Αν δει κανείς προσεχτικά τις συνόψεις των εννέα ταινιών που απαρτίζουν την σημαντικότερη κατηγορία των Οσκαρ 2021, εκείνη της καλύτερης ταινίας, θα παρατηρήσει αμέσως ότι με τον έντονο κοινωνικοπολιτικό χαρακτήρα καθώς και την θεματική ποικιλία των ταινιών αυτών, η επιλογή για τα ανώτατα κινηματογραφικά βραβεία κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον. Πόσω δε μάλλον για μια τόσο δύσκολη χρονιά όπως ήταν το 2020.
Μια οικογένεια Κορεατών που έχει μεταναστεύσει στις ΗΠΑ για μια καλύτερη ζωή (Μινάρι) αλλά και ένας πατέρας που οδηγείται σιγά –σιγά στην άνια και δεν μπορεί να συνεννοηθεί με την κόρη του (Ο πατέρας). Μια γυναίκα αποφασισμένη να εκδικείται όποιον άντρα την κοροϊδεύει (Promising young woman), «δίπλα» σε μια άλλη γυναίκα που προσπαθεί ν’ αρχίσει την ζωή της από το μηδέν σε μια Αμερική τσακισμένη από την οικονομική κρίση (Nomadland). Μια πολιτική δίκη – παρωδία στην ταραγμένη Αμερική της δεκαετίας του 1960 (Η δίκη των Επτά του Σικάγο) αλλά και μια προδοσία στους κύκλους των Μαύρων Πανθήρων (Judas and the Black Messiah). Τέλος, ένας παράξενος σεναριογράφος στην διαδικασία δημιουργίας μιας ταινίας που θα αλλάξει την πορεία του σινεμά (Mank) και ένας ντράμερ που οδηγείται σιγά –σιγά στην κώφωση και δεν μπορεί να διαχειριστεί την κατάσταση (Sound of metal).
Ο Αντονι Χόπκινς και η Ολίβια Κόλμαν στον «Πατέρα»
Ο προσωπικός προσανατολισμός μας θα στρεφόταν προς την πλευρά του «Nomadland» που ούτως ή άλλως έχει φανεί να κερδίζει την πλειοψηφία του κόσμου. Από την στιγμή που η ταινία της Κλόε Ζάο απέσπασε τον Χρυσό Λέοντα στο περσινό φεστιβάλ Βενετίας, οι διακρίσεις και βραβεύσεις της από διάφορες ενώσεις ακολουθούν η μία την άλλη.
Η σκηνοθέτρια του «Nomadland» Κλόε Ζάο
Με την εξαίρεση των σκληροπυρηνικών σινεφίλ, ουδείς γνώριζε την Κινέζα σκηνοθέτρια Κλόε Ζάο πριν από το «Nomadland». Να όμως που η Ζάο φαίνεται να είναι το εφετινό φαβορί στην κατηγορία της σκηνοθεσίας (κέρδισε την Χρυσή Σφαίρα). Εξάλλου, ένα δεύτερο στοιχείο που κρατάς από την εφετινή επιλογή ταινιών στα Οσκαρ είναι οι πολλές φρέσκιες φωνές.
Στους σκηνοθέτες, ο Ντέιβιντ Φίντσερ, υποψήφιος για το «Μανκ» είναι ο μόνος από τους εφετινούς υποψηφίους που έχει στο παρελθόν προταθεί για το Οσκαρ σκηνοθεσίας («Η απίστευτη ιστορία του Μπέντζαμιν Μπάτον», «The social network»). Οι εθνικότητες και μόνο των υποψήφιων σκηνοθετών και ηθοποιών εφέτος, σου δίνει την αίσθηση ότι η Ακαδημία Αμερικανικού Κινηματογράφου θέλει να «μεγαλώσει την πίτα», να κοιτάξει όλο τον κόσμο.
