«O χορός των γερανών», το δρώμενο-έκπληξη που παρουσίασε η Εθνική Λυρική Σκηνή και το αρχιτεκτονικό γραφείο του Ρέντσο Πιάνο στο εργοτάξιο του Κέντρου Πολιτισμού Ιδρυμα Σταύρος Νιάρχος την περασμένη Τετάρτη το βράδυ, είχε χαρακτήρα γιορτής. Και δικαίως: η εξέλιξη ενός τόσο σημαντικού και πολυαναμενόμενου έργου το οποίο προβλέπεται να αλλάξει τον πολιτιστικό χάρτη της πρωτεύουσας αξίζει να γιορταστεί. Οσο για την ΕΛΣ, έχει έναν λόγο παραπάνω: η επικείμενη μεταστέγασή της σε ένα θέατρο υψηλών προδιαγραφών, που αποτελούσε αίτημα ετών, παίρνει επιτέλους σάρκα και οστά και μάλιστα σε μια χρονική στιγμή που ο οργανισμός υπό την καλλιτεχνική διεύθυνση του Μύρωνα Μιχαηλίδη βρίσκεται σε μια άκρως δυναμική φάση. Για τα επιτεύγματα της Λυρικής τα τελευταία χρόνια έχει χυθεί πολύ μελάνι. Ωστόσο η εξέλιξή της σε πρότυπο πολιτιστικό οργανισμό και μάλιστα μέσα στα δύσκολα χρόνια της κρίσης έχει ευρύτερη σημασία. Αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση και δείχνει τον δρόμο για τη δημιουργία –επιτέλους –σοβαρής κεντρικής πολιτιστικής σκηνής. Οι ισχυροί μεγάλοι πολιτιστικοί οργανισμοί που λειτουργούν με όραμα και στρατηγική είναι απαραίτητη προϋπόθεση για την ευρύτερη ανάπτυξη της εγχώριας πολιτιστικής ζωής. Δίπλα τους θα αναπτυχθούν με τρόπο σοβαρό και υγιή και οι όποιες νέες, ανεξάρτητες προσπάθειες καλλιτεχνικής έκφρασης έχουν πραγματικό νόημα ύπαρξης. Αλλιώς το «ό,τι να ‘ναι» μοιάζει ανίκητο…
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
