Yπήρξε ηθοποιός, λογοτέχνης, ζωγράφος. Η συμβολή όμως του Nίκου Βέλμου (1890-1930) ή κατά κόσμον Νίκου Βογιατζάκη στην τέχνη της εποχής του ήταν μεγαλύτερη απ’ όσο μπορούν να αποκαλύψουν σήμερα αυτές οι ιδιότητες. Υπήρξε ένας καλλιτέχνης του περιθωρίου ο οποίος εξέδιδε μόνος του και ένα περιοδικό ονόματι «Φραγκέλιο» από το 1926 έως το 1929, μέσα από το οποίο κατέκρινε την υποκρισία και το κατεστημένο της εποχής του – με κείμενα δικά του αλλά και άλλων λογοτεχνών. Παράλληλα μέσα από τα «Φύλλα Τέχνης» του συγκεκριμένου περιοδικού εξέδιδε μονογραφίες καλλιτεχνών όπως ο Δομήνικος Θεοτοκόπουλος ή ο Μπετόβεν.
Ο Νίκος Βέλμος υπήρξε και ζωγράφος o οποίος θέλησε να δώσει βήμα και σε άλλους καλλιτέχνες της εποχής του μέσα από το «Ασυλον Τέχνης» το οποίο δημιούργησε το 1926 στο ισόγειο του σπιτιού του στην οδό Νικοδήμου 21 στην Πλάκα. Εκεί έδειχνε δουλειά του ο 16χρονος Γιάννης Τσαρούχης, αλλά διοργανώνονταν και εκθέσεις καλλιτεχνών όπως ο Γιαννούλης Χαλεπάς ή ο Δημήτρης Γαλάνης, αλλά και ορισμένων αυτοδίδακτων δημιουργών όπως ήταν και ο ίδιος ο Βέλμος, «ασπούδαστων» και «ανέστιων». Εκεί διοργανώνονταν και συζητήσεις για καλλιτεχνικά και κοινωνικοπολιτικά θέματα παρουσία προσωπικοτήτων της πρωτοπορίας της εποχής όπως ο Στρατής Δούκας, ο Φώτης Κόντογλου, ο Σπύρος Παπαλουκάς, ο Δημήτρης Πικιώνης, οι οποίοι προετοίμαζαν το έδαφος για την επερχόμενη Γενιά του ’30.
Περιεχόμενο για συνδρομητές
Έχετε ήδη συνδρομή;Μπορείτε να συνδεθείτε από εδω
Είσοδος
