Vassilikos: «Τα μαζεύω και φεύγω»

Bρίσκεται με το ένα πόδι στην Ελλάδα και με το άλλο στη Γερμανία. Εκεί ζούσε επί πέντε χρόνια. Σήμερα ο Vassilikos τα μαζεύει για να μετακομίσει και πάλι στο εξωτερικό. «Εχει να κάνει κυρίως με την καθημερινότητα.Και δεν μιλάω για την οικονομική κρίση.Εγώ έφυγα το 2004-2005, όταν τα πράγματα ήταν ρόδινα σε σχέση με τώρα. Με ενοχλούν κάποια πολύ απλά πράγματα. Οπως αυτό που βλέπω όταν ανοίγω το παράθυρο του σπιτιού μου, ο τρόπος που με αντιμετωπίζουν στο σουπερμάρκετ,το πόσα “παρακαλώ” ακούω στα “ευχαριστώ” μου- μικρές μικρές λεπτομέρειες που μπορούν να μου φτιάξουν ή να μου χαλάσουν τη μέρα».

Bρίσκεται με το ένα πόδι στην Ελλάδα και με το άλλο στη Γερμανία. Εκεί ζούσε επί πέντε χρόνια. Σήμερα ο Vassilikos τα μαζεύει για να μετακομίσει και πάλι στο εξωτερικό. «Εχει να κάνει κυρίως με την καθημερινότητα.Και δεν μιλάω για την οικονομική κρίση.Εγώ έφυγα το 2004-2005, όταν τα πράγματα ήταν ρόδινα σε σχέση με τώρα. Με ενοχλούν κάποια πολύ απλά πράγματα. Οπως αυτό που βλέπω όταν ανοίγω το παράθυρο του σπιτιού μου, ο τρόπος που με αντιμετωπίζουν στο σουπερμάρκετ,το πόσα “παρακαλώ” ακούω στα “ευχαριστώ” μου- μικρές μικρές λεπτομέρειες που μπορούν να μου φτιάξουν ή να μου χαλάσουν τη μέρα».

Τη μέρα όμως δεν του τη χαλάνε μόνο λεπτομέρειες. Είναι και πιο βασικά πράγματα που τον επηρεάζουν ως δημιουργό. «Δεν θέλω να πω πολλά για την κρίσηεπειδή δεν είμαι ειδικός. Αλλά και εγώ την αισθάνομαι.

Περισσότερο απ΄ όλα όμως με ενοχλεί η γκρίνια.Και εγώ έχω χτυπηθεί από αυτή την κατάσταση,όπως ο καθένας» λέει, θεωρεί όμως ότι τα λεφτά δεν είναι το σημαντικότερο όλων των αγαθών. «Τα λεφτά είναι απαραίτητα μέχρις ενός σημείου. Και στην Ελλάδα ειδικά μάθαμε σε μια κατάσταση πολύ πιο πέρα από τις δυνατότητές μαςγια πάρα πολλά χρόνια.Μάθαμε σε μια υλική άνεση που δεν ταίριαζε στην οικονομική πραγματικότητά μας.Είχαμε τις τράπεζες συρτάρι μας.Και δάνειο στο δάνειομάθαμε στη μεγάλη ζωή.Τώρα πια γκρινιάζουμε επειδή δεν έχουμε τη μεγάλη ζωή».

Δεν θέλει ωστόσο να ακούγεται απόλυτος. «Σαφώς υπάρχουν ομάδες ανθρώπων που υποφέρουν πολύ.
Αλλά νομίζω ότι η πλειονότητα υποφέρει επειδή της παίρνουν πάρα πολλά. Ή επειδή ξαφνι κά- και σε αυτό μπορεί να μην έχουν και οι ίδιοι πάρα πολύ άδικο (μέσα σε αυτούς βάζω και τον εαυτό μου)- τρέξαμε και πήραμε ένα δάνειο και τώρα τα πράγματα σφίγγουν.Ολα αυτά είναι μαθήματα ζωής και πρέπει να τα χρησιμοποιούμε για να μαθαίνουμε και όχι να γκρινιάζει ο ένας στον άλλον.Επειδή έτσι αρχίζουμε να δημιουργούμε οι ίδιοι τον εμφύλιο που λέμε ότι μας βάζουν να πάρουμε μέρος.Να κάνουμε ένα-δυο βήματα πίσω,να πάρουμε δυο-τρεις ανάσες και να κοιτάξουμε τα πράγματα λίγο πιο ανθρώπινα και αντικειμενικά.Δεν θα κάτσω σαν σταυροφόρος να πολεμήσω για να σώσω τη χώρα μου.Η χώρα μου είναι αυτή που με πολεμάει, οπότε τα μπογαλάκια μου και έξω από εδώ».

Από τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 ως σήμερα, με το συγκρότημά του, τους Raining Ρleasure (των οποίων υπήρξε συνθέτης, τραγουδιστής, μπασίστας/κιθαρίστας και στιχουργός), έχει κυκλοφορήσει έξι άλμπουμ και έχει υπογράψει μεγάλα χιτ της εναλλακτικής αγγλόφωνης σκηνής («Capricorn», «Fake», «Love Μe, Love Μe, Love Μe») που σημάδεψαν και επηρέασαν μια ολόκληρη γενιά μουσικόφιλων… και μουσικών στη χώρα μας.

Ο ίδιος πάντως δεν δείχνει κανένα ενδιαφέρον για το ποιος «άνοιξε» την αγγλόφωνη σκηνή, ποιος τη συνέχισε κτλ. «Αυτό που με απασχολεί είναι το αν ακούγεται καλή μουσική.Κάποιες αγγλόφωνες μπάντες παίζουν καλή μουσική και κάποιες άλλες όχι. Δεν είμαι ο σταυροφόρος του αγγλόφωνου ροκ. Εκανα αγγλόφωνο επειδή αυτό ήθελα να κάνω. Ποτέ δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι θα το επιβάλω. Είχα την τύχη να το φορτωθώ αυτό το πράγμα για ένα διάστημα και πήγε καλά.Μιλάμε όμως για 10-15 χρόνια πριν. Δεν μας χρωστάει κανείς τίποτα».
Δεν διστάζει να γίνει καυστικός μιλώντας για την «ανεξάρτητη» ελληνική σκηνή. «Νομίζω ότι οι πιο καινούργιες μπάντες στέκονται ακομπλεξάριστα απέναντι στον βρωμερό,εσώκλειστο,δήθεν ανεξάρτητο χώρο που μας ταλαιπωρεί εδώ και χρόνια. Υπήρχε μια εσωστρέφεια κομπλεξική. Μια εσωστρέφεια που στο δικό μου το μυαλό πάντοτε έλεγε “δεν ανοίγομαι γιατί δεν θα τα καταφέρω”. Για αυτόν τον λόγο το παίζω αουτσάιντερ και “δήθεν”.Από την άλλη,πώς είναι δυνατόν να θεωρείς τον εαυτό σου εναλλακτικό και ανεξάρτητο όταν κάνεις τα πάντα για να υπογράψεις σε μια πολυεθνική εταιρεία; Είναι αστείο. Αυτό που κάποτε ήταν ανεξάρτητοκαι γι΄ αυτό υπάρχει η λέξη ακόμη – είναι το ανεξάρτητο… στην κυριολεξία. Τα κάνουμε όλα μόνοι μας και οι άλλοι να πάτε να γ…Εχω νιώσει τόσο πολύ ανταγωνισμό μεταξύ των γκρουπ… Το θεωρώ υποκρισία να θέλω αυτό το πράγμα να μου δίνει τα προς το ζην και την ίδια στιγμή να το παίζω πάρα πολύ κριτικός».

