Ο Ανατόλ Φρανς είχε προειδοποιήσει: «Πρέπει να το σκεφτείς καλά πριν αρχίσεις να σκέπτεσαι· μετά,είναι πολύ αργά».Για αυτό τόσο πολλοί ζητούν να παραμείνουμε ανίδεοι, όσο και αναξιόχρεοι, θεωρώντας τις σημασιολογικές συγχύσεις μας ως «συναμφότερον».
Για δεκαετίες εξάλλου το αμέριμνο γλεντοκόπημα περνούσε ως λαϊκή ευδιαθεσία,ο τσαμπουκάς ως παρρησία, η ανομία ως φιλευσπλαχνία,το χυδαίο χωρατό ως οξυδερκές χιούμορ,ο ανορθολογισμός ως ελληνοπρέπεια,η αργομισθία ως νίκη της Αριστεράς.
Τώρα δυσφορούμε, αδυνατώντας να σκεφτούμε πως το να είσαι αριστερός αποτελεί μιαν από εκείνες τις υπέροχες πολυτέλειες του καπιταλισμού,η οποία τείνει να καταποντίζεται μαζί του.
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ
