Τους απεργούς της ΛΑΡΚΟ επέλεξε ο Δημήτρης Κουτσούμπας να επισκεφθεί παραμονή Χριστουγέννων, σε μια συμβολική κίνηση στήριξης του αγώνα τους αλλά και σταθερής προσήλωσης του κόμματος, του οποίου ηγείται από το 2013, στον ρόλο και τον προορισμό της εργατικής τάξης.
Για τον γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, άλλωστε, «συσσωρεύονται στοιχεία που φανερώνουν την αναγκαιότητα του σοσιαλισμού – κομμουνισμού, δηλαδή της εργατικής εξουσίας, για τη θεμελίωση της κοινωνικής ιδιοκτησίας και του κεντρικού επιστημονικού σχεδιασμού της οικονομίας», όπως είπε πρόσφατα στην περιφερειακή τηλεδιάσκεψη που πραγματοποίησαν εκπρόσωποι κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων, προτρέποντας τους συντρόφους του να συνειδητοποιήσουν ότι δεν αρκεί ο συντονισμός της πάλης τους, αλλά χρειάζεται «επαναστατική ανασυγκρότηση» του κομμουνιστικού και του εργατικού κινήματος σε εθνικό, περιφερειακό και διεθνές επίπεδο.
Ιδεολογική καθαρότητα
Κατά μία έννοια, ήταν μια έμμεση παραίνεση του κ. Κουτσούμπα προς τα «αδελφά» κόμματα να ακολουθήσουν το παράδειγμα του ΚΚΕ, το οποίο τρεις δεκαετίες μετά την υποστολή της σημαίας της Σοβιετικής Ενωσης από το Κρεμλίνο και τη διάσπασή του (13ο Συνέδριο) έχει επιλέξει τον «μοναχικό» πλην ασφαλή για τη διατήρηση της πολιτικής και ιδεολογικής καθαρότητας δρόμο που άλλα παρεμφερή κόμματα έχουν προ πολλού αποκηρύξει. Το ΚΚΕ αποτελεί ίσως παγκόσμιο φαινόμενο, καθώς κατόρθωσε να επιβιώσει παρά τις σαρωτικές ανατροπές με την κατάρρευση του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και τη διάλυση του διεθνούς κομμουνιστικού κινήματος, όχι μόνο διατηρώντας αλλά τονώνοντας τα κομμουνιστικά χαρακτηριστικά του, παρά τις φωνές που προέβλεπαν πολιτική και ιδεολογική περιχαράκωσή του.
«Μονολιθικότητα» και διεύρυνση απήχησης
Ο κ. Κουτσούμπας σηματοδοτεί με την παρουσία του στην ηγεσία του ιστορικού κόμματος την αυστηρή προσήλωση στις κομματικές αρχές και την απαρέγκλιτη πορεία του ΚΚΕ από την κατεύθυνση αυτή, χωρίς να διστάσει να επαναξιολογήσει το παρελθόν του και να αποτιμήσει κριτικά τη συνολική στρατηγική θεώρηση του κόμματος, προβαίνοντας σε «επαναστατικού χαρακτήρα διόρθωση λαθών», όπως έχει προσδιοριστεί.
Εχοντας σταθερό προσανατολισμό στην «εργατική λαϊκή εξουσία», ο Περισσός «ισορροπεί» ανάμεσα στην πολιτική και ιδεολογική «μονολιθικότητα» και στην προσπάθεια να διευρύνει την απήχησή του στην ελληνική κοινωνία, επιλέγοντας – παρά τις δυσκολίες που αντιμετωπίζει, όπως τουλάχιστον αποτυπώνεται στις δημοσκοπήσεις που εμφανίζουν το ΚΚΕ περίπου «καθηλωμένο» – να «μη βάλει νερό στο κρασί του».
Κόβει τις γέφυρες συνεργασίας με ΣΥΡΙΖΑ
Οσοι έσπευσαν να ερμηνεύσουν τη συνυπογραφή του κειμένου που επιτεύχθηκε μεταξύ ΚΚΕ, ΣΥΡΙΖΑ και ΜέΡΑ25 κατά των κυβερνητικών απαγορεύσεων των συναθροίσεων για το Πολυτεχνείο ως προάγγελο πιθανών συνεργασιών διαψεύστηκαν. Ο κ. Κουτσούμπας έσπευσε να ξεκαθαρίσει τα πράγματα δηλώνοντας (στην «ΕΦΣΥΝ») ότι τέτοιες εικασίες «δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματικότητα και τις στοχεύσεις του ΚΚΕ».
Και πράγματι, μόνο στη σφαίρα της φαντασίας θα μπορούσε κάποιος να εντάξει σενάρια συνεργασίας έστω και σε επιμέρους ζητήματα με τον ΣΥΡΙΖΑ, πολύ περισσότερο με αυτό το κυβερνητικό παρελθόν το οποίο ο Περισσός καταγγέλλει με κάθε ευκαιρία. Αλλά ούτε και στον ΣΥΡΙΖΑ τρέφουν αυταπάτες ότι θα μπορούσαν να προκύψουν ευρύτερες συνεννοήσεις παρά τις κοινές θέσεις που διατυπώνονται στην παρούσα φάση για μια σειρά ζητημάτων, όπως η ενίσχυση του δημόσιου συστήματος υγείας, οι ανατροπές στην αγορά εργασίας, τα φαινόμενα αυταρχισμού και περιορισμού των δημοκρατικών ελευθεριών κ.λπ.