Στα άμεσα σχέδια του Vassilikou βρίσκεται η κυκλοφορία ενός δίσκου βινυλίου. «Κατά κάποιον τρόπο θα είναι η προέκταση του άλμπουμ “Vintage” (συλλογή επανεκτελέσεων κλασικών τραγουδιών των Μπιτλς,Πολ Ανκα,Φρανκ Σινάτρα,Velvet Underground κ.ά.)που είχα κάνει πριν από έναν χρόνο.Θα περιλαμβάνει,δηλαδή,κάποια κομμάτια που δεν μπήκαν τότε.Αλλα από αυτά είναι γραμμένα στο στούντιο και άλλα live.Μαζί με το βινύλιο θα περιλαμβάνεται και CD.Μάλιστα,για όποιον δεν έχει πικάπ,θα διατίθεται ένας κωδικός μιας χρήσης με τον οποίο θα μπορεί να κατεβάζει το βινύλιο σε ψηφιακή μορφήδωρεάν» εξηγεί ο ίδιος.

«Ο δίσκος βινυλίου θα κυκλοφορήσει μόνο σε 500
κομμάτια και θα είναι συλλεκτικός.Θα μου δοθεί μάλιστα η ευκαιρία να ακούσω για πρώτη φορά τη μουσική μου σε βινύλιο.Από μικρός που “έπαιζα” με τα πικάπ και τους δίσκους έλεγα ότι κάποτε θα μπορούσα να παίζεται η μουσική μου μέσω βινυλίου.Να λοιπόν που θα γίνει.Παράλληλα,από ό,τι βλέπω κυρίως στο εξωτερικό,το βινύλιο ανεβαίνει. Και να πω και κάτι ακόμη:έχω πάνω από τέσσερα χρόνια να πάρω ένα CD από το ράφι και να το βάλω να παίζει- και αυτό επειδή ακούω μόνο mp3 ή αγοράζω i-tunes ή περνάω τα CD που έχω σε mp3 και τα ακούω στο i-phone.Νομίζω ότι το CD ως format έχει χάσει την αξία του».

Με την ευκαιρία της κυκλοφορίας του συλλεκτικού δίσκου βινυλίου ο Vassilikos εμφανίζεται τη μεθεπόμενη Δευτέρα στον Σταυρό του Νότου,σε μια μικρή γιορτή με καλεσμένους του τη Δήμητρα Γαλάνη,τον Φοίβο Δεληβοριά και τους Word of Μouth. «Εχω πολλή όρεξη και διάθεση να παίξω.Θα ακολουθήσει ένα “όργωμα” σε όλη την Ελλάδα.Ετοιμάζω επίσης κάτι για το καλοκαίριαλλά ακόμη δεν είναι ανακοινώσιμο».
Αυτό που είναι ανακοινώσιμο είναι ότι βρίσκεται στη διαδικασία δημιουργίας μιας νέας δουλειάς. «Ο κύκλος με τις διασκευές έκλεισε.Τώρα με ενδιαφέρει να γράψω καινούργια μουσική και τραγούδια.Παράλληλα θα συνεχίσω τις σπουδές μου.Τα τελευταία χρόνια,εκτός από τη μουσική,με ενδιαφέρει και η εναλλακτική ιατρική. Τώρα θα ασχοληθώ με την κινεζική ιατρική.Οι σπουδές αυτές όμως γίνονται στο εξωτερικό».

Ο Vassilikos εμφανίζεται
τη Δευτέρα 11/4 στον Σταυρό του Νότου (Φραντζή και Θαρύπου 37, Νέος Κόσμος).
Ωρα έναρξης: 21.30. Μαζί του οι Θίο Γκουτσίδης (κιθάρες, lap steel), Βασίλης Τριανταφυλλόπουλος (πλήκτρα), Στέλιος Προβής (μπάσο,πλήκτρα,φωνητικά),Σεραφείμ Γιαννακόπουλος (τύμπανα, κρουστά, λούπες).
www.myspace.com/vassilikos, www.vassilikos.net, www.facebook.com/Vassilikos
ΕΝΤΥΠΗ ΕΚΔΟΣΗ

Ακολούθησε το Βήμα στο Google news και μάθε όλες τις τελευταίες ειδήσεις.