Οι εκπλήξεις στον προϋπολογισμό

Αν οι πληροφορίες μου πέσουν μέσα, στην αποψινή ομιλία του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη για τον προϋπολογισμό θα υπάρξουν δύο διαφοροποιήσεις σε σχέση με τις προηγούμενες ομιλίες που έκανε ο ίδιος και οι προκάτοχοί του. Αλλά προτού σας αναφέρω τις διαφοροποιήσεις, μαθαίνω ότι οριστικοποιήθηκε η πρόνοια για τους χαμηλοσυνταξιούχους, «φροντίδα της πολιτείας» θα την ονομάσει, η οποία θα κοστίζει πολλά εκατομμύρια ετησίως στον κρατικό προϋπολογισμό. Καθώς και οι ρυθμίσεις για τις τράπεζες.

Η πρώτη, λοιπόν διαφοροποίηση είναι η επιδίωξή του να μιλήσει σε λιγότερο χρόνο. Πόσο, θα πείτε; Πολύ λιγότερο από τα 90 λεπτά που συνήθως ομιλεί στις προγραμματικές του δηλώσεις. Η δεύτερη διαφοροποίηση είναι ότι θα προσπαθήσει να μιλήσει περισσότερο πολιτικά και λιγότερο οικονομικά, δηλαδή θα αποφύγει τους πολλούς αριθμούς και τα ποσοστά, τα οποία θα τα αφήσει να τα πει ο Κωστής Χατζηδάκης στην ομιλία του που θα προηγηθεί.

_***

Ωστόσο, εκείνο που έμαθα είναι ότι τα πολιτικά επιχειρήματα που θα αναπτύξει θα αφορούν τρεις τομείς: Να τοποθετήσει, πρώτον, τον ελληνικό προϋπολογισμό του 2025 στη διεθνή συγκυρία, δηλαδή σε ένα κλίμα πολέμου στα βόρεια και στα νότια της χώρας μας, στην ανασφάλεια που επικρατεί στις ΗΠΑ έως την ορκωμοσία Τραμπ και κυρίως στην πολιτική αστάθεια που υπάρχει σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες (Γερμανία και Γαλλία που δεν έχουν καταθέσει προϋπολογισμό). Δεύτερον, να αποδείξει ότι οι ρυθμίσεις που αφορούν το 2025 αποτελούν έναν σταθερό πρόλογο για όσα θα ακολουθήσουν το 2026 και το 2027. Μαθαίνω ότι θα ζητήσει ευθέως και ανοικτά από τους πολίτες ωριμότητα και να αναλογιστούν όχι μόνον το πού θέλουμε να φθάσουμε, αλλά και από πού ξεκινήσαμε. Και, τρίτον (εδώ είναι όλα τα λεφτά), να περιγράψει την Ελλάδα που θέλει το 2027, χρονιά που θα ψηφίζουν οι πολίτες κυβέρνηση και πρωθυπουργό.

Άκουσέ το: Είναι το Bluesky το νέο X;

Τι θα κάνει ο Σαμαράς

Αφού ψηφιστεί και ο προϋπολογισμός και λυθούν και οι απορίες για το τι θα κάνει ο Αντώνης Σαμαράς, θα αρχίσει να πλησιάζει η ώρα της Προεδρίας. Ο Πρωθυπουργός θα πρέπει να λάβει τις αποφάσεις του για την υποψηφιότητα που θα προκρίνει, τους λόγους για τους οποίους θα το κάνει, αλλά και τον χρόνο της ανακοίνωσης του ονόματος. Οπως έχει ήδη αρχίσει να συζητείται, με τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί η καθυστέρηση είναι βλαπτική από πολλές απόψεις. Φανερώνει μεγάλο προβληματισμό, μπορεί να εκληφθεί ως ένδειξη διστακτικότητας και τελικά ίσως να απομειώνει και τη βαρύτητα της επιλογής. Για να σας φρεσκάρω τη μνήμη πάντως και για έχουμε μία εικόνα τι να περιμένουμε και πότε, η ανακοίνωση της υποψηφιότητας της Κατερίνας Σακελλαροπούλου είχε γίνει στις 15 Ιανουαρίου 2020.

Επιστροφή στις ίντριγκες

Πριν αλέκτορα φωνήσαι άρχισαν οι ίντριγκες και οι εσωκομματικές τρικλοποδιές στον ΣΥΡΙΖΑ. Ηταν θέμα χρόνου πότε θα εκδηλωθεί η πολυπραγμοσύνη του Νίκου Παππά, ο οποίος επιδεικνύει μια ιδιαίτερη κινητικότητα προκειμένου να επηρεάσει τις εύθραυστες ισορροπίες που διαμορφώνονται επί των ημερών Φάμελλου στον εναπομείναντα ΣΥΡΙΖΑ.

