Πώς θα ήταν να ζείτε στην επιφάνεια της Αφροδίτης

Η δίδυμη αδελφή της Γης είναι ο πλανήτης από την κόλαση: κρυμμένη κάτω από πυκνά σύννεφα θειϊκού οξέος, η επιφάνεια της Αφροδίτης σιγοβράζει μέρα και νύχτα σε θερμοκρασία αρκετά υψηλή για να λιώσει μολύβι. Οι επανδρωμένες αποστολές αποκλείονται, ωστόσο οι πλανητολόγοι έχουν μια ιδέα για το πώς θα ήταν η ζωή στον γειτονικό πλανήτη.

Η δίδυμη αδελφή της Γης είναι ο πλανήτης από την κόλαση: κρυμμένη κάτω από πυκνά σύννεφα θειϊκού οξέος, η επιφάνεια της Αφροδίτης σιγοβράζει μέρα και νύχτα σε θερμοκρασία αρκετά υψηλή για να λιώσει μολύβι. Οι επανδρωμένες αποστολές αποκλείονται, ωστόσο οι πλανητολόγοι έχουν μια ιδέα για το πώς θα ήταν η ζωή στον γειτονικό πλανήτη.

Οι δίδυμες

Η Αφροδίτη και η Γη αποκαλούνται συχνά δίδυμοι πλανήτες επειδή έχουν περίπου την ίδια μάζα και σύσταση. Δεν είναι λοιπόν περίεργο που από τη δεκαετία του 1960 μέχρι σήμερα έχουν σταλεί στον πλανήτη πάνω από 40 σκάφη.

Το τελευταίο ήταν ο δορυφόρος Venus Express της ευρωπαϊκής διαστημικής υπηρεσίας ESA, ο οποίος εκτοξεύτηκε το 2005 και ολοκλήρωσε πρόσφατα την αποστολή του.

«Η επιφάνεια της Αφροδίτης διαφέρει πολύ σε σχέση με άλλους πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος» αναφέρει στο Space.com ο Χέκεν Σβέλντεμ, ερευνητής της αποστολής Venus Express. Δεδομένου όμως ότι ο πλανήτης καλύπτεται από ένα αδιαφανές πέπλο, η επιφάνειά του είναι ορατή μόνο με ραντάρ.


To Όρος Μάατ της Αφροδίτης, ύψους 5 χλμ, σε τρισδιάστατο μοντέλο που δημιουργήθηκε με δεδομένα από το ραντάρ του Venus Express

Τη δεκαετία του 1990, η αποστολή Magellan της NASA χαρτογράφησε την Αφροδίτη με ραντάρ και αποκάλυψε μοναδικά γεωλογικά χαρακτηριστικά: βουνά και πολυάριθμα γιγάντια ηφαίστεια, από τα οποία ρέουν ποτάμια λάβας με μήκος μέχρι 5.000 χιλιόμετρα.

Όμως τα τρία τέταρτα του πλανήτη καταλαμβάνονται από απέραντες πεδιάδες -ίσως η πιο κατάλληλη τοποθεσία για μόνιμη εγκατάσταση.

Καυτός πλανήτης

Το να περπατά όμως κανείς εκεί δεν θα ήταν ευχάριστη εμπειρία. Η πυκνή ατμόσφαιρα, αποτελούμενη κυρίως από διοξείδιο του άνθρακα, δημιουργεί ένα ακραίο φαινόμενο θερμοκηπίου που ανεβάζει τη θερμοκρασία της επιφάνειας στους 462 βαθμούς.

Η βαρύτητα του πλανήτη είναι περίπου 10% πιο ασθενής από τη γήινη, οπότε τα αντικείμενα θα φαίνονταν ελαφρότερα και τα άλματα θα έφταναν λίγο ψηλότερα. «Πιθανότατα δεν θα παρατηρούσατε τη διαφορά στη βαρύτητα, αυτό όμως που σίγουρα θα προσέχατε είναι η πυκνή ατμόσφαιρα» λέει ο Σβέλντεμ. «Ο αέρας είναι τόσο πυκνός ώστε θα νιώθατε αντίσταση αν προσπαθούσατε να κουνήσετε γρήγορα το χέρι σας. Θα ήταν σχεδόν σαν να βρίσκεστε μέσα σε νερό» περιγράφει.

Τεράστια ατμοσφαιρική πίεση

Ένα άλλο χαρακτηριστικό που δύσκολα θα διέφευγε της προσοχής είναι η ατμοσφαιρική πίεση, 92 φορές υψηλότερη από την ατμοσφαιρική πίεση στη Γη. Για να φτάσει κανείς αυτά τα επίπεδα, θα έπρεπε να καταδυθεί στη θάλασσα σε βάθος σχεδόν ενός χιλιομέτρου.

Λόγω της ακραίας θερμοκρασίας και πίεσης, η προσεδάφιση στην Αφροδίτη μόνο εύκολη υπόθεση δεν είναι. Μόνο οι σοβιετικές αποστολές Venera, που ολοκληρώθηκαν το 1984, κατάφεραν να φτάσουν μέχρι την επιφάνεια και να μεταδώσουν εικόνες.


Η επιφάνεια της Αφροδίτης στην περιοχή προσεδάφισης του Venera 13 το 1982

Aνατολή στη… δύση

Αν είστε διατεθειμένοι να υποστείτε το μαρτύριο για να θαυμάσετε την ανατολή ή το ηλιοβασίλεμα, προσέξτε σε ποια κατεύθυνση κοιτάζετε: η Αφροδίτη περιστρέφεται ανάποδα από τους υπόλοιπους πλανήτες, με κατεύθυνση δεξιόστροφη. Αυτό σημαίνει ότι ο Ήλιος ανατέλλει στη δύση και δύει στην ανατολή.

Η Αφροδίτη χρειάζεται 225 γήινες μέρες για να ολοκληρώσει μια περιφορά γύρω από τον Ήλιο, και 243 γήινες μέρες για να συμπληρώσει μια περιστροφή γύρω από τον εαυτό της. Επειδή όμως περιστρέφεται ανάποδα, η διάρκεια της ημέρας είναι 117 γήινες μέρες, επισημαίνει ο Σβέντεμ.

Ακόμα και το μεσημέρι, όμως, ο Ήλιος δεν θα φαινόταν καθαρά στον ουρανό. Λόγω της πυκνής ατμόσφαιρας, θα γινόταν ορατός ως διάχυτη λάμψη πίσω από τα σύννεφα. Τη νύχτα, πάλι, ο ουρανός είναι κατάμαυρος χωρίς κανένα άστρο.

Και, σε αντίθεση με τον γαλάζιο ουρανό της Γης, ο ουρανός της Αφροδίτης έχει ένα μουντό πορτοκαλί χρώμα λόγω της σκέδασης [εκτροπής] του ηλιακού φωτός από τα μόρια διοξειδίου του άνθρακα.

Βροχή από βιτριόλι

Η επιφάνεια του πλανήτη είναι καυτή, τουλάχιστον όμως δεν πλήττεται από κακοκαιρία. Τα σύννεφα θειϊκού οξέος βρέχουν βιτριόλι, ωστόσο λόγω της υψηλής θερμοκρασίας οι σταγόνες της βροχής εξατμίζονται σε ύψος 25 χιλιομέτρων και δεν φτάνουν ποτέ στο έδαφος.

Ακόμα, οι άνεμοι στην επιφάνεια δεν υπερβαίνουν σε ταχύτητα τα 3 χιλιόμετρα την ώρα, παρόλο που η ταχύτητά τους ψηλά στην ατμόσφαιρα μπορεί να φτάσει τα 400 χιλιόμετρα την ώρα.

Καθυστερήσεις στην επικοινωνία

Αν δεν πτοείστε από όλα αυτά και επιμένετε να μετακομίσετε στην Αφροδίτη, ένας τελευταίος παράγοντας που πρέπει να λάβετε υπόψη είναι οι καθυστερήσεις στην επικοινωνία σας με τους φίλους σας στη Γη.

Όταν η Αφροδίτη βρίσκεται στην ελάχιστη απόστασή της από τη Γη, το μήνυμα θα χρειαζόταν μερικά λεπτά για να φτάσει στον προορισμό του. Όταν πάλι οι δύο πλανήτες βρίσκονται στη μέγιστη απόσταση, με τον Ήλιο ακριβώς ανάμεσά τους, η καθυστέρηση θα ξεπερνούσε τα 15 λεπτά.

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.