Κριτική στην ιταλική κυβέρνηση του Ματέο Ρέντσι άσκησε από τη Ρώμη ο Αλ. Τσίπρας, και ειδικότερα για την διακδίκησή του περί χαλάρωσης του συμφώνου σταθερότητας.
Εκφράζοντας ουσιαστική την άποψη υπέρ της κατάργησης του συμφώνου, ο ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ σημείωσε μεταξύ των άλλων: «Θέλω να εκφράσω την ανησυχία μου, διότι βλέπω πως και η νέα ιταλική κυβέρνηση ενώ αντιλαμβάνεται το αδιέξοδο της δημοσιονομικής πολιτικής, εντούτοις προσχωρεί στις βασικές παραδοχές της κυρίαρχης πολιτικής σήμερα».
Ανεφερόμενος στις δηλώσεις του κ. Ρέντσι ότι συμφωνεί με το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης, αλλά επιδιώκει μία χαλάρωσή του, είπε: «Είναι σαν να λέει κανείς ότι συμφωνεί με την ιδέα να φοράει έναν ζουρλομανδύα, απλά θέλει να τον έχει λίγο πιο χαλαρό. Και την ίδια στιγμή είναι έτοιμος, ως παραχώρηση για να χαλαρώσουν λίγο αυτό τον ζουρλομανδύα, να προσχωρήσει πλήρως στη λογική της νεοφιλελεύθερης αντεπανάστασης, δηλαδή να δώσει όλες εκείνες τις μεταρρυθμίσεις που γκρεμίζουν τις κοινωνικές κατακτήσεις και τη δημοκρατία».
Ο κ. Τσίπρας υπογράμμισε ότι το Σύμφωνο Σταθερότητας και Ανάπτυξης και η προσήλωση στα αριθμητικά όρια και τους δείκτες του ελλείμματος, του χρέους και του πληθωρισμού, είναι μία από τις αιτίες για την παράταση της ύφεσης και της κρίσης στην Ευρώπη.
«Η ίδια η κρίση άλλωστε, αυτά τα τελευταία 4-5 χρόνια έχει διαψεύσει τη βασική παραδοχή στην οποία στηρίζεται αυτό το Σύμφωνο Σταθερότητας. Την παραδοχή δηλαδή ότι η δημοσιονομική σταθερότητα είναι προϋπόθεση για την ανάπτυξη», σημείωσε ο κ. Τσίπρας και συμπλήρωσε: «Σήμερα διαπιστώνουμε το αντίθετο. Όσο αργεί η ανάπτυξη, τόσο κινδυνεύει η δημοσιονομική σταθερότητα, αλλά κυρίως η κοινωνική σταθερότητα.
Με δυο λόγια λοιπόν, θέλω να πω ότι η τακτική που ακολουθεί η κυβέρνηση Ρέντσι, να διεκδικεί χαλάρωση του παράλογου αυτού Συμφώνου, δίνοντας όμως όλα όσα ακριβώς θέλει η κυρία Μέρκελ, μπαίνοντας πλήρως στη στρατηγική αποδόμησης του κοινωνικού κράτους και των κατακτήσεων, είναι μία τακτική καταδικασμένη σε αποτυχία».
Ως προς το δέον γενέσθαι, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανέφερε ότι «αυτό που σήμερα είναι αναγκαίο, τόσο για τις χώρες του ευρωπαϊκού Νότου, όσο και για το σύνολο των χωρών και των λαών της Ευρώπης, είναι η ανατροπή αυτής της στρατηγικής. Σήμερα είναι αναγκαία όσο ποτέ μία πλατιά κοινωνική και πολιτική συμμαχία των λαών της ευρωπαϊκής περιφέρειας, πάνω σε τρεις στόχους».
Σε αυτό το πλαίσιο μίλησε για
α) ένα new deal με στόχο την επιστροφή στην ανάπτυξη, με γενναίες δημόσιες ευρωπαϊκές επενδύσεις.
β) μία ευρωπαϊκή λύση στο πρόβλημα του χρέους, με διαγραφή μεγάλου μέρους του και ρήτρα ανάπτυξης.
γ
) ανάκτηση των κοινωνικών κατακτήσεων.
) ανάκτηση των κοινωνικών κατακτήσεων.
