, το σινεμά έχει γίνει μια πολυτέλεια, ένα 67% δε φτάνει για να στείλει μαζικά στις αίθουσες, κόσμο που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν σίγουρος. 

Ναι, η Sweeney έκανε πολλές θυσίες για να παίξει τον ρόλο της Martin. Όπως έχει πει, το ξύλο που έφαγε ήταν πραγματικό, πήρε πολλά παραπάνω κιλά, ειδικά σε μυική μάζα και γυμναζόταν συστηματικά. Κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων, υπέστη τραυματισμούς, από ρινορραγίες μέχρι διάσειση. Η αφοσίωσή της είναι αδιαμφισβήτητη. Και όμως, η αφοσίωση δεν αρκεί όταν το κοινό έχει ήδη κλείσει την πόρτα. Μπορείς να δώσεις την ψυχή σου, αλλά αν έχεις προηγουμένως πει ή δείξει κάτι που αποξενώνει αυτούς που θα μπορούσαν να αγαπήσουν την ιστορία, δεν υπάρχει happy ending στο Box Office. Η ιστορία ήταν εκεί, η πράξη ήταν εκεί, αλλά το κοινό δεν ήταν. 


Demy: Όρια, φόβοι και η επιστροφή στον πυρήνα

Η Ειρήνη και η Έλενα υποδέχονται στο στούντιο τη Demy για μια ειλικρινή συζήτηση που θα σας αγγίξει περισσότερο από όσο φαντάζεστε.


READ MORE

ΑΠΟΡΡΗΤΟ