Το Μυστικό της Κοιλάδας: Διπλό επεισόδιο την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου

Το φινάλε του δικαστικού crime podcast του Βήματος «Το Μυστικό της Κοιλάδας» θα πάρει τη μορφή ενός διπλού συναρπαστικού επεισοδίου που θα είναι διαθέσιμο στο Spotify και το Apple Podcasts την Πέμπτη 19 Δεκεμβρίου. Μάθε περισσότερα.

Η σπουδή του να «κάψει» την πρόταση των «συντρόφων» της Νέας Αριστεράς για κοινή πρόταση Ράμμου για την Προεδρία της Δημοκρατίας εντάσσεται στην προσωπική ατζέντα του κ. Παππά, όπως σχολιάζουν ψυλλιασμένοι συριζαϊκοί παράγοντες. Ηδη ο κ. Παππάς συντάχθηκε με τη «γραμμή Πολάκη» υπέρ μιας δημόσιας Εθνικής Τράπεζας, κάτι που πόρρω απέχει από τη θέση που επισήμως διατύπωσε στη Βουλή ο Σωκράτης Φάμελλος.

Κάποιοι είδαν από τη σύγκλιση Παππά με την άποψη Πολάκη «κοινή γραμμή» των δυο κομματικών παραγόντων, οι οποίοι στο παρελθόν ήταν στην ίδια ομάδα που έλυνε και έδενε παρά τω Τσίπρα, ωστόσο από τότε έχει κυλήσει πολύ νερό στο αυλάκι. Ο κ. Παππάς είχε πάντα προσωπική ατζέντα παρά τις λυκοσυμμαχίες που επεδίωκε, ενώ επιδείκνυε ξεχωριστή ευλυγισία στο να αλλάζει στρατόπεδα και αρχηγούς σαν τα πουκάμισα. Και αυτό το γνωρίζει καλά ο «αψύς» κ. Πολάκης.

Διά χειρός Βενιζέλου

Μια ιδιαίτερη τιμή περιμένει αύριο τον Ευάγγελο Βενιζέλο. Οι εκδόσεις Σάκκουλα και ο Κύκλος Ιδεών διοργανώνουν στην Εθνική Πινακοθήκη εκδήλωση για την παρουσίαση και την επίδοση του Ανταποδοτικού Τόμου «Η θεωρία της συνταγματικής πράξης. Μελέτες διαλόγου με το έργο του Ευάγγελου Βενιζέλου». Ο τόμος έχει την ιδιαιτερότητα ότι περιλαμβάνει 57 μελέτες με αντικείμενο τις επιστημονικές απόψεις και έννοιες που επεξεργάστηκε πρωτίστως στο Συνταγματικό Δίκαιο. Ομιλητές θα είναι οι Αντώνης Μανιτάκης, Γιάννης Μεταξάς, Μιχάλης Πικραμμένος, Ιωάννης Σαρμάς και Βασίλης Σκουρής.

Περί προεδρολογίας

Σε ό,τι αφορά τα σενάρια περί προεδρολογίας που κυκλοφορούν, σας πληροφορώ ότι η εκ νέου επιλογή της Κατερίνας Σακελλαροπούλου για μία δεύτερη θητεία στην Προεδρία της Δημοκρατίας δεν έχει κλείσει στις εκτιμήσεις πολλών στελεχών που βρίσκονται δίπλα στον Πρωθυπουργό. Αν και ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης δεν έχει ανοίξει καθ’ οιονδήποτε τρόπο τα χαρτιά του, δεσμευόμενος ότι αυτή η συζήτηση θα γίνει στην ώρα της, αρκετοί εκτιμούν ότι η κυρία Σακελλαροπούλου δεν έχει βγει από το κάδρο. Τώρα ποιος βάζει και ποιος βγάζει από τα… κάδρα υποψηφίους και ονόματα, ουδείς γνωρίζει. Οχι πάντως εγώ.

Με ισχυρή ομάδα στις Βρυξέλλες

Μετά τη μάχη των χαρτοφυλακίων και των επιτρόπων στην Ευρωπαϊκή Ενωση, ακολουθεί τώρα η (σκληρή) μάχη της τοποθέτησης στελεχών στα επιτελεία τους. Η Ελλάδα ιστορικά έπασχε από «υποεκπροσώπηση» σε αυτές τις κομβικές, τεχνοκρατικές θέσεις παρά το γεγονός ότι υφίσταται ένας μεγάλος αριθμός αξιολογότατων Ελλήνων και Ελληνίδων στελεχών στην Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Υπήρξε όμως προσφάτως από το Μαξίμου μια εμπιστευτική εντολή: Να υπάρξει «χαρτογράφηση» των στελεχών αυτών και των δεξιοτήτων τους. Αποδεικνύοντας ότι η συλλογική προσπάθεια αποδίδει, το υπουργείο Εξωτερικών σε συνεργασία με τον Μόνιμο Αντιπρόσωπο της Ελλάδας στην ΕΕ, πρέσβη Ιωάννη Βράιλα, κατάφερε, για πρώτη φορά από την ένταξη της χώρας μας στην ΕΕ εθνικό ρεκόρ τοποθετήσεων!