Το ζητούμενο για το ΚΚΕ είναι πώς θα διευρύνει την επιρροή του μεταξύ των ψηφοφόρων και των οπαδών που κινούνται στο αριστερό φάσμα και κυρίως στη διευρυμένη δεξαμενή του ΣΥΡΙΖΑ, από τον οποίο, ωστόσο, δεν φαίνεται να καρπώνεται σημαντικά οφέλη παρά την εκλογική ήττα του και τις μετέπειτα παλινωδίες και «αρρυθμίες» που εμφανίζει ο αντιπολιτευτικός του λόγος. Η ταύτιση του ΣΥΡΙΖΑ με τη ΝΔ στον πολιτικό λόγο του ΚΚΕ φαίνεται να μην επιτρέπει να ανοίξουν δίαυλοι επικοινωνίας στη βάση. Ωστόσο, παρά τις αποστάσεις που τους χωρίζουν, αναμένεται να επαναληφθούν τα φαινόμενα συναντίληψης σε κοινοβουλευτικό επίπεδο στο πλαίσιο της κλιμάκωσης και όξυνσης της σύγκρουσης μεταξύ κυβέρνησης και αντιπολίτευσης, η οποία αποκτά όλο και πιο ευδιάκριτα χαρακτηριστικά.
Σύγκρουση με την κυβέρνηση
Ηταν ενδεικτική η προσωπική αντιπαράθεση του κ. Κουτσούμπα με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη με αφορμή τις εκδηλώσεις για το Πολυτεχνείο, όταν εκείνος του καταλόγισε εγκληματική στάση για την απόφαση του κόμματος να πραγματοποιήσει πορεία έστω και τηρουμένων των μέτρων κατά του κορωνοϊού: «Δεν ντρέπεστε;» του είχε φωνάξει ο κ. Κουτσούμπας, με τον κ. Μητσοτάκη να του αντιτείνει: «Καθόλου δεν ντρέπομαι, εσείς να ντρέπεστε». Ηταν από τις σπάνιες φορές που ο γενικός γραμματέας του ΚΚΕ ερχόταν σε ευθεία προσωπική αντιπαράθεση – ένδειξη ότι για τον Περισσό «το ποτήρι έχει ξεχειλίσει».
Το ίδιο όμως και για την κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία δεν αφήνει πλέον έξω από το «κάδρο» της σύγκρουσης το ΚΚΕ. Το κλίμα αυτό αναμένεται να οξυνθεί περαιτέρω το προσεχές διάστημα με αφορμή τις προωθούμενες αλλαγές στα πανεπιστήμια (ειδικό σώμα αστυνόμευσης κ.λπ.), αλλά και στη συνδικαλιστική νομοθεσία, με τον κ. Κουτσούμπα να διαμηνύει ότι «τέτοιου είδους νόμοι, λέει η ιστορική πείρα, αργά ή γρήγορα γίνονται κουρελόχαρτα».
«Ποτέ “όπου φυσάει ο άνεμος”»
Μέσα στο ρευστό πολιτικό περιβάλλον και με όλες τις αβεβαιότητες που προκαλούν οι συνθήκες της πανδημίας και οι αλλαγές που έχουν επιφέρει στις ζωές των ανθρώπων, το ΚΚΕ διεκδικεί τον χώρο του, θέτοντας σαφείς πολιτικές και ιδεολογικές οριοθετήσεις με όλους τους άλλους πολιτικούς χώρους, έχοντας επιλέξει να πορεύεται «μόνο εναντίον όλων». Είναι «κόμμα παντός καιρού» και «κόμμα παντός καιρού δεν σημαίνει ποτέ “όπου φυσάει ο άνεμος”, όπως θέλουν ο Τσίπρας ή η Γεννηματά τα δικά τους», έχει πει ο κ. Κουτσούμπας, αλλά «κόμμα ικανό να αντέχει στις θύελλες και στις φουρτούνες». Μια από αυτές είναι η πανδημική κρίση και οι ανατροπές που έχει επιφέρει σε κοινωνικο-οικονομικό επίπεδο, γι’ αυτό και βρίσκεται στην κορυφή της πολιτικής ατζέντας του ΚΚΕ.
Με το προσωπικό του παράδειγμα ο γενικός γραμματέας του κόμματος δήλωσε «παρών» στη μεγάλη εκστρατεία του εμβολιασμού που ξεκίνησε, θέλοντας ωστόσο να στείλει το δικό του διακριτό μήνυμα προς την κοινωνία: ότι ναι μεν πρέπει να εμβολιαστεί μαζικά ο πληθυσμός, ωστόσο η σημαντική αυτή εξέλιξη δεν πρέπει «να αποκρύψει ή να γίνει το άλλοθι», όπως είπε, όσον αφορά την αναγκαιότητα της θωράκισης του δημόσιου συστήματος υγείας και τη λήψη περαιτέρω μέτρων προστασίας που απαιτούνται, καθώς έχουμε ακόμα μακρύ δρόμο μπροστά μας.