Στην τελευταία ταινία του Ντέιβιντ Φίντσερ ο Γκάρι Ολντμαν δίνει μια εκρηκτική ερμηνεία στον ρόλο του αλκοολικού σεναριογράφου της ταινίας «Ο πολίτης Κέιν»
Ενας ακόμα σκηνοθέτης που είναι υποψήφιος και είχε προηγουμένως επαφή με αυτά τα βραβεία είναι ο Δανός Τόμας Βίντερμπεργκ του οποίου το «Κυνήγι» βρισκόταν στην πεντάδα για το καλύτερης διεθνούς ταινίας το 2013. Είναι όμως καθαρό αουτσάιντερ όπως και ο Κορεάτικης καταγωγής Αϊζακ Λι Τσουνγκ, υποψήφιος για το «Μινάρι» ή η Βρετανίδα Εμεραλντ Φενέλ για το «Ρromising Young woman».
Εδώ αντιλαμβάνεσαι επίσης τον απόηχο που έχουν αφήσει τα «Παράσιτα» του Νοτιοκορεάτη Μπονγκ Τζουν Χο, μετά τον περσινό θρίαμβό τους (είναι η πρώτη μη αγγλόφωνη ταινία που κέρδισε το Οσκαρ καλύτερης ταινίας αλλά και το Οσκαρ διεθνούς ταινίας).
Νέα πρόσωπα
Νέα πρόσωπα όμως θα βρούμε και στους ηθοποιούς που έχουν προταθεί για το Οσκαρ Α ρόλου όπως ο Πακιστανός – Βρετανός ηθοποιός Ριζ Αχμέντ («Sound of metal») ή και ο Αμερικανός κορεάτικης καταγωγής Στίβεν Γιέουν («Μινάρι»). Μόνο δύο ηθοποιοί της πεντάδας, ο Αντονι Χόπκινς («Ο πατέρας») και ο Γκάρι Ολντμαν («Μανκ») έχουν παρελθόν στα Οσκαρ και βραβευτεί. Το φαβορί πάντως είναι ο Τσάντουικ Μπόουσμαν για τον ρόλο του στην «Θρυλική Μα Ρέινι». Ο Μπόουσμαν προτάθηκε για το βραβείο ενώ δεν βρισκόταν πλέον στην ζωή καθότι πέθανε πέρσι σε ηλικία μόλις 43 ετών από την επάρατη νόσο. Δεν θα πρέπει πάντως να περάσει απαρατήρητο το ότι κέρδισε τόσο την Χρυσή Σφαίρα, όσο και το βραβείο της Ενωσης Ηθοποιών (SAG). Είναι κάπως τραικά ειρωνικό ότι έχει τώρα το μομέντουμ.
Ο Τσάντουϊκ Μπόσμαν και η Βαϊόλα Ντέιβις σε σκηνή από την ταινία «Ma Rainey’s Black Bottom»
Δύο νέα «οσκαρικά» πρόσωπα θα βρούμε και στις γυναίκες για το Α ρόλου, την Αντρα Ντέι («The United States vs Billie Hoiliday») και την Βανέσα Κίρμπι («Θραύσματα μιας γυναίκας») του Ούγγρου σκηνοθέτη Κορνέλ Μουντρούζο. Η Φράνσες Μακ Ντόρμαντ μετρά δύο βραβεία αλλά είναι και πάλι υποψήφια για το «Nomadland» (και ως παραγωγός) αλλά η μάχη φαίνεται ότι θα δοθεί ανάμεσα στην Κάρεϊ Μάλιγκαν («Promising young woman») και την Βαϊόλα Ντέιβις («Η θρυλική Μα Ρέινι»). Η πρώτη έχει υπάρξει μια φορά υποψήφια («An education») και η δεύτερη πόλλές με ένα βραβείο ήδη στην κατοχή της («Fences»).
Η Κάρεϊ Μάλιγκαν ίσως κάνει την έκπληξη για την ταινία «Promising Young Woman»
Να θυμίσουμε τέλος τις ελληνικές φωνές των φετινών Οσκαρ. Για την «Δίκη των επτά του Σικάγου» υποψήφιος για το Οσκαρ φωτογραφίας είναι ο Φαίδων Παπαμιχαήλ, ενώ ένας άλλος «δικός» μας, ο Γιώργος Λαμπρινός, διεκδικεί το Οσκαρ μοντάζ για τον «Πατέρα». Καλή τους τύχη!