Ετσι δημιουργήθηκε μια ισχυρή ελληνική ομάδα, που κερδίζει, που βάζει γκολ στην Ευρώπη. Και εξηγούμαι: Η μέχρι πρότινος διπλωματική σύμβουλος του Πρωθυπουργού, πρέσβης Αννα-Μαρία Μπούρα τοποθετήθηκε στην καίρια θέση της διπλωματικής συμβούλου του νέου προέδρου του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, Αντόνιο Κόστα. Ο πρέσβης Γρηγόρης Δελαβέκουρας αποσπάστηκε στο Γραφείο του αυστριακού επιτρόπου για τη Μετανάστευση, τα στελέχη της Επιτροπής Στέλλα Καλτσούνη, Κρις Ουρετζιάν και Λία Καραμαλή στους επιτρόπους Ενέργειας, Συνοχής και Αμυνας, αντίστοιχα.

Η εμπειρογνώμονας Γεωργία Παπαγιάννη θα βρίσκεται στο Γραφείο της επιτρόπου για τη Μεσόγειο, η Ολγα Παναγοπούλου, στέλεχος της OLAF, στο γραφείο του επιτρόπου για τον Προϋπολογισμό και ο Βαγγέλης Δεμίρης από το Γραφείο του πρώην αντιπροέδρου Μαργαρίτη Σχοινά θα βρίσκεται πλέον στο Γραφείο του κύπριου επιτρόπου για την Αλιεία και τους Ωκεανούς.

Η «βετεράνος» Σοφία Αστεριάδη, για τρίτη φορά σε επιτελείο επιτρόπου (ξεκίνησε με τον Δημήτρη Αβραμόπουλο), συνεχίζει τη θητεία της ως Deputy Head of Cabinet, στον σλοβάκο επίτροπο Μάρος Σέφκοβιτς, άνθρωπο απολύτου εμπιστοσύνης της προέδρου Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν που χειρίστηκε τις δύσκολες διαπραγματεύσεις μετά το Brexit και τώρα έχει το κομβικής σημασίας χαρτοφυλάκιο του Εμπορίου. Καλή επιτυχία να ευχηθώ σε όλους και όλες. Ας ελπίσουμε για το καλό της χώρας ότι θα ισχύει το «ομάδα που κερδίζει δεν χωρίζει»!

_***

«Παραμένω μάχιμος και παρών» δήλωσε ο Αντώνης Σαμαράς στο Συνέδριο του «Βήματος» για τα «50 χρόνια Ελληνικής Εξωτερικής Πολιτικής», καθιστώντας σαφές ότι η διαγραφή του από τη ΝΔ δεν θα ανακόψει την πορεία του. Μια πορεία που συμπυκνώνεται στην πλήρη αποδόμηση της εξωτερικής πολιτικής της κυβέρνησης – την περιέγραψε ως πολιτική «κατευνασμού» και «υποκλίσεων» – και του κοινωνικού δικαιωματισμού.

«Τους χαλάω τη σούπα» ήταν το βασικό μότο του πρώην πρωθυπουργού, ο οποίος με τις παρεμβάσεις του επιβεβαιώνει την άβυσσο που τον χωρίζει από τη σημερινή ΝΔ (μίλησε για «ποταμοποίησή» της). Τι μπορεί να σημαίνει αυτή η παράδοξη συνθήκη που διαμορφώνεται και κυρίως «πού το πάει» ο κ. Σαμαράς, είναι ερωτήματα που θα αιωρούνται για καιρό.

Το βέβαιον είναι ότι «απελευθερωμένος» μετά τη διαγραφή του («η ιστορία του καθενός μας δεν διαγράφεται» είπε), θα βρίσκεται απέναντι στην κυβέρνηση επιχειρώντας να εκφράσει το «δεξιό» ακροατήριο εντός και εκτός ΝΔ που θεωρεί ότι το κυβερνών κόμμα έχει παρεκκλίνει από τις παραδοσιακές αξίες και καταβολές του. Είναι τα «1,3 εκατομμύρια Νεοδημοκράτες που παραιτήθηκαν από το να ψηφίσουν», όπως είπε. Αν όλα αυτά προοιωνίζονται και άλλες πρωτοβουλίες εκ μέρους του θα φανεί στο απώτερο μέλλον. Εξάλλου, η πολιτική έχει πάντα τη δική της δυναμική που δύσκολα μπορεί κανείς να προβλέψει